Seite
Summula Raymundi. tidie fierent ſuffragia ip̄is defunctis in ſalutē. d̓ quo hr̄. ij. machabe. xi Sctā ⁊ ſalubris eſt cogitatio ꝓ defunctꝭ exorare. Pro qͦ notādū ꝙ mi ti heretici exiſtimāt ſolū eſſe duas vias poſt hanc vitā: videlꝫ ad celū ve ad infernū. ſic ꝙ qn̄cūqꝫ aliqͥs moreret̉ ꝙ tūc īmediate aīa eiꝰ vel aſcen deret ī celū: vel deſcēderet ad īfernū: et terciā viam videlꝫ purgatorij ne gabāt. Dicebant em̄ ꝙ talia ſuffragia mortuoꝝ ſacerdotes ꝓpt̓ lucꝝ inu­niſſent. Et ſi d̓r eis ꝙ hoc ſit approbatū ꝑ docto. ſacros: tūc ipſi dicūt: q̄ tales docto. qͥ poſuer̄t purgatoriū fuer̄t ſacerdotes. ⁊ iō ſuſpecti ſūt ī ha ꝑte. Sed tn̄ oppoſitū ē tota diſpoſitio ſctē mr̄is eccīe q̄ ꝯcedit terciā vi videlꝫ purgatoriū. Et hoc pōt ꝑſuaderi tali rōne: qꝛ ſi nō eſſe purgatoriū d̓s eſſet iniuſtus iudex ꝯn̄s ē falſum. Sꝫ ꝙ hoc ſeq̄ret̉ ꝓbat̉ ſic: ⁊ ponal̓ talis caſus: ꝙ ſint duo hoīes quoꝝ vnꝰ ſit bonꝰ ⁊ ſine oī pctō: ⁊ alius ma lus ⁊ occiſor ꝑ totū tp̄s vite ſue ⁊ ꝙ idē malꝰ hō in extremo termino ſu vite ꝯfiteret̉ oīa pctā ſua. Et tūc vlterius ponat̉ ꝙ ambo moriant̉: tunc­ritur an̄ aīa iſtius mali hoīs tranſit ad celu vel ad infernū. Nō pōt dici­tranſit ad celū: qꝛ tūc ſeq̄ret̉ ꝙ deꝰ eēt iniuſtus iudex: qꝛ iſte qͥ fuerat benꝰ ꝑ totā vitā ſuā: ſil̓r ⁊ ille qͥ malus fuit ꝑ totā vitā: hr̄ent ſil̓e meritū: qd̓ ē ſet iniuſtū. Nec pōt dici ꝙ aīa iſtius mali hoīs tranſiret ad īfernū: qꝛ cō feſſus fuit pctā eiꝰ gͣuiſſima ⁊ penituit ⁊ ꝯtriuit d̓ oībus fore factis atqꝫ delictis: ſed ſatiſfactionē ꝓ his nōdū fecit. Et gͦ relinquit̉ ꝙ vtiqꝫ eſt da­re mediū: ꝑ qd̓ ſit ſatiſfactio ꝓ pctīs mortalibus oblitꝭ: ⁊ ꝓ omībus alij. pctīs hic ꝯfeſſis ⁊ cōtritis ꝓ quibus tamē nō eſt adhuc ſatiſfactum. Et illud medium ẜm ſanctam matrem eccleſiam eſt purgatoriū in quo pur gantur anime poſtqͣꝫ decedunt que hic ꝓ peccatis non ſatiſfecerūt. Iſta: rationem heretici ſubtiliter ſoluunt. Nam quando arguitur ꝙ ſic. ſeque retur ꝙ deus eſſet iniuſtus iudex ipſi heretici negant ꝯſequentiā. Ad­bationē: vt ſi ponat̉ ꝙ ſint duo homines ⁊cͣ. vt ſupra: qui ſimiliter tranſ eunt ad celum: dicūt ꝙ lꝫ tranſeant ambo ad celū: ꝓpterea tamen deꝰ nō eſt iniuſtus iudex quia tales nō habent equalem gratiam eo ꝙ non hn̄t equale meritū: et ſic heretici dicūt vlteriꝰ ꝙ iſte ſint rōnes ſophiſtice q̄s no curant: et ideo ꝓpter tales hereticos ſumme neceſſariū eſt omnes ſa cerdotes eſſe logicos: qꝛ al̓s multū faciliter deciperent̉ ab hereticis. vn̄ preſbyteri habēt ꝙ gratia nulli debetur niſi qui ſua peccata deplāxit. ad dita ſatiſfactiōe. Et ergo ſi ꝑ aliquem hoīem fitſola confeſſio ⁊ peccato­rum ꝯtritio: et ille turc moritur adhuc gratia dei huiuſmodi non debetur niſi etiam cū hoc ſit ſatiſfactio: modo illa ſatiſfactio poſt receſſum in via vniuerſe carnis nō pōt fieri in celo: nec etiam in inſerno: ergo oportet ꝙ vtiqꝫ ſit ibi mediū ꝑ qd̓ talis ſatiſfactio pōt fieri: et illud eſt purgatorium Un̄ fundamentum hereticorum eſt. ꝙ purgatorium non eſt approbatum in ſacra ſcriptura: ſed tamen hoc eſt falſum. Un̄ ad hoc ꝙ purgatoriuꝫ ſit īponendum multipliciter adducitur ſcriptura. Primo patet autoritate ve teris teſtamenti: vt legitur in libro ſecundo Machabeorum.xij. vbi dicit Sancta et ſalubris eſt cogitatio pro defunctis exorare vt a peccatis ſol­