Seite
DI. XXI ia Loquebatur diabolꝰ per ſerpentē ignorantē. ſicut lum non erat. licet quis rōnabiliter adiuuari poſſet cū per energuminos. Cōtra diabolus mouet energumi eſſet ſupra ptātem irrationalis creature talia verba for nos mediante virtute ſenſibili. gͦ videt̉ ſimiliter ꝙ mo­mari. Licet igitur maior ſit aptitudo in energumīs rō­uerit ſerꝑentē ad formandū locutionē mediāte ſenſibi ne vis motiue ⁊ organoꝝ in loquendo qͣꝫ in ſerpente. li virtute. hoc aūt nō videt̉ poſſibile. qꝛ imaginatio ſer qꝛ tn̄ virtus principaliter mouens vtrobiqꝫ. ⁊ dirigēs pentis non erat in formando eſt capax ſermonis virtus demōis. temptabat in quo loquebatur parte vbi debilior videbat̉ ag­⁊ locutiōis. ergo ideo dicit magi­ Quare di­greſſa ē. Ut ſi forte illic aliqͣte­Ideo ſerpens dictus eſt eē cal­illa mediante nō ſter eodeꝫ modo ctꝰ ē ſerpēs nus preualerꝫ. poſtmodū fidu lidior cunctis animantibꝰ ter­poterat vox ar­locutum eſſe dia callidiorcū ticulata formari cialiꝰ ad alterā(que robuſtior re. Quia vt ait Aug. Mali an bolum ꝑ ſerpen ctis animā Iuxta hoc queri fuit) pulſandā vel potius ſubu̓­geli licet ſuꝑbia deiecti. natu­teꝫ quomodo lo tibus. Quare ad tur a qua virtu­quit̉ ꝑ hominem tendam accederet. Primū er­ra tn̄ ſunt excellentiores omni feminā pri te ſit illius locu­demoniacū. Ad go ſolitariā feminā explorauit bus beſtijs ꝓpter eminentiam us venit. tionis formatio illud qd̓ obijcit̉ vt in ea primū oēm ſue tempta rationis. qͣꝫuis ſerpens nō rati principaliter. et ꝙ imaginatiua tionis vim experiretur. onali anima. ſꝫ ſpiritu diaboli­vtrū data ſit no vis ſerpentiſ nō Quare ī aua poteſtas ſer­Determinat de temptatiōe co poſſit ſapientiſſimꝰ dici. Nō erat capax locu­liena ſorma penti. vtrū etiā tiōis. dd̓m ꝙ ve primi homīs quantū ad inſtru eſt ergo mirum ſi diabolus ſpi fuerit miraculū venit. rum eſt de locuti mentum. ritu ſuo implens ſerpentē ſicut ſicut fuit in locu on qͣꝫtum ad ſi­Sed quia illi per violentiā no­vates implebat. ſapientiſſimū tōne aſine ad ba gnificationem. cere non poterat. ad fraudem reddiderat oīm beſtiaꝝ. quem laam. ℟º. dd̓m. ſed non eſt verū ꝙ ad locutionis ſe conuertit. vt dolo hominem tn̄ ad temptandū nō elegit dia qͣꝫtum ad vocis formationeꝫ iſta ſupplantaret. quē virtute ſupe expreſſionē. Uel bolus ſꝫ ꝑ qd̓ anīal ꝑmiſſus fuit tria concurrunt poſſet dici ꝙ qͣꝫ­rare nequiret. Ne autē fraus il temptauit. Un̄ Augꝰ. ſuꝑ gen̄ primo inſtrumē uis motus ſerꝑē lius nimis manifeſtaret̉. in ſua Non eſt putandū ꝙ diabolꝰ ſer torū aptitudo et tis cooꝑaret̉ ad Auguſti. ſpecie non venit. ne aperte co­pentem ꝑ quē temptare elege­conuenientia. ſe modum lingue. cundo modo vir gnoſceret̉ ⁊ ita repellaret̉ Iteꝝ rit. ſed cū decipere cuperet nō non tn̄ cognitīa tus motiua ⁊ ter ne nimis occulta foret frauſ ei cooꝑabat̉ ad vo potuit niſi per qd̓ animal poſſe cio mō virtus di q̄ caueri non poſſet. ⁊ hō ſimul cis articulatiōeꝫ ꝑmiſſus eſt. Nocendi enim vo­rectiua cuius re­⁊ ꝑ hoc patēt ea videretur iniuriā patiſi taliter luntas ineſt cuiqꝫ a ſe. ſed pote a q̄ queſita ſunt. gimine ſeruatur circūueniri permitteret eū de ſtas a deo. Sic aūtª loquebat̉ vox articulata ⁊ b Callidiſſimꝰ hec tria ſunt ī ho vt precauere non poſſet. in ali­diabolus ꝑ ſerpentem ignoran tn̄ eſt dictus pro mine complete a ena quidē forma venire ꝑmiſſ tem. ſicut ꝑ energuminos vl̓ ꝑ pter aſtuciā dia ſui natura. ī bru eſt diabolꝰ. ſed in tali in qua ei boli. Contra. ſi phanaticos loquitur. Serpen tis ꝟo animali malicia facile poſſet deprehen hec eſt ratio qua te em̄ velut organo ē vſus mo­bus reperiunt̉ ī re ſerꝑens dictꝰ di. vt ergo in ꝓpria forma non uens naturaꝫ eius ad exprimē cōplete. Hn̄t eī eſt callidiſſimus veniret. volūtate ſua ꝓpria fa q̄dā aīalia orga dum ſonos verboꝝ ⁊ ſigna qui pari rōne ſi dia­na apta. lꝫ nō cō ctū eſt. Ut aūt in forma ſue ma bus ſuā monſtraret voluntatē bolus aliud qd̓ plete ad vocꝭ for vnatꝰ licie congruēti veniret. diuini­Serpens gͦ nec verba intellige cunqꝫ animal aſ mationem. tus factū eſt. Uenit gͦ ad homi bat. nec rōnalis eſt factusᵇ cal ſumpſiſſet calli­Habent etiam diſſimuꝫ diceret̉ nem in ſerpente. qͥ forte ſi ꝑmit lidiſſimus tn̄ eſt dictus ꝓpter vim ſenſibilem ergo non eſſet ra teret̉ in columbe ſpecie venire aſtuciā diaboli. Locutꝰ eſt aūt motiuā. hn̄t etiā tio quare magis viꝫ excogitatiuā maluiſſet. Sed non erat dignū ſicut aſina balaam. ſꝫ hoc diabo illud animal aſ­ Nu. xxij ſiue imagīatiua vt ſpiritus malignꝰ illā formaꝫ licum. illud angelicū fuit. boni ſumpſiſſet qͣꝫ ali rōne cuiꝰ erudit homini odioſaꝫ faceret. in qua em̄ ⁊ mali āgeli ſil̓r oꝑant̉. Hic ud. ℟º. dd̓m ꝙ tur ad aliqͣs vo­calliditas atten ſpūſſanctus appariturus erat. queri ſolet qͣre mulier non hor ces ꝓnūciādas ditur in cogniti­ Quare mu Nō gͦ niſi ꝑ ſerpentē temptare ruit ſerpentē. Quia cuꝫ noue­Quare nō nō tn̄ eſt ī eis cō­on ordinata ad ier nō hor niſi ī forma plete. ſꝫ cum ad­ꝑmiſſus fuit diabolus. vt per il rit creatū eſſe. ip̄m etiā officiuꝫ nocenduꝫ ⁊ ſedu ruit ſerpētē ſerpentꝭ ac eſt vis rōnalis q̄ lud qd̓ foris erat. aſtuciam tem loq̄ndi a deo accepiſſe putauit cendum. Et qm̄ ceſſit. poſſit reger ⁊ mo ptantis animaduertere femīa Determinat de tēptatione duplex eſt nocu uere ⁊ tūc illa po mentum. videlꝫ quiret. diabolꝰ em̄ ꝑ ſerpenteꝫ primi hoīs qͣꝫtum ad ꝓgreſſuꝫ tentia incōpleta ſpirituale et cor­vl̓ tēptationis modum. c ad actū hꝫ redu­porale. duplex ci. ⁊ ſic fuit in il poteſt eſſe calli­la prima temptatione. Nā diabolꝰ excitabat vim mo­ditas. aut in nocendo corporaliter. aut in nocendo ſpi tiuā. ⁊ adiuuabat ⁊ dirigebat. vt poſſet illas voces ar­ritualiter. Calliditatem in nocendo corporaliter homi ticulatas formare. ita ꝙ ſerꝑenti nō eſt data noua po ni. habet ſerpens nature ſue induſtria. loquendo ſaltē teſtas. ſꝫ poteſtas ſuperior aſſiſtebat. vn̄ ꝓprie miracu­ẜm ſtatum nature lapſe. Calliditatem vero nocēdi ſpi