DI. XXI habet̉ in glo. ſuꝑ illud Iacobi. j. Unuſqͥſqꝫ temptat̉ a ſic. Fideli famulo dn̄s cunctas hoſtis callidi machina cōcupiſcētia ⁊c̄. tēptatio tripl̓r perficit̉. ſuggeſtione tiones inſinuat. ſcꝫ opprimendo rapit. inſidiādo cir­delectatione. conſenſu. vbi notantur gradus in ꝓgreſ cūuenit. minando terret. ſuadendo blanditur. deſperā ſu tēptatōnis explicite. ponebant̉ ī diuiſiōe priꝰ hīta do frangit. ꝓmittendo decipit. In hac aūt diuiſione ex īplicite. Per tēptationē em̄ exteriorē intelligimꝰ ſugge plicant̉ modi qͦs Augꝰ. cluſerat ſub his duobus ver­ſtioneꝫ. interi­bis. tēptat vt oreꝫ intelligimꝰ dᵈ Tēptatio aūt carnis interior leo. temptat vt illa deſerēte perſtiterat. de ſua illa in qua ē dele difficiliꝰ vincit̉. qꝛ interius op­draco. Et ſic pꝫ ctatio vl̓ conſen certiſſime cognita ſemper feli­ratio aſſignandi ſus. Et per hoc pugnans de noſtro cōtra nos citate gauderet. At vero crea diuerſas diuiſi­pꝫ reſponſio ad roboratur. tura rationalis que in homini­ones tēptatiōis illud qd̓ primo Concludit propter tēptatio bus erat. quoniam peccatis at ẜm diuerſas eiꝰ obijcit̉ illa nem p̄ambulā remiſſibilitateꝫ ꝯſideratiōes. pꝫ qꝫ ſupplicijs tota perierat. ex ꝑ­bra adinuicē nihilominus rn̄ humani peccati. te poterat reparari. Unde an diſtinguūtur ſio ad obiecta. 4 ſola exteriori tēptatō vnuꝫ ordinetur gelice ſocietati ſuppleret̉ quod ad alterum. Si ne pulſatꝰ cecidit. tanto grauiꝰ Temptatō ruina illa minuerat. hoc enim aūt quinto mo­auteꝫ carnis ⁊c̄. plectēdus erat. qͣnto leuiori im promiſſum eſt ſanctis erunt do conſideretur Contra. cum di pulſu fuerat ꝓſtratꝰ. Et tn̄ qꝛ a equales angelis dei. tēptatio ſcꝫ qͣꝫtū abolꝰ poſſit car­liquā licet modicā cadendi oc­Illud etiam notandū eſt ad modū tēptan nem cōmouere ſoli caſionē hūit. idcirco dei gr̄aꝫ di. hoc ſimiliter ſoli viro preceptum videt̉ eſſe vexare. vr̄ ſimi viro prece iuuari potuit ad veniā vt per aut erit generali liter temptatō ptū fuit da datum cuꝫ ipſa mulier teſtatur ter aut ſpecialit̓ ē ab hoſte ſine tum. aliū ceciderat. aliū erigeret̉ ſibi etiaꝫ eſſe mandatū dicens Si generaliter. peccato eſſe non Qui incitationē hūit ad ma­Precepit nobis deus ⁊c̄. Su­hoc pōt eſſe vel poſſit. Item . iniuſte reꝑatoreꝫ hūit ad pra tamen legitur ante factam explicite vel im ſit in nr̄a po­bonū. Diabolꝰ ꝟo qꝛ ſine alicu plicite. Si im mulierem deū dixiſſe viro. De teſtate temptari ius tēptatione peccauit. aliū plicite. ſic ē illa vel temptari ligno ſcientie boni mali ne co que pōit̉ in glo. vt ſurge̓t iuuari debuit. nec videtur tēpta medatis. Non dixit ne come­ſuꝑ pͣs. Qui ha tio de ſe non po Aug. ſuꝑ. ſe potuit irremediabile pec das. Forte quia facturus erat bitat ī adiutorio nat in nobis cul Sene. catū eiꝰ extitit. pctm̄ ꝟo hoīs ſi mulierem de viro. ſic p̄cepit. vt vbi dicit̉ que­paꝫ niſi ei cōſen­cut aliū hūit initiū. ita aliuꝫ eſt temptatō per virum ad muliere perueni tiat̉. ſicut tem­Quare leuis occulta īcōgrue hūit remediū. Pre ptatō hoſtis cui ret mandatū. quia mulier que āgelꝰ ſit quedā grauis terea āgelica nat̉a qm̄ tota conſentit̉ eſt ſubiecta viro fuit. non niſi me redēptus. occulta. quedaꝫ materia exercē­ꝑierat. ſꝫ ex ꝑte ꝑſtiterat eſt diante viro diuinum debuit ac de virtutꝭ. ita vi j. Co. xiiij leuis manife­redēpta. hūana ꝟo tota ꝑierat. detur etiam tem­cipere preceptum. Unde apl̓s ſta. quedā gra­ ne penitꝰ ꝑderet̉. ex ꝑte eſt Si qͥd diſcere voluerint. domi uis manifeſta. ptatō carnis. redēpta. vt inde ruina ſupplere pter hoc eſt que Quō loqͥ Si aūt explicite viros ſuos interrogent. Si q̄ri ſtio. quare tem/ Potuerunt tur āgelica. Un̄ Aug. in ench̓. ſic eſt illa quam tur quomodo loqui potuerūt loquentē ptatō carnis eſt intelligere. ponit Bern̄. Placuit vniuerſitatis creatori vel loquentem intelligere qui Auguſt. in ſepteꝫ membra magis ſemꝑ cuꝫ moderatori. vt quoniā to non didicerant inter loquētes Ench̓. peccato qͣꝫ tepta Quarū prima ē ta multitudo angeloruꝫ deum creſcendo vel magiſterio. dici­tio hoſtis. ℟º. importuna.ſ. q deſerēdo perierat. ea que peri­mus quia deus eos tales fece­dicenduꝫ tem ꝓcaciter inſiſtit erat in perpetua perditione re Scd̓a dubia ſcꝫ ptatō carnis eſt rat qui poſſent loqui diſcere impulſus ſenſu­ aīm dubietatꝭ maneret. Que auteꝫ cum deo ab alijs ſi eſſent. alitatis queꝫ nebula inuoluit ſueuimus appel Tercia eſt ſubita ſcilꝫ que iudicium rationis p̄uenit. lare primū motū. quoniā ī illo īpulſu ſenſualitas mo Quarta occulta ſcꝫ deliberatiōis ordinē preterfugit. uetur inordinate preter rationis ordinē. hinc eſt Quinta violenta que vires noſtras tranſcendit. Se­ptatō carnis nunqͣꝫ eſt in nobis quin ſit in nobis aliqͣ xta fraudulenta. que ſcilicet animū ſeducit. Septima inordinatio. ita aliqua venialis culpa. Temptatio ꝑplexa. varijs vicijs impedit. In hac em̄ diuiſiōe ex­vero hoſtis omnio extra eſt. poteſt eſſe ſine aliqua plicant̉ difficultates gratuitates tēptationū ſiue mo dilectione inordinata in nobis exiſtente. et ideo dicit dorū tēptandi. latentie in priori diuiſione implici­magiſter temptatio hoſtis poteſt eſſe ſine peccaio. te claudebant̉. Uerū tn̄ tam hec diuiſio qꝫ precedens de temptatio vero carnis minime. Alia etiam poſſet modis tēptationis in ſua generalitate conſiderat̉. Si reddi ratio. quoniaꝫ eſt in poteſtate noſtra eaꝫ poſ­aūt cōſideret̉ ſpāliter tēptatio ꝓut cōtrahit̉ ad tempta ſumus ad libitū noſtrū domare. ideo potius imputa­tionē diaboli. ſic modi eius poſſunt dupliciter aſſigna tur nobis in culpaꝫ carnis impulſioqꝫ diabolica ſug ri. Ul̓ īplicite. ſic diuidit Aug. ī quodā ſermōe. Dia­geſtio. Quomodo autem carnis impulſus ſiue primi bolus tēptat vt leo. tēptat vt draco. Uel explicite ſic motus debeant dici eſſe peccatum. infra ſuoloco ma­eſt illa diuiſio Gre. ſuꝑ Iob.xl. ſuꝑ quē locū dic̄ Gre. gis expreeſſe dterminabitur. T t 2