baptiſmi ad remouendū dubiū pͥmitiue eccleſie q̄ efficaciam attribuebat baptizāti. vt pꝫ. j. Chor̄. iij. Secūdo qꝛ ẜcant actū ſub tertia ꝑſona cū optatiuo modo vel con iunctiuo. vt baptizet̉ ſeruꝰ xp̄i. Tertio ꝑſonā baptizati in ntīo exprimūt vt dictū eſt. Utrū ip̄i h̓ mutēt de ſubſtātia forme ita vt oporteat rebaptizare nō eſt determinatū. ſꝫ certū eſt ꝙ nr̄a forma ē melior. Hec ſctūs Tho. di. iij. q. ij. arti. i. Et licet in pͥmiti ua eccl̓ia ex ſpāli ꝯſilio ſpūſſctī baptizauer̄t in noīe chr̄i ⁊ ꝓpt̓ modū ſignificādi: qͥa qͦdāmodo ẜm Amb̓. tota trinitas in hͦ noīe intelligit̉: ⁊ ꝓpt̓ reuerētiā ſignifi cati vt illd̓ nomē celebre ⁊ virtuoſū redderet̉ Ceſſante tn̄ hac cā iā nō lꝫ ſic baptizare ẜm theo logos. Siqͥs tn̄ eēt baptizatꝰ ī noīe chr̄i faciēdū eēt cū eo ſicut ī alijs dubijs: exqͦ nō eēt ſimpl̓r det̓minatū ꝑ eccl̓iam talē bapti ſmū nō valere: ita ꝙ tal̓ baptiza ret̉ his ꝟbis. Si baptizatus es ego te n̄ baptizo. ſi nodū baptizatꝰ es ego te bap. ī n. p. ⁊ fi. ⁊ ſ. ſ. Et idē fiat qn̄ baptizāt̉ ruteni ⁊ greci: qͥa non ꝯſtat illoꝝ formā ſimpl̓r n̄ valere. p̄ſertī cū eccl̓ia ſcit ⁊ tolerat eā: nec exp̄ſſe reprobat Quartū qd̓ reqͥrit̉ ad ſub̓aꝫ baptiſmi ē materia debita.ſ. ablutio ꝑ elemētū aq̄ in toto corꝑe vel ī ꝑte digniori Quītū ꝙ illa ablutio fiat ab vno ⁊ eodem tꝑe qn̄ forma ꝟboꝝ expͥmitur: ita ꝙ vnꝰ ꝟba ꝓferat ⁊ eo tꝑe pueꝝ īmergat. Iſta aūt īmerſio dꝫ fieri trina vice: niſi neceſſitas magͣ ſuadeat aliud facere. vl̓ ſi bapti zandꝰ eēt adultꝰ ꝙ ꝑ ſacerdotē ter īmergi nō pōt. tūc em̄ ſufficit trina aſperſio aque qd̓ eccl̓ia in pl̓ibꝰ locꝭ ẜuat. Et ī paruul̓ ꝓpt̓ ꝑicula q̄ accidere p̄nt circa totalē īmerſionē paruuli. Un̄ gͣuit̉ peccaret qͥ ſel̓ tm̄ īmergeret: qꝛ ꝯͣ eccl̓e ꝯſuetudinē faceret. Sciēdū aūt ē ꝙ ẜm Ioh̓em pariſien̄. ſuꝑ. iiij. di. iij. c. iiij. Aquā baptiſmi oꝑtet de nec̄itate eē ſctīficatā: qꝛ dn̄s ꝯtactu ſue mūdiſſime carnis vim regeneratiuā aqͥs cō tulit. Sꝫ tn̄ aqͣ debꝫ eē ſimplex ſic ꝙ nō mutet̉ ſpēs aque qͣntūcūqꝫ fiat ꝯmixtio. Un̄ p̄t fieri ba ptiſmꝰ ī lixiuio: vel aqͣ marꝭ vel ſulphurea vel ī aqͣ exp̄ſſa mūde de luto. Et dico mūde exp̄ſſa.i. liqͥde ⁊ apparēter ſic ꝙ ibi appa reat vera aqͣ: qͥa aqͣ ībibita ſpiſſo luto nō p̄t fieri ꝯueniēs mate ria huiꝰ ſacr̄i. Et huiꝰ rō ẜm do ctore ſubtilē vbi ſup̄ eſt: qͥa lotio eſt materia ꝓxīa: vel q̄ſi ꝑ ſe fun damētū vel ꝑs fūdamēti iſtius ſctīficatiōis. Aqͣ aūt ē mat̓ia remota. Un̄ aqͣ imbibita ſpongie vl̓ ſpiſſo luto etiā ſi tāgit carnē: tn̄ nō eſt conueniēs materia ad baptiſmū: qͥa talis ꝯtactus non eſt lotio. Et ſil̓r ī glacie nō eſt lotio ⁊ in niue: eo ꝙ nō eſt aqͣ fluida lotioni cōueniēs. Sil̓r aqua roſeacea vel aqͣ exp̄ſſa de flori