excōicationis ſtici ſeruiētes ⁊ oēs familiares qͥ nō dederūt cām dn̄o ꝓpt̉ quaꝫ excōicat̉. Et ītellige de ẜuis q̄ an excōicatōeꝫ dn̄i ẜuire ceperūt. ⁊ de filijs nō emacciꝑatꝭ.i. nō diui ſis a pr̄e: qͥ ſt̓ adhuc in pat̓na po teſtate. Ruſticos intellige colonos agroꝝ dn̄oꝝ ſuorū: ⁊ alios: qͥ tn̄ in his laboribꝰ ad qͦs d̓ iure tenēt̉ pn̄t ꝑticipare dn̄o. Pa tres tn̄ non excuſant̉ ꝑticipātes cū filijs excōicatis: nec dn̄i cum ſeruis ẜm Raymūdū: qͥ tenētur ſuos corrigere minores. Tamen dicit Hoſtiē. ꝙ dn̄i ẜuis mercen narijs qͦs ſuo magno īcōmodo vitare nō pn̄t: p̄nt cōicare. Similit̉ ſocij habetes aliqͥd in cōi. Quarto excuſant̉ illi qͥ ignoranter cōmunicāt excōicatis. Quin to excuſant̉ illi qͥ ī neceſſitate eis cōmunicāt. vt ſi qͥs cōicans iret ꝑ terrā excōicatoꝝ ⁊ nō haberet alibi emere victualia: p̄t in tali ne ceſſitate ab excōicatꝭ emere: ⁊ cū illis etiā comedere. Ultīo ſcienduꝫ ꝙ ſepe ep̄i vl̓ eoꝝ officiales cōmittūt plebanis abſoluere ali quos excōicatos. ideo de modo ⁊ forma abſoluēdi taliū ē vidēdū Ubi eſt notādū ꝙ in abſolutiōe a maiori excōicatiōe qͣttuor ſunt ſeruāda. Primū vt excōicatꝰ pͥus iuret ſtare mandatis eccl̓ie: lꝫ hoc nō ſit de ſub̓a abſolutōnis. Scd̓o ſi qͥs ꝓ manifeſta offenſa excōicat̉: nō abſoluat̉ niſi pͥus ſatiſfaciat. Si aūt ē occulta: ſufficit iuratoria cautio. Tertiū eſt: vt abſoluat̉ per eū qͥ tulit ſnīaꝫ: cū pſalmis ⁊ oratōnibus circa hͦ ꝯſuetis. Primo ꝑmittendo: deus miſereat̉ noſtri: vſqꝫ ad finē. vl̓ ẜm aliquos: miſerere mei deus. Deinde kyrieleyſon. Pater noſter. Saluū fac ſeruū tuū do mine ſperantē ī te. Mitte ei auxiliū de ſctō ⁊ de ſyon tuere euꝫ. Eſto ei turris fortitudinis. a facie inimici. Dn̄e exaudi orationē meā. Oremus: Preſta q̄ſumus om̄ipotens deus huic famulo tuo dignū penitētie fructum: vt eccleſie tue a cuiꝰ veritate deuia uerat peccādo: admiſſoꝝ redda tur innoxius veniā ꝯſequendo Per xp̄m dn̄m nr̄m. Tūc ſequit̉ forma abſolutiōis. De oīpotentis dei gr̄a ⁊ miſericordia confiſus: auctoritate dn̄i nr̄i ieſu xp̄i: ⁊ beatoꝝ apoſtoloꝝ Petri ⁊ pauli: nec nō auctoritate ordīaria mi hi in hac parte ꝯceſſa: a ſnīa excōicatōis quā incidiſti ꝓpt̓ inie ctionē manuū in clericū ordinatum: ego te abſoluo ⁊ reſtituo te in ſinum matrꝭ eccleſie ⁊ participationē ſacramētoꝝ ⁊ cōmunionē fideliū. In noīe pr̄is ⁊ filij ⁊ ſpūſſctī amē. Et idē modus ſeruadus ē circa mortuū excōica tum abſoluēdo: niſi addēdo ver ſiculos ⁊ pſalmos qͥ fiūt circa cō mendationē mortuoꝝ: addēdo collectā. Inclina dn̄e aurē tuam cū illa. Da q̄ſumꝰ dn̄e aīe famuli tui refrigerij ſedē: qͥetis beatitudine. veri luminis claritatē. ꝑ