Contra validosEcce nōne ⁊ idem denarius in manu vniꝰ hoīs pōt eſſe elemoſyna. et mox poſitus ad manꝰ alteriꝰ nō ē elemoſina. Exēplū de filia hoſpital̓. nōne in māu procuratoris hoſpital̓ dant̉ elemoſyne. ⁊ ita denariꝰ in māu ꝓcuratoris ē elemoſyna ⁊ mox traditꝰ in manu familie: aut mercēnarij laborantiū in hoſpitali eſt ſalariū eius ⁊ nō elemoſyna. Simil̓r poſſumꝰ dicere de vſurarijs: cuius pecuniatota eſt vſura: ſed ꝑueniens ad manꝰ laborātis ſibi in vinea nō eſt vſura: nec talis laborator tenetur ad reſtitutōem ſicut vſurariꝰ. Sic ē de clerico bn̄ficiatoqꝛ licꝫ aliqͥs fundet bn̄ficiū ī finē: vt ꝑpetuo dietim aut interpellatim miſſaꝫ celebret. ⁊ ea intētiōe tradat bona ſua vt tal̓ traditio ſit elemoſyna. ⁊ ita cirogͣphūet inſtra ſcribat. tn̄ mox traditioni facta ⁊ dū ꝑuenit ad manꝰ clerici extūc ē ſtipendiū ſuū ꝓ labore ſuo.ſ. celebrādi diuina officia: ⁊ nō ē elemoſyna. ⁊ licite p̄treciꝑe hmōi ſtipendiū ꝓ hmōi labore ſuo exqͦ nemo tn̄ militare tenet̉ ſuis ſtipēdijs vt p̄dictū ē. Attamē o begharde audi vnā vitatē ẜm doctores ⁊ mgr̄os meos ꝙ qͣliſcūqꝫ ſit intētio donātis ſeu fundātis bn̄ficiū cū tale donuꝫ nec in māudonātis nec in manu recipiētis ē elemoſyna vt ſuꝑiꝰ dictuꝫ ē de donatōe. Exqͦintentio nō ſꝑ iudicat opꝰ ꝓut oꝑans intēdit. i. q. i. Non ē. vbi dic̄ textꝰ: ꝙ lꝫ aliquis de male acqͥſitis: puta rapina ⁊ furto. intendat facere opꝰ elemoſine. tn̄ inveritate intētio illius tantūmō oꝑari nō pōt qͥn ſemꝑ ſit rapina ⁊ n̄ elemoſynaPoſſunt aſſignari alie rōnes ꝓ differētia eorundē. Nam dicit Archid̓. xxxij. di.Si quis ꝟo. Elemoſyna d̓r opus miſcd̓ie veriſſimū. de qͣ mīa d̓r. Miſerere aīetue placens deo. Eccī. xxx. de pe. di. iij. Qui vult. Sꝫ ſtipendiū d̓r tributū quodmilitibus datur. ita dicit lex. Agere.§. Stipendiū. ff. de verbo. ſig. xxiij. q. i.§.Iam ſi chriſtiana. et ita antiochus rex dedit ſtipendia de erario ſuo. i. Mach̓.iij. Ecce quantū differunt elemoſyna ⁊ ſtipendiū. ecce qͣꝫ nobiliter canones ⁊ leges appellant fructus beneficiorū noſtrorum. Nam nō dicūtur ſalariū vl̓ merces vel preciū qd̓ ẜuis datur ſed appellant̉ ſtipendiū militare ⁊ tributum. vt iniuribus p̄allegatis. Dixit etiam xp̄s Math. v. Si ergo offers munus tuū ante altare ⁊c̄. quod tantū pertinet ſacerdotibꝰ vt conſtat. longe ergo differūt munus ⁊ elemoſyna. Et Marci. iij. vbi ſimiliter oblata ad altare dicit eſſe donuꝫ.Ecce begharde nō obmitto replicare qd̓ dixiſti de collecta que legitur ꝓ defunctis. Ad quam dico ꝙ ſolum illi qui vtūtur elemoſynis tenētur illam dicere vtſunt mendicātes fratres. vel al̓s ſacerdos infelix: quia in veritate dicitur infelix qui mendicat. vt dicit Canon. xciij. diſ. Dyaconi. Ultra mendicat infelixin plateis clerus et ſeruili opere mancipatus publicā a quolibet poſcit elemoſynam: qui ex eo magis deſpicitur a cunctis quo miſer et deſolatus iuſte putat̉ad hanc ignominiā ꝑueniſſe. et hec ſunt v̓ba ſancti hiero. ad Narbonen̄. ep̄met illi ⁊ ſimiles qͥ vtunt̉ elemoſynis dicant hanc collectam in nomine domini.Beghardus.Ad hoc beghardus ē locutus cū furore ſerpentiū atꝫtrahentiū ſuꝑ terram dicens. Hūane aures talia verba iudicant qualia foris ſonāt. xxij. q. v. Humane. Sed d̓s ſolus nouit cordahominū. Actuū..i. et verba vtiqꝫ inſtituta ſunt. vt ꝑ ea quiſqꝫ in alterius noticiam ſuas ꝓferat cogitatiōes: nō vt ſe hoīes fallāt. vt. xxij. q. ij. Inſtitutū. Si em̄homībus placerē: chriſti ſeruꝰ nō eſſem. ad Gall̓. i. Et ideo dico ꝙ teſtimoniatua credibilia facta nō ſunt: quia vidi iniquitatē in eis ⁊ contradictionē. ⁊ maxime quia ſolam vmbrā imaginariā omni quidem effectu vacuam potero reperire. vt. xxxvi. diſ. Unio: de conſue. Quanto. de quo proteſtor. et ideo tibi diſplicere non curo. Nihilominus tamē mihi dicas quare vt verbis tuis vtar ſtipen
