Ser. XXXVIII. De aīabꝰ fideliū defūctorū Ser. I p̨̄dicit̉: vt a nobis totis viſceribꝰ caueat̉. Si enim nos deus noſter vellet punire: nos ante tot ſęcula cōmoneret. Inuitus quodā modo vindicat: qui quomodo euadere poſ ſimus multo ante demonſtrat. Non em̄ te B vult ꝑcutere qui tibi clamat obſerua. Con­ſiderate tn̄ qͥd dicturus eſt ad dexterā poſi­Matth̓. 25. tis: Uenite inquit benedicti: ꝑcipite regnū qd̓ vobis paratū eſt ab origine mūdi. Ad­uertite fratres chariſſimi qꝛ regnū cęlorum nobis p̨̄deſtinatū: gehenna aūt non nobis ſed diabolo p̨̄parata eſt. Deniqꝫ ſic auditu­Ubi.. ri ſunt ad ſiniſtrā: Eſuriui em̄ inquit et non dediſtis mihi manducare. Ergo nec illi qui ad dexterā erunt: ideo accipiūt: qꝛ nūqͣꝫ pec cauerūt: ſed qꝛ peccata ſua mūdare elemo­ſynis ſtuduerūt. Et illi qui ad ſiniſtrā erunt ideo mittunt̉ ad ignē qꝛ peccatores fue­rūt: ſed qꝛ peccata ſua elemoſynis redimere noluerūt. Ac ſic illos largitas ſola glorifi­cabit: iſtos ſola ſterilitas cōdemnabit: qꝛ ſicut impoſſibile eſt vt nullus homo poſſit ſine peccato eſſe: ſic dei miſericordiā poſſi bile eſt: vt bonis operibꝰ p̨̄cipue elemoſy­nis ſe vnuſquiſqꝫ redimat a peccato: vt tn̄ Iacobi.2. in malo impleat̉ qd̓ ſcriptū ē: Iudiciū ſine miſericordia illi fecit miſericordiā: Psͣ. m. ſequenter in bono illud in pſalmo: Diſꝑ ſit dedit pauperibꝰ: iuſticia eiꝰ manet in ſę culū ſęculi. Et hoc cōſiderate fratres qua re mittunt̉ in ignē ęternū. em̄ illis dicē eſt: qꝛ homicidia feciſtis: adulteria cōmi ſiſtis: qꝛ alienā ſubſtātiam rapuiſtis: ſed ſolū audituri ſunt: qꝛ eſuriui non dediſtis C mihi manducare. Rogo vos fratres nolite hęc tranſitorie cogitare: nec credatis hęc de iudęis tantū aut paganis vel hęreticis fuerit dictū: ſed diffinitiſſime credite qꝛ hoc chriſtiani catholici qui in malo opere ꝑſe uerare voluerint: audituri ſunt. Ad iudici um em̄ veniūt nec pagani: nec hęretici: Ioh̓. 3. nec iudęi: qꝛ de ipſis ſcriptū eſt: Qui cre dit iam iudicatꝰ eſt. Et ideo inter illos qui ad ſiniſtram mittendi ſunt: non ſolum laic erunt: ſed et multi ep̄i: quod peius eſt cleri­ci mali vel monachi cupidi vel ſuꝑbi: ſimul et ſanctimoniales viduę iracundę ſuꝑb­vel cupide: ſi eis fructuoſa pęnitentia ſubuenerit: audituri ſunt illā metuendā et Matth̓. 25. irreuocabilē vocē: Diſcedite a me maledi­cti in ignē ęternū. Sentētia iſta ſi fideli­ter cum ingēti timore voluerimꝰ audire: ab omni opere malo nos poterit reuocare. Di ligēter cauete videte quid veritas dixit: Diſcedite a me maledicti in ignē ęternū: qꝛ eſuriui: dediſtis mihi māducare. Si in Ad frēs in he­ignem mittet̉ qui eſurienti non dedit panē remo. 31. c. ſuū: putas vbi mittendus eſt qui tulit alie ? Si in ignē mittet̉ nudū veſtit vbi mittendus eſt qui veſtitum expoliauit? Si diabolo damnat̉ qui hoſpitibꝰ p̨̄buit domū ſuā: putas vbi mittēdus ē qui tollit alienam? Si periturus eſt qui carcerem viſitauit: quid de illo fiet qui forte in carce miſit? Rogo vos fratres chariſſimi hinc attendite quā ſpē habere poſſunt qui mala faciūt: qn̄ illi perituri ſunt qui bona fa­ Matth̓.3 ciūt? Deniqꝫ et alio loco dn̄s terribilit̓ nos admonet dicens: Omnis arbor quę non fa cit fructū bonū excidet̉ et in ignem mittet̉: Non dixit q̨̄ facit fructū malū: ſed q̨̄ fa­cit fructū bonū. Hinc ergo poſſumꝰ euiden ter agnoſcere quas pęnas arbor ſpinoſa in die iudicij patiet̉: qn̄ illa q̨̄ fructū dede­rit excidet̉ in ignē mittet̉? Nemo ſe deſpi­ D ciat frēs chariſſimi: Nemo ſe falſa ſpe circū ueniat: qꝛ chriſtiani noīs non facit ſola di­gnitas chriſtianum: nihilqꝫ ꝓdeſt aliqͥs chriſtianꝰ vocat̉ in noīe: ſi hoc non oſtendit in opere. Scriptū ē em̄: Fides ſine operibꝰ Iacobi 2. mortua eſt. Qui em̄ credit opera bona exercet: clamat illi ſcriptura diuina: Tu in­ Ubi.. quit credis qꝛ deus vnus eſt: benefacis. Et dęmones credūt cōtremeſcūt. Ac ſic cre dūt oꝑa bona faciūt: fidē demonū vi­dētur habere: Qui vero credūt: peiores dęmonibꝰ cōprobant̉. Et illud diligēter ſiderandū eſt qd̓ dn̄s dicit: Qui audit man Ioh̓. 14. data mea et facit ea: ipſe eſt qui diligit me. Et iterū: Si quis diligit me: mandata mea ſeruat: Et ſine dubio cuſtodit dili­git. Et illud valde timendū eſt qd̓ iterū do­minus dicit: Quid ꝓdeſt dicitis: Domi­ Matth̓. 7. ne domine: et non facitis quę dico vobis; Scire debemus fratres chariſſimi nihil deſt verbis ꝓferre fidē factis deſerere ve ritatem. Sicut nobis non placet ſi ſerui no ſtri verbis ſe ꝓfitent̉ eſſe noſtra mancipia: et tamen non velint implere opera ſua: ita nec deo placet: ſi ſe quiſqꝫ chriſtianum ver­bis tantūmodo eſſe ꝓnunciat opera quę fieri iuſſit chriſtꝰ implere diſſimulet. Deniqꝫ. beatꝰ apl̓us de reddenda rōne in die iu dicij loqueret̉ ita ꝓnūciauit dicēs: Oportet