Transkription / Sermones [576

Auguſtini Sancti tiēs infirmos tardiꝰ viſitauerit: Si diſcordes ad cōcordiā reuocare neglexerit. Si plꝰ aut ꝓximū aut vxorē aut filiū aut ſeruū exaſꝑauerit qͣꝫ oportet. Si ampliꝰ fuerit blādi tus qͣꝫ expedit. Si cuicūqꝫ maiori ꝑſonę aut ex volūtate aut ex neceſſitate adulari volu erit. Si pauperibꝰ eſuriētibꝰ cibū nō dederit: aut nimiū delitioſa aut ſūptuoſa ſibi cō uiuia p̨̄parauerit. Si ſe ī eccl̓ia aut extra eccleſiā fabulis ocioſis de qͥbꝰ ī die iudicij ratio reddēda eſt occupauerit. Si dū incaute iuramꝰ: ⁊ cū hͦ ꝑ aliquā neceſſitatē implere nō poterimꝰ vtiqꝫ ꝑiuramꝰ. Et cū omni facilitate vel temeritate maledicimus: cū ſcri i. ſceri. e. ptum ſit: Neqꝫ maledici regnū dei poſſidebunt. Et cū aliqͥd ſuſpicamur temere: qd̓ tn̄ plerūqꝫ non ita vt credimus cōprobat̉: ſine vlla dubitatiōe delinquimꝰ. Hęc em̄ ⁊ his ſimilia ad minuta pctā ꝑtinere non dubiū eſt: q̨̄ ſicut iam dixi enumerari vix poſſūt: ta quibus non ſolum populus chriſtianus ſed etiā nullus ſanctorū immunis eſſe poD tuit aliqn̄ aut poterit. Quibus peccatis licet occidi aīam nō credamꝰ: ita tn̄ ea velut quibuſdā puſtulis ⁊ quaſi horrenda ſtabie replentes deformem faciūt: vt eam ad amplexus illius ſponſi cęleſtis aut vix aut cū grandi cōfuſione venire ꝑmittant. De quo Epb̓. 5. ſcriptum eſt: Aptauit ſibi eccleſiā nō haben tēmaculā aut rugā. Et ideo cōtinuis orati onibus ⁊ frequentibꝰ ieiunijs et largiorib elemoſynis: ⁊ p̄cipue ꝑ indulgentiā eorum qui in nos peccant aſſidue redimant̉: ne for te ſimul collecta cumulū faciāt ⁊ demergāt animā. Quicquid em̄ de iſtis peccatis a no bis redēptū nō fuerit: illo igne purgādū ē: i. Corꝭ. 3. de quo dixit apl̓us: Quia in igne reuelabitur. Et ſi cuiꝰ opus arſerit: detrimentū patiet̉. Aut em̄ dum in hoc mūdo viuimꝰ: ipſi nos ꝑ pęnitentiā fatigamꝰ: aut certe volente aut ꝑmittente deo multis tribulationibus ꝓ iſtis peccatꝭ affligimur: ⁊ ſi deo gratias agimꝰ liberamur. Quod ita ſit: ſi quotiens maritus aut vxor aut filius morit̉ vel ſi ſubſtātia a nobis plus qͣꝫ oportet amat̉: aufert̉. Licet plꝰ chriſtū qͣꝫ ip̄am ſubſtātiā diligamꝰ: ⁊ ſi neceſſitas fuerit malimus ip ſam ſubſtātiā ꝑdere qͣꝫ chriſtum negare: tn̄ qꝛ ſicut iam dixi: ſi plus eā qͣꝫ oportet diligi mus: amittere eā aut dū viuimꝰ aūt dū mo rimur ſine grandi dolore nō poſſumꝰ: ⁊ tamen ſi deo qͥ illam a nobis auferri velut pius pater ꝑmittit: tāqͣꝫ boni filij gratias aga mus ⁊ minus nos pati qͣꝫ meremur cū vera humilitate ꝓferamus. Ita peccata ipſa in hoc ſęculo purgantur vt in futuro ille ignis purgatorius aut nō inueniat aut certe paꝝ inueniat qd̓ exurat. Si aūt nec ī tribulatio ne deo gr̄as agimꝰ: nec bonis operibꝰ peccata redimimus: ipſi tādiu in illo purgatorio igne moras habebimꝰ: qͣꝫdiu ſupradicta peccata minuta tanqͣꝫ ligna: fenum: ſtipula conſumant̉. Sed dicit aliqͥs: Nō ꝑtinet ad E me qͣꝫdiu moras habeā: ſi tn̄ ad vitam ęternā ꝑrexero. Nemo hoc dicat fratres chariſ 42. ſimi: quia ille purgatorius ignis durior erit Y qͣꝫ qͥd poteſt in hoc ſęculo pęnaꝝ videri aut cogitari aut ſentiri. Et cū de die iudicij ſcriptū ſit: ꝙ erit dies vnus tanqͣꝫ mille anni: ⁊ Pō. 83. mille anni tāqͣꝫ dies vnus: vnde ſcit vnuſquiſqꝫ vtrū diebus an menſibꝰ an forte etiā ⁊ annis ꝑ illum ignē ſit tranſiturus. Et qui modo nec vnū digitū ſuū in ignē vult mittere: timeat neceſſe eſt vel tunc paruo tēpore cū anima ⁊ toto corpore cruciari. Et ideo totis viribus vnuſquiſqꝫ laboret vt capita lia crimina poſſit euadere: ⁊ minuta peccata ita operibus bonis redimere: vt de ipſis nihil videatur remanere qd̓ ille ignis poſſit abſumere. Illi aūt qui capitalia crimina cō mittunt ſi qͣꝫdiu viuūt ea redimere peniten tię medicamētis noluerint: ad illū ignē de quo dixit apoſtolus: Ipſe aūt ſaluꝰ erit: ſic 1. Corꝭ. 3. tamē qͣſi ꝑ ignem: ſicut iam dictū eſt: venire nō poterunt: ſed magis illā duram ⁊ irre uocabilem ſententiā audituri ſunt: Diſcedi Mattū. 25. te a me maledicti in ignē ęternum. Et ideo qͥ ab iſta ꝑpetua pena: et ab illo purgatorio igne deſiderāt liberari: crimīa capitalia nō admittant: aut ſi iā cōmiſerunt: fructuoſam agant pęnitentiam: ⁊ illa parua vel quotidiana peccata bonis operibꝰ redimere non deſiſtant. Quibus tn̄ operibꝰ minuta pctā F redimant̉: plenius vobis inſinuare deſidero. Quotiens infirmos viſitamꝰ: in carcere clauſos: ⁊ poſitos in vinculis requirimꝰ: diſcordes ad concordiā reuocamus: indicto eccleſię ieiunio ieiunamꝰ: pedes hoſpiti bus abluimꝰ: ad vigilias frequēter cōuenimꝰ: elemoſynā ante oſtium p̨̄tereūtibꝰ pauperibus damus: inimicis noſtris quotiens petierint veniā indulgemꝰ. Iſtis em̄ operibꝰ ⁊ his ſimilibꝰ minuta peccata redimūtur quotidie. Pro capitalibus vero criminbus