Ser. XL. XII. De aīabus Ser. III. IIII qui inflāmabit aduerſarios ſuos ⁊ eos qui Matth. 24. faciunt iniquitatē. In illa die plangēt ſuꝑ ſe omnes tribus terrę: ⁊ videbunt filiū hominis veniētē in nubibꝰ cęli cū virtute ma gna et maieſtate excelſa: ⁊ cōmouebit̉ ante eum terra: ⁊ peccatores peribunt: ⁊ cęlū plicabitur ⁊ mare ſiccabit̉: ⁊ montes ſicut terra ardebunt: ⁊ terra vſqꝫ ad inferos. Sol cō uertet̉ in tenebras: et luna nō dabit lumen ſuum: ⁊ ſtellę cadent de cęlo in terrā: ⁊ virtutes cęlorum cōmouebunt̉: ⁊ tunc appare bit ſignū filij hoīs qd̓ eſt crux chriſti: in cuiꝰ lumine tenebrabit̉ totus mūdus. Tunc ſan i. Theſſal̓. 4. cti volabunt obuiam chriſto in aera: et ſic ſemꝑ cū dn̄o erunt: peccatores autem peribūt ⁊ cōfundent̉: Et tunc fiet iudicium. Et tunc veniet dn̄s noſter ieſus chriſtus: ⁊ mit Matib. 24. tet angelos ſuos ad quattuor angulos terrę: ⁊ cōgregabuut electos eiꝰ a ſummo cęlvſqꝫ ad ſummū eius: ⁊ tūc ſeꝑabit dn̄s ſanctos ſuos a peccatoribꝰ et mittet eos in caminū ignis ardētis: ibi erit fletus ⁊ ſtridor dentiū: qui p̨̄paratus eſt diabolo ⁊ angelis B eius. Uę illis hominibus qui habebūt mā ſionē cum diabolo: ex qua aſcendet fumus Eſa. 65. tormentorū in ſęcula ſęculoꝝ: Quorū vermes nō morient̉: ⁊ ignis nō extinguet̉. In qua nulla vox niſi gemitus: vbi nulla requi es ſꝫ ſemꝑ inquietudo. In qͣ nullū habebūt refrigeriū ſꝫ ſemꝑ flāmā: vbi lux nunqͣꝫ vide bit̉ niſi tenebre: ⁊ non venient vnqͣꝫ in memoriā ante deū. Quorū cibꝰ eſt cruciatꝰ: et māſio eorum cum diabolo: vbi nulla viſita tio niſi pęna. O homo qui deſideras regnū dei poſſidere: cur feciſti malum: dum potes emenda: dū tempus habes clama ad omni potentē deū: dū dat̉ ſpaciū luge: dū licētia eſt pęniteas: feſtina dū potes: dum aīa verſat̉ in corpore: dū adhuc viuis futurū reme diū require tibi prius qͣꝫ te ꝓfundum abſor beat pelagus: ⁊ prius qͣꝫ te malignus rapiat infernus: vbi nulla dat̉ indulgētia: vbi nullꝰ regredit̉ ad veniā: de qua pęna pius nos dominus eripere dignet̉: qui cū deo pa tre viuit ⁊ regnat ꝑ oīa ſęcula ſęculoꝝ Amē Eodem die de igne purgatorij: Ser. xL. Sermo. IIII L N lectiōe apoſtolica fratres chariſi. Corꝭ. 3. i ſimi audiuimꝰ apl̓m dicētē: Funda mentū aliud nemo pōt ponere p̨̄ter id qd̓ poſitū eſt: qd̓ eſt chriſtꝰ ieſus. Si quis autē ſuꝑędificat ſupra fundamentū hoc aurū: argentū: lapides p̄cioſos: ligna: fęnū: ſti pulā: vniuſcuiuſqꝫ opus manifeſtum erit. Dies em̄ dn̄i declarabit: qꝛ in igne reuelabi tur: ⁊ vniuſcuiuſqꝫ opus quale ſit: ignis cōprobabit. Si cuiꝰ opus māſerit qd̓ ſuꝑędifi cauit: mercedē accipiet. Si cuiꝰ opus arſerit detrimentū patiet̉: ipſe aūt ſaluꝰ erit: ſic tn̄ quaſi ꝑ ignem. Multi ſunt qui lectionem diſ. 25. vnū. iſtā male intelligentes falſa ſecuritate decipiunt̉: dum credūt ꝙ ſi ſupra fundamentū chriſti capitalia crimina ędificent: pctā ipſa ꝑ ignē trāſitoriū poſſint purgari: et ipſi poſtea ad vitā ꝑpetuā ꝑuenire. Intellectꝰ iſte frēs chariſſimi corrigēdus eſt: qꝛ ip̄i ſe ſeducūt qui taliter ſibi blādiūt̉. Illo enim trāſitorio igne: de qͦ dixit apl̓us: Ipſe aūt ſalu erit ſic tn̄ qͣſi ꝑ ignē: non capitalia ſꝫ minuta pctā purgāt̉. Et qͣꝫuis qd̓ peius eſt nō ſolū maiora: ſed etiā minuta ſi nimiū plura ſint mergūt. De ipſis tn̄ maioribꝰ ſiue minoribꝰ peccatꝭ ⁊ ſi nō oīa vel aliqua cōmemorāda ſunt: ne aliquis ſe inaniter excuſare conet̉ ⁊ dicat neſcire ſe quę ſint minuta peccata vel quę crimina capitalia. Et qͣꝫuis apoſtolus B capitalia plura cōmemorauerit: nos tn̄ ne deſperationē facere videamur: breuiter dici mꝰ q̨̄ ſunt illa: Sacrilegiū: homicidiū: adul teriū: falſum teſtimoniū: furtū: rapina: ſuꝑ bia: inuidia: auaricia: ⁊ ſi longo tꝑe teneat̉ iracūdia: ⁊ ebrietas ſi aſſidua ſit in eoꝝ numero cōputat̉. Quicūqꝫ em̄ aliqua de iſtis peccatꝭ in ſe dn̄ari cognouerit: niſi digne ſe emendauerit: ⁊ ſi habuerit ſpacium longo tꝑe pęnitentiā egerit: ⁊ largas elemoſynas erogauerit: ⁊ a peccatis ipſis abſtinuerit: illo trāſitorio igne: de quo ait apl̓us: purgari non poterit: ſed ęterna illū flāma ſine vllo remedio cruciabit. Quę aūt ſunt minu C n 7º4 ta peccata: licet omnibus nota ſint: tn̄ quia. longum eſt vt oīa replicent̉: opus eſt vt ex eis vel aliqͣ nominemꝰ. Quotiens aliqͥs in cibo aut in potu plꝰ accipit qͣꝫ neceſſe ſit: ad minuta peccata nouerit ꝑtinere. Quotiēs plus loquitur qͣꝫ oportet: aut plus tacet qͣꝫ expedit. Quotiens pauꝑerem importune petentē exaſperat. Quotiēs cū corpore ſit ſanꝰ alijs ieiunātibus prādere voluerit: aut ſomno deditus tardius ad eccl̓iam ſurgit. Quotiēs excepto deſiderio filioꝝ vxorē ſuam cognouerit. Quotiēs in carcere clauſos ⁊ in vinculis poſitos tardiꝰ reqͥſierit. Quo