xxx. igitur illa claritas fuit in corꝑe criſti non depoſitionē mor talitatis ſed ea manente nec iteꝝ ante tranſfigurationē illa cla ritas p̄exiſtebat. Sed ẜm dicit Cirillus. mutata figura et conditione corꝑis quedā ſplendidā gl̓ia ſuꝑuenit in C Sed tunc eſt ẜm dubium. ſi enim xp̄i corpus non erat tale per naturā vnde ergo venit iſta claritas. Et dicendum eſt xp̄us ẜm diuinitatē eſt ſplendor glorie et figura ſub̓a eius. Hebr i. Vnde dicit Dam. ab anima xp̄i vnita claritati diuinitatis redū dauit in corpus claritas illa ſicut a lumīe candele redūdat cla­ritas in lucernam in extremis. Sed diceres claritas corꝑis xp̄i erat materialis viſibilis oculo corꝑali. claritas vero aīe ipſius erat ſpiritualis oculo corꝑali inuiſibilis. ergo fuit ab iſta Et dico claritas corꝑis xp̄i licet eſſet corporalis deriuata eſt tamen a ſpirituali quē admodum motus et oꝑationes corꝑis materiales deriuant̉ ab oꝑationibꝰ anime ſpūalibus. Tercium dubium eſt an aliqua tranſmutatio facta fuerit in corpore xp̄i et reſpondet Hie. dicens. Nemo putet priſtinaꝫ formā fa­ciem ꝑdidiſſe vel amiſiſſe corꝑis veritatem aſſumpſiſſe corpꝰ ſpūale vel aereū. ſed dic euangeliſta reſplenduit facies eius vnde ſub̓a non tollit̉. ſed gloria cōmutat̉ manente igit̉ corꝑis veritate figura non variata tranſfiguratus eſt. Sed diceres tranſfiguratio dicit tranſlationē et mutatiōeꝫ figure. quō igit̉ non fuit mutata figura xp̄i. Dico figura ꝓprie dicit liniamē ta et effigiem faciei que non fuer̄t mutata in xp̄o. ſed tn̄ tranſ­figuratus. quia in figura illa ſuꝑuenit in conſueta claritas. ſi cut figura alicuiꝰ mutari. qn̄ ꝓpter verecundiaꝫ rubet. vel ꝓpt̓ timorem pallet tn̄ ſubſtancialiter ipſa figura manet. Vn̄ ſci­endum claritas tranſfigurationis in tribꝰ differt ꝯuenit claritate gl̓ificationis Primo quidē ꝯueniūt ī ſubſtātia qꝛ eadē claritas ſubſtancialiter eſt vtraqꝫ. ſed differ̄t in ꝑfectione qꝛ cla ritas glorie maior ē claritate tranſfiguracōis. Scd̓o cōueniunt in exiſtencia. quia vtraqꝫ vere eſt in corpore homīs et non alibi ſed differunt qꝛ claritas glorie habet eſſe ꝑmanens et ꝑpetuuꝫ Sed gloria tranſfigurationis fuit ꝑtranſiens breui tꝑe. Ter cio ꝯueniunt ex parte ſub̓e quia neutra variat corpꝰ hominis ſubſtancialiter. ſed vtraqꝫ eſt in vero corꝑe hominis. Sꝫ differ̄t qꝛ corpus claritatis tranſfigurationis erat corruptibile mor tale. claritas glorie erit in corpore liberato ab omni corruptio­ne morte D Scd̓o querit̉ quare xp̄us voluerit tranſfi gurari. Et dicendum eſt iſtius tranſfigurationis qͣtuor poſ­ſunt cauſe aſſignari. Primo ẜm Ambro. et Theop. vt on̄deret