Prologus Incipit prologus in com­pendiū theologice veritatis Eritatis theoloyce ſublimitas cum ſuperni ſit ſplendoris/ ra­dius illuminans intellectuꝫ. et regalium deliciarū conuiuiuꝫ reficiens affectum. De magnorum theolo gorum ſcripturis breue compendium col­ligere dignū duxi. quo et euitet̉ mater faſti dij ꝓlixitas. Et tamen ad inueſtigandum plura via detur/ et occaſio ſapienti. The­ologia ceterarum ſcientiaruꝫ eſt princeps omnium/ regina. Qui artes cetere tanqͣꝫ pediſſeque famulant̉. de naturis reꝝ illa ſoluꝫ ad vſum ſuum accipit. de quibꝰ ſibi ſpeculū fabricare valeat/ in quo con­ſpiciat conditorem. Hec eſt ſcientia ſcien­tiaruꝫ/ que ſuꝑ omnem ſpeculationē phi loſophicā extollit̉. Et dignitate ac vtilita te omnibus antefertur. Ip̄a enim philo­ſophia cum in naturalem/ et rationaleꝫ/ moralem diſtinguat̉. Philoſophia quidē naturalis licet doceat cognoſcere creatu­ram: non tamen creatorem. Rationalis vero licet doceat concludere hoībus/ non tamē diabolo. Et philoſophia moralis li cet doceat acquirere virtutes conſuetudi­nales: non tamen docet acqͥrere caritatem Noſtra vero philoſophia/ ſcꝫ veritas the­ologica hec omnia operatur. Docet d̓m cognoſcere/ diabolo reſiſtere/ caritatis ex ercitijs inſudare. Hec eſt enī diuinoꝝ pig mentoꝝ apotheca delectabilis ſuꝑ mel et fauum. Hec quoqꝫ theſaurus eſt deſidera bilis ſuper aurū lapidem precioſuꝫ mul tum. Hec fluuiꝰ eſt. nihilominus de loco voluptatis egrediens. eccleſie militantis irrigans paradiſum. Deniqꝫ pn̄s ſcriptū in ſeptem libellos diſtinxi. et ſingulas in vnoquoqꝫ materias rubricis proprijs ſignaui. Primꝰ eſt de natura diuinitatis Secundus eſt de operibus conditoris. Tertius de corruptela peccati. Quartus de humanitate chriſti. Quintus de ſancti ficatione gratiarū. Sextus de virtute ſa cramentoꝝ. Septimus de vltimis tꝑibꝰ et de penis maloꝝ. et de premijs beatoruꝫ. Sicubi ergo in hoc ſciripto deuiaui par­catur mihi/ qꝛ ignorans feci. vbi vero re­cte ꝓceſſi: laudetur gratia ieſu chriſti. Ad cuius honorem beatiſſime matris eius pn̄s etiam opuſculum compilaui Explicit prologus. Incipiunt tituli capitulorum primi libri deus eſt. i. Qꝛ vnus deus eſt. ij. vnū ſolū principiuꝫ eſt. iij. pater eſt. iiij. filius eſt v. filius imago patris eſt. vi. Qꝛ ſpūſſanctus eſt vij. ſpūſſanctꝰ amor pr̄is et filij eſt. viij. ſpūſſanctꝰ caritas et donū ſcōꝝ ē. ix. De duplici miſſione filij et ſpūſſancti x. in trinitate ꝑſonaꝝ een̄tie ē vnitas xi. multiplex trinitas eſt xij equalitas perſonaꝝ eſt. xiij inter eſſentiam et ꝑſonā drn̄a ē. xiiij De immenſitate dei. xv. De infinitate dei. xvi De incomprehenſibilitate dei xvij De incircūſcriptibilitate dei. xviij De eternitate dei. xix De incommutabilitate dei xx. De ſimplicitate dei. xxi De excellentia dei. xxij. De notionibus dei xxiij De nominibus diuinis xxiiij deus ineffabilis eſt xxv De ydeis et libro vite. xxvi De appropriatis diuinis ꝑſonis xxvij De potentia dei xxviij. De virtute miraculorū xxix. De ſcientia dei. xxx. De predeſtinatione xxxi. De preſcientia et reprobatione xxxij. De voluntate dei xxiij. De iuſticia dei. xxiiij. De miſericordia dei xxv. Expliciunt tituli capl̓oꝝ libri primi Incipit liber primus de natura deitatꝭ. deus eſt. Capl̓m primū. Eum eſſe mul tis modis oſtendit̉. Hec enim fides recta teſtatur. ſcriptura ſacra loquitur. comparatio rerū ad ipſuꝫ ideꝫ indicat. Sancti quoqꝫ predicant. cre