¶ Liber quartus fiet iſtud qm̄ virum non cognoſco. Sextū. Ecce ancilla dn̄i. Septimū: Magnifi cat aīa mea dn̄m. Primū verbū fuit pieta tis Scd̓m caritatis Terciū inſtructōnis Quartū cōſolatōis. Quītū diſcretionis. Sextū humilitatꝭ. Septimū orōis ⁊ gr̄a rū actōis. Et nota ꝙ verba p̄dicta oīa fuerunt breuia p̄ter vltimū. De ſanctitate materna Capituluꝫ III Anctificatio triplex eſt. Quedā eī coīs eſt: vt q̄ fit ꝑ ſacr̄a. q̄daꝫ ſpēal vt q̄ fit ꝑ gr̄aꝫ ſpūſſctī. Quedā ſpe cialiſſima: vt q̄ fit ꝑ gr̄am ſingl̓arē. Prima remouet culpā ⁊ ꝯfert gr̄am. Remanet tn̄ fomes ⁊ ꝓnitas ad peccādū. ⁊ tl̓is ē in bap tiſatis. Scd̓a remouet culpā ⁊ ꝓnitatem peccādi mortal̓r. ⁊ talis fuit ſcīficatio ī vte ro iohānis bap. ⁊ ieremie. Tercia remouet culpā origialē ⁊ ꝓmptitudīeꝫ ad peccā dū taꝫ venial̓r qͣꝫ mortal̓r. ⁊ talis fuit ī btā virgie. Et ſciēdū ꝙ licet gr̄a ſctīficationiā in vtero ſit qͣntū ad een̄tiam maior: qͣꝫ gr̄a ſacramētalis: tn̄ qͣntū ad aliqͦs effectꝰ ē ma ior iſta. qꝛ baptimꝰ imprimit caracterē: ⁊ a peruit ianuā regni. ⁊ abilitat hoīem ad alia ſacr̄a. qͦꝝ nl̓ lū facit ſcīficatō in vtero ex ſe. Uerū tn̄ gr̄a ſcīficatōis in vtero p̄cellit ī hoc gr̄am baptiſmalē. qꝛ taliter ſcīficatus non poteſt peccare mortal̓r. ⁊ ad venialia minus inclinat eū fomēs. ꝓpter qd̓ minora ⁊ pauciora venialia cōmittit. ⁊ tal̓ gr̄a fuit in iohāne baptiſta. Et ideo ne vacuuꝫ gr̄am d̓i reciꝑet. fugit hoīm ſocietatē. ⁊ artiſſimā in ſe penitētiā tenuit ne leui ſaltem maculare vitā famīe poſſꝫ. Patet ergo ꝙ ī ſcīficatōe in vtero ꝯfertur gr̄a media inter gr̄am ſacramētalē ⁊ gr̄am plene ꝯfirmatio nis in pr̄ia: q̄ habet ſibi ꝯiunctū fineꝫ vlti mū Ad ꝯfirmatōeꝫ eī ꝑfectā tria pertinent Primū eſt inſeꝑabilis ꝯiūctio rōis ad d̓m Scd̓m inflexibil̓ ſubiectio inferioꝝ potētiaꝝ aīe ſub imꝑio rōis. Terciū ē indiſcō tinuabilis cōuerſio actualis totiꝰ hoīs in d̓ꝫ. qn̄ hō diuīa dulcedīe affeciꝰ ex toto cor de ⁊ ex tota anīa ⁊ ex totis viribus ſꝑ actu tendit in deū ⁊ in qd̓cūqꝫ aliud in quātū in eo relucet deꝰ. Primū hoꝝ agit gr̄a ſcīfica tōnis ſimpl̓r. ut ſcꝫ nullus qͥ eius ꝑticeps fuerit poſſit peccare mortal̓r. Fecūdū ha buit btā virgo. ⁊ ideo nec venialiter vmqͣꝫ peccauit vt d̓t Auguſ. Terciū aūt nō pōconuenire gr̄e vie ex eo ꝙ hec ex dei fruitō ne cauſet̉: q̄ tm̄ eſt in pr̄ia. Tres fuerūt ſci ficatōes mr̄is dei. Prima fuit ſctīficatō in vtero. Et hec tres effectus habuit.ſ. originalis culpe expiatōnem. ⁊ gr̄e infuſionem. Et fomitis tātā reſtrictionē: vt non poſſꝫ in aliqd̓ peccatū duci. licet ip̄e fomes maneret ẜm een̄tiam Scd̓a fuit in ſpūſſancti obūoratione. ⁊ filij dei ꝯceptōe. q̄ tribus p̄termiſſis duo ſuꝑaddit. ſcꝫ om̄imodā fomitis extinctionē ⁊ ꝯfirmatōnē in bono. Ita ꝙ q̄ prius tm̄ poterat nō peccare: iam nō poſſet peccare. Hos duos effectus exp̄ſit angl̓s. Luce.i. Spūs ſanctꝰ ſuꝑuēiet ī in te: qͥ ad primū ⁊ virtus altiſſimi obūbra bit tibi. qͦ ad ſcd̓m. Iſta vero cōfirmatio n̄ fuit liberi arbitrū ablatio ſꝫ eiꝰ ꝑ grām cō pletio. Preterea ſpūſſanctus ſuꝑuenit in eā: non ſolū ad ſcīficādū: ſꝫ etiā ad fecūdādū. Cuiꝰ virtute virgo concepit. virgo pe perit. ⁊ poſt partū virgo ꝑmāſit. Tercia fu it ſcīficatio in filij dei inhabitatione. qͥ no ueꝫ menſibus in vtero eius māſit. Et hec omnibꝰ p̄dictis duos effectꝰ addidit. U nus fuit ꝙ oēs diſpoſitiones fomitis ſublate fuerūt. ſicut qn̄ morbus curatus ē ac huc remanēt interdū reliqͥe curāde. Secū dus fuit dedicatio ad diuina: ita ꝙ etiā licitis vſibus humanis.ſ. matrimonialibꝰ eā aptari eſſet impoſſibile. qꝛ tūc non ſolū eius mens: ſed ⁊ corpus luce diuinitatis reſplenduit. Ut ſignatum eſt ezechie. xliij. Ex p̄dictis collige. ꝙ fomes ꝑſonā inficit ⁊ naturā. Perſonā qͥdem quātū ad maluꝫ ꝓnā facit ac ſtimulat ad peccādū. Naturā vero: qꝛ carnē inficit ꝓut eſt principiū ad carnē alterā. Sed bt̄a virgo in prīa ſcīficationē q̄ fuit in vtero mūdata fuit ab originali peccato in quātū fomes reſpicit ꝑ ſonam ſuā. qꝛ nihil in ſua ꝑſona purgan dū remāſit. In ſecūda vero ſanctificatiōe que fuit quādo ſpūſſāctꝰ ſuperuenit in cā purgata fuit a fomite: ꝓut ip̄e fomes natu ram reſpicit in comparatōe ad ꝓleꝫ ꝓpagā dam nō opere nature: ſed opere ſpūſſancti Remotus eniꝫ fuit een̄tialiter ꝓpter quod pars ab ea ſeparanda in corpus chriſti de fomite: nihil habuit: ſicut nec mater. Nota ſimiliter ex predictis ⁊ ſequentibus: ꝙ