Vel ſi ſit aliqua diſplicencia ī ꝑte ſēſitiua vl̓ mala affectio. qͣꝫ nō pt̄ facilit̓ dimittere nec tamen ꝯſēſit ꝑ liberā voluntate tūc ē veniale. Vnde patꝫ ꝙ ꝑcutte̓ hoīeꝫ exira. ⁊ intēcōe d̓lib̓ata ſibi malū opta re. vl̓ in ſui ꝯfuſiōꝫ aliq̓ꝫ notabile dicere. vl̓ tͣpit̉ vitupare ul̓ infamare ul̓ dampnificare. hͦ ſemꝑ eſt mortl̓e ꝑ ſcd̓aꝫ r̓gulā. ſi ve̓bo ul̓ modico motu aūt facto aliū leſerit nō oportꝫ ꝙ ſit mortl̓e. ſic̄ nec fur tum qͦ aliq̓s r̓cipit alteri vnū granum vel duo ex aceruo tritici. qn̄ aūt q̓s iraſcit̉ contra malaꝫ uitaꝫ ul̓ maliciā alicꝰ. ⁊ nō ꝯͣ ꝑſonā. tūc nō ē mortl̓e neqꝫ veniale. ijmo ex hoc bn̄ficiū meret̉. vn̄ pt̄ꝫ ꝙ nobiles vl̓ alij. diſſidētes ṅ habeāt auctoritatem moueu di iuſtū bellū. nō acquirant ī alios iuus īuadendi. Quidia.i. triſticia de bono ꝓximi. quādo procedit debono ꝑſonali. tūc eſt mortl̓e ꝑ terciam regulā. ſi fit cum ꝯplacencia et de liberacōe. ⁊ ſit in racōe. Sil̓i ex eadeꝫ cā et modo ſi gauderem de malo proximi. Si autem contriſtor de bonis vniꝰ inquantū in illud ē michi nociuū vl̓ gaudeo de malo eiꝰ inquātum ē michi proficuū ſcilicet ꝙ non poteſt michi nocere tunc enim non oportet ꝙ ſit peccatum mortale. Et ex hoc ſequit̉ ꝙ detrahens ul d̓ngrās faniā a̓cꝰ. ul̓ ꝯfingēdo fal ſa. ul̓ publicādo occulta. dicē dubia ꝓc̓tis. ex um dicta l̓ odio l̓ alias. peccat mortl̓r. niſi īc̓tis caſibꝰ.