Vnde peccatum inuidie in materia cōmunicat cum pecca to ire. ſed finem recipit a peccato ſuperbie. Hijs habitis de facili poteſt videri ratō. quare de ſuperbia. ira. inui­dia. poſterius tractetur. quia hec tria vitia amorem nr̄m mordinatum reddunt ad ꝓximum. quatuor precedentia mordinatum reddunt ad noſipſos. Inordinatō vero ali cuius in ſe prior eſt. quam inordinatō ipſius ad aliuꝫ P p̓mus eſt animale. deinde ſpirituale. Vnde cum qͣtuor pna vitia humana ſint. ita quodāmodo carnalia. mor­dine doctrine p̓ora ſunt. tria vero que ſequunt̉. que dia bolica ſunt ſpūalia. poſteriora ſunt. inter iſta tria pri­mus eſt vitium ſuperbie. quia eſt occaſio aliorum. quia p̄cedentibꝰ magis aſſimilatur. ideo de ip̄o p̓mo dicemus et hoc ordine. Primo ponemꝰ ea que valēt ad deteſtatō nem ſuperbie. Scd̓o ponemꝰ diuerſas diuiſiones ꝑtinē tes ad hoc vitium de mēbris eius ꝓſeqͥmur. Tertō tange mus aliquid de remedijs contra ſuperbiam. Quomō ſuperbia ſe habeat ad bona. ſcd̓a pars. Ca. pͥmum D deteſtatōnem vero huius vicij p̓mo oſtendemꝰ quomodo ip̄m ſe habeat ad bona. quomodo ad ce tera mala quomodo ad dyabolum quomō ad ꝓxi­num. quō ad deum. quō ad ꝓprium ſubiectū. Notanduꝫ ergo vitium ſuperbie ſi iam ſūt bona in aliquo expellit. ſi ſint ea intrare permittit. ſi qua remanēt falſificat et inquinat. Ad pͥmum pertinet illud aug. alta ſicantur yma replent̉. illud b̓n. Superbia ſiue iaꝫ ex ſtens ſiue non ſemper cauſa erit ſubtracte gratie. Nunquid qui hu milibꝰ dat gr̄aꝫ hūili aufert dataꝫ. argumētū eſt ſuꝑbie ſubtͣctō gre. Et illud greg̓. Sic hūilitas oīa vicia ener uat. oēſqꝫ v̓tutes colligit roborat. ſic ſuꝑbia omēs v̓tu tes deſtruit eneruat. Ad ſcd̓ꝫ ꝑtinꝫ illud. tumor infuſa repellit. ſic̄ hūilitas ſolū gr̄a ē. ſꝫ etiā vas aliaꝝ gr̄aꝝ ſic ſuꝑbia ſolū eſt malū. ſꝫ impedimētū etiā bonorū. Vnde quidaꝫ ſapiēs ait alexandro. cum agnoſceret eum