aliud eſt. vbi peccatum occultat vt eccleſiam decipiat. et qn̄ ſanctitas ſil̓atur Sl̓ata eniꝫ equitas non eſt equitas. ſed duplex iniqͥtas. Et ſic dicit Ier. ſr̄ yſa. Leuiꝰ eſt de duobomal̓ aperte peccare ꝙͣ ſanctitatē ſil̓are Cauſa autem qnare domnus ita perſequit̉ ypocritas pōt eſſe hec quia ipſi proditores ſunt ſil̓antes ſe eſſe ex parte dei et ſunt ex parte dyaboli. videt̉ eciaꝫ amici et ſūt mimici et ideo ml̓tū eccleſie dei nocere poſſūt Vn̄ heretici qui per ypocriſſim ho mines decipiūtur. antixp̄s qui caput erit malorum. ho mines per ypocriſſim decipiet Sap̄. Mille ſūt occultōres inſidie ꝙͣ que latēt in ſil̓itudine officij.j. ad thy. iiij. Spi rituſſanctus manifeſte dicit. in nouiſſimis diebꝰ diſce­dēt quidaꝫ a fide attēdentes ſpiritibꝫ erroribꝰ doctrinis demonioꝝ in ypocriſi loquentiū omnē mēdatiū De ſpeciebus ypocriſis. Equitur de ſpeciebꝫ ypocriſis. Et poſſūt diſtin­gui tres ſpecies ipſius Prima eſt. qn̄ aliquis eo ram hominibꝰ ſil̓at ſe obedire deo in occulto non timet offendere deum Secunda eſt. qn̄ in occulto in aper to opera bona facit vt ſanctus ab hominibꝰ videat̉ Tercia eſt. qn̄ aliquis minorem ypocriſim relinquit. vt in maiori et ſublimiori ypocriſi permaneat vt cuꝫ aliquis requiſitꝰ an ieiunet dicit deus ſcit vt dicatur ypocrita non eſt. In prima ſpecie bonitas in operibus exterioribus tm̄ apparet. In ſecūda vero. et in occultis. et in apertis. ſed non in in­tentōne In tercia vero ſpecie pretendit̉ bonitas intentōis In prima ml̓tuꝫ occultat̉ diabolus In ſecūda magis In tercia vero maxime De remedijs contra ſu­perbiam. quarta pars. Oſtqͣ poſuimus ea que poſſūt valere ad deteſtatō nem ſuperbie in communi. et poſuimus diuiſiones pertinentes ad hoc peccatum. et membra proſecu ti ſumus Vltimo tangemus aliquid de remedijs ꝯtra ſuꝑ biaꝫ. Et cauſa breuitatis ponemꝰ octo Quoꝝ primuꝫ eſt