eciam flatum ſuggeſtionis dyabolice igne infernali toti ſuc cendimur et cūcta bona que feceramꝰ amittimus Ex par te vero corporis adeo infirmi ſumus vt nec pulicibꝰ reſiſte re poſſimꝰ Augꝰ homo dicit tibi conuiciū et tumes ira tus es pulicibus reſiſte vt dormias. Ac diſtemperantiam eciam febril̓caloris vel ad vnuꝫ paruum apoſtema in cine­rem vel puluerem corpus noſtrum reſoluitur Vnde qui dam dicit Ecce repentine modiceqꝫ occaſio febris diſſol­uit toto quodcūqꝫ parauimus euo. Expicit tractatus de ſuꝑbia. Incipit tractatꝰ de inuidia Oſt peccatum ſuperbie dicendum eſt de in­uidia. quia ipſa eſt filia ſuperbie de qua hoc ordine dicemus Primo ponenus ea que po ſſunt valere ad det̓. huiꝰ vicij Scd̓o tange mus aliquid de ſpeciebꝫ eius. Terto de re­medijs contra hoc viciū Inuidia ſecundum augꝰ. Eſt do lor felicitatis aliene. De hijs que fatiūt ad deteſta­tōnem inuidie. prima pars. D deteſtatōneꝫ v̓o huius vicij. primo facit hoc viciū iſtud eſt peccatum in ſpm̄ſanctum Pecca­tum in ſpiritūſanctum ſecunduꝫ vnam acceptōeꝫ dicitur peccatū qd̓ eſt ꝯtra bonitatem dei que ſpirituiſan­cto appropriatur et ſic omne peccatū eſt excerta mali­cia pctm̄ eſt in ſpm̄ ſanctuꝫ. Vnde inuidia euꝫ ſit excerta malicia peccatuꝫ eſt in ſpiritumſanctuꝫ eciam patet per diuiſioneꝫ peccati in ſpinſanctū diuiditur in peccatū ob ſtinatōnis et impugnatōnis obſtinatus in ſpiritūſanctuꝫ peccat quia in bonitatem dei que ad pn̄iam eum expectat. que eum ꝙͣuis eius hoſtis ſit paſcit et veſcit eum. a demo­nibus defendit. qui eum iugularent et ipſe ingratus bo­nitate dei eam impugnat a bonitate dei colligit maliciam et ex miſericordia dei thauriſat ſibi iram Impugnatō v̓o