Dicitur de lingua iuſti ꝙ loquit̉ iudiciuꝫ ideſt ſentenciaꝫexaminatā Et vt breuiter dicā ſicut per loquelam perpendit̉ Vtrū aliquis ſit gallicꝰ vel teutonicꝰ vel alterius natōnis vnde in euangelio. Vere ex illis es. Naꝫ et loquelatua manifeſtū te facit Sic per ſcquelaꝫ ꝓpendit̉ in aliquovtꝝ ſit bonus vel malus. vnde ecc̄i. iij. In lingua ſapiencia dinoſcit̉. Item in ecc̄io.xxviij. Ante ſermonē nūqͣ laudes viꝝ. hoc em̄ temptatō eſt hominum Ieroꝰ Inpondere verboꝝ probatō exiſtit humane viteDe.xxxiiij. peccatis lingue. Secunda parsIcto de cuſtodia lingue in communi. Conſeq̄nternumerāda ſūt diuerſa peccata lingue vt de hijſproſoquam ex quibꝰ xxiiij enumerare ſufficiat.que ſunt blaſphemia peccatū nimuris peccati defēſio periuriū mendaciū detractio adulatio maledictio conuiciūcontentō bonoꝝ deriſio prauū cōſiliū peccatū ſeminanciūdiſcordias peccatū bilinguiū rumor iactancia ſecreti reuelatō indiſcreta cōminatō indiſcreta promiſſio ocioſumverbū ml̓tiloquiū turpiloquiū ſcurrilitas indiſcreta taciturnitas ¶ Et primo proſequim de quatuor primis. qꝛillis directe peccatur in deum. inter que incipiamꝰ de peccato blaſphemie quia maius eſt. de quo peccato hoc modoagemꝰ ¶ Primo notificabimꝰ peccatū iſtud. ¶ Secundoponemꝰ ea que valere poſſunt ad det̓. huius peccati Tercio dicemus de perſonis que videntur eſſe conſencienteſblaſphemantibꝫ. Quarto tangemus aliquit ſpecialiter deſpirituali blaſphemia. ¶ Notandū ſecunduꝫ Augᵐ blaſp̄henia eſt quando aliquid attribuit̉ deo ꝙ dei non eſt velqͣndo negatur de deo ꝙ ipſius eſt. vel quando aliquis ſibivſurpat ꝙ dei eſt. Nos autem hic blaſphemiam intelligimus verbū in contumeliam dei prolatu. vt cuꝫ aliquis iratus vindicare ſe volēs de deo aliqua membra de ipſo nominat que nominanda non ſunt Multa enim ſunt que poſſūtvalere ad det̓. huius peccati. Primuꝫ eſt pena qua legit̉
