Et aſſignemus ſuꝑ canſa illa judicem: conſiliarios viros ꝑfectos: aduocatum vnum exꝑte ſua: alium exꝑte generis humani: qui gerit vicem actoris.In illaauteꝫcauſaIudices ſunt quatuor patriarcho. ſcꝫ AdamNōe. Yſaac: et Iacob.Cōſiliarij ſunt. xij: filij iacob. ſcꝫ Ioſeph. Ruben. Symeō. Leui. Iudas. Yſachar. ZabulōBeniamin. Dan̄. Neptalin. Gad. et Aſor.Aduocatꝰ exꝑte criſti ſit jnnocentia: ſed exꝑtegeneris humani: debet eſſe caritas. Et quiaante vel poſt latam ſnīam poteſt appellari:prout in. c. poſt appellationē. ij. q. vj.Appellans ſit beata v̓go Maria: mr̄ Criſti.¶ Quibus ſic ordinatis: audiant̉ primo aduocati: ſcilꝫ innocentia et caritas. Interrogat̉ prius aduocatꝰ. ſcilꝫ caritasquid dicat de jeſu audiamꝰ. Criſtꝰ inqͣꝫ d̓bet mori. Et ꝓbo ſiquia ẜm legem nature: qͥlibet tenet̉ facere ꝓximo qd̓ velletſibi fieri. di. j. c. Humanū. Et Math̓.vij: Et Tho. iiij: Sedſi xp̄s(qd̓ īpoſſibile eſt) eſſet in tali ꝑiculo in quali eſt genushūanū: vellet ſibi ſubueniri et ſe adiuuari et redimi: ſicut peccatores deſiderant. Ergo debet etiam hoc facere alteri: ſcꝫhumano generi: cum ſit in ꝑditione mortis: et maxime cumnon poſſit al̓s redimi niſi ꝑ criſtū: vt declarat Auẜhel in. ij.li. Cur dens homo. Contra aduocatꝰ exꝑte criſtj reſpondetCerte criſtus non debet mori. Ratio: quia ille qui eſt innocens et ſine peccato non debet mori vel condēnari ꝑ regulāSine culpa. de regul̓ iurꝭ in. vj. Sed xp̄s eſt hmōi: ẜm illudpͥª Pe. ij. Peccatū non fecit. ergo ⁊cͣ. Ad qd̓ caritas: veruꝫ ēde peccato ꝓprio: ꝙ ſcilꝫ ꝓ illis peccatis que quis non fecitnon debet mori: ſꝫ Tn̄ ꝓ alienis: qd̓ ex caritate ꝓcedit vt. xxiijq. iiij. Quis non poteſt. igitur debet mori: al̓s genꝰ humanūꝑiret. ¶ Quibus auditis: aiebant iudices: venient ſapienteset conſiliarij et loquent̉: et videamꝰ quid ipſi de hoc ſentiātConcludit̉ inter eos ꝙ vnus loquat̉ pro oībus.ſ. joſeph qͥ ait
