Seite
Oſce aūt dn̄s deus tuus ex terra egypti etᵈ deū abſqꝫ me neſciēs: etᵖ ſalua tor non ē p̄ter me. Egoq cognoui te in deẜto ī terra ſolitudinis. Iux taᶠ paſcua ſua adīpletiᵍ ſunt et ſa­turati ſunt. Etᵗ eleuauerūt cor ſu­um: etⁿ obliti ſunt mei. Etᶜ ego e­ro eis quaſi leena: ſicutʸ pardꝰ īʳ via aſſyrioꝝ. Occurrāª eis quaſi vrſa raptis catulis: etᵇ dirūpam in teriora iecoris eoꝝ. Et cōſumam eos ibi qͣſi leo beſtiaᶜ agri ſcindet e os. Perditōᵈ tua iſrl̓: tātūmodo in me auxiliūtuū. Ubiʳ eſt rextuꝰ Maxīe nunc ſaluet te in oībus vr­bibus tuis. Et iudices tui: de qui bus dixiſti. daᵍ mihi regē et princi pes. Dabo tibi regē ī furore meo ⁊ˡ auferā in indignatōe mea: Col ligataᵏ eſt iniꝗtas ephraiꝫ: abſcō­ficio: ſecūdo iuſta dei punitio. ibi. Et ego ero. Circa primuꝫ d̓r. in perſona dei. n Ego aūt dn̄s deꝰ tuꝰ de terra egypti. q. d. abſignatus es mihi ſeruire ex tempore quo inde te redemi. Et deū abſqꝫ me neſcies. ſic enim p̄cepi tibi ī monte ſynai. Fxo. xxi. Non hēbis deos alienos corāme. p Et ſaluator non eſt pret̓ me. qui de manu a­malech te ſalua­ui. Exo. xvij. Ego cogno uite ī deẜto dās tibi manna de ce lo. Iuxta paſcua ſua.i. ita laute ꝓ uidi eis. ac ſi eſ­ſent in terra ferti li ſibi ꝓmiſſa: ⁊ mutatur hic mo­dus loq̄ndi d̓ ſe­cunda ꝑſona ad tertiam. Adipleti ſunt naturalibꝰ ⁊ arti ficialibꝰ diuitijs in terra promiſſi onis. Et eleu auerūt cor ſuuꝫ. per ſuꝑ biam. Et obliti ſunt mei. ꝑ ydolatriā multiplicē. lꝫ au tem ingratitudo huius beneficij ī crepata fuerit ſuperius. xi. ca. tamen hic repetitur. quia aliquid hic expͥmitur qd̓ nō eſt ibi exp̄ſſum. x Et ego ero. Hic con ſequēter pōitur ingratitudinis punitio: cū d̓r. Et ego ero eis qͣ­ſi leena: q̄ eſt magne crudelitatis. y Sicut pardus. qui eſt magne velocitatis: ⁊ ſic nō poterūt effugere. z In via aſſy rioꝝ.i. qn̄ ducētur captiui in aſſyrios. a Occurrā eis qua ſi vrſa.i. crudelit̓. b Et dirūpā interiora iecoris eoꝝ. quia in via illa multi eoꝝ fuerūt mortui afflictōe famis ⁊ itineris: ⁊ ꝓ ijciebantur beſtijs lacerādi: iō ſubdit̉. c Beſtia agri ſcīdet eos. ⁊ qꝛ hoc nō ꝓceſſit ex defectu diuine miſericordie ſed ex de merito ſue malitie: iō ſubdit̉. d Perditio tua iſrael.i. ex de merito facti tui. e Tantūmō in me auxiliū tuuꝫ.i. pena tua nō pōt niſi ꝑ me ſubleuari: ideo ſubdit̉. f Ubi eſt rex tuus. q. d. tecū eſt captiuꝰ. iō ſubditur yronice. g Maxīe nūc ſal uet te. Da mihi regē ⁊ principes hͦ petiuit totus ppl̓us anteqͣꝫ diuideretur in duo regna.i. reg. viij. h Dabo tibi regem in furore meo. licet em̄ illā petitioneꝫ exaudierit: tn̄ ſibi diſplicuit: vnde ibidē dixit ſamueli. Audi vocē ppl̓i. nō em̄ te abiecerunt ſed me ne regnē ſuꝑ eos. i Et auferā in indignatōne mea id eſt iniuſticie mee vindicta: ſic ablatus fuit oſee rex iſrl̓: ⁊ ſede thias rex iuda ꝓpter peccata ſua. k Colligata eſt iniqͥtaſ ep̄hraim.i. integre reſeruata apud me. l Abſcōditū pecca­tuꝫ eiꝰ. ſed manifeſtabit̉ in punitōe aꝑta. m Dolores par turiētis. qui ſunt vehemētes. n Ueniet em̄. per regē aſſyri drum: ⁊ ſubdit̉ cā. o Ipſe filiꝰ nō ſapiēs.i. a deo patre ꝑ ꝑ dolatriā recedēs. p Nūc em̄ nō ſtabit: cōtra regē aſſyrio­rum a quo ppl̓us eius cōteretur. q De manu. Poſtquam cū ingratitudine ppl̓i deſcripſit bn̄ficiū p̄teritū. hic cōſequēter ponit futuꝝ. Circa ꝙ ſciēdū ꝙ hebrei ⁊ aliqͥ xp̄iani eos ſequē­tes exponūt hoc de liberatōe captiuitatis babylonice: ſed ẜm ꝙ dicit hiero. paulꝰ apo. in lege ⁊ ꝓphetꝭ hūanitꝰ ⁊ diuinitus inſtructꝰ exponit hāc ꝑtem de reſurrectōe generali futura ꝑ xp̄ꝫ que erit ad vitā mortalē: dicēs prīa ad Corinth̓. xv. Cū auteꝫ mortale hoc induerit īmortalitatē tūc fiet ſermo qui ſcriptus ē. tabſorpta eſt mors ī victoria ⁊c. ⁊ allegat ſcripturā ẜm tranſla­ditūˡ peccatū eius. Doloresᵐ ꝑtu rientis veniētⁿ ei. Ipſeᵈ filius non ſapiēs. Nūcᵇ em̄ nō ſtabit in cōtri tōne filioꝝ. Deq manu mortis libe rabo eos: de morte redimam eos Eroʳ mors tua omors: eroˢ mor­ſus tuꝰ inferne. Cōſolatioᶜ abſcō ditaᵘ eſt ab oculis meis: qꝛˣ ipſe in terʸ fratres diuidꝫᶻ. Adducꝫª vrē tem ventū dn̄s deᵇ deſerto aſcen­dentē: etᶜ ſiccabit venas eiꝰ ⁊ deſo labit fōtē eius: etᵈ ipſe diripiet the ſaurum oīs vaſis deſiderabilis. Capitulum. xiiij. Ereatª ſamaria: quoni am adᵇ amaritudinē cō citauit deum ſuuꝫ. In gladio pereāt. Paruuliᵈ eoꝝ eli dantur: et fete eius ſcindant̉. Cō uertereᶜ iſrael ad dn̄m deum tuuꝫ tionem. lxx. que ꝓ eo qd̓ hēmus hic. Ero mors tua omors ⁊c. hꝫ. Ab ſorpta eſt mors invictoria ⁊c. prout dicit hic gloſa. ⁊ iō non debemus nec poſſumꝰ aliter exponere ẜm qd̓ dicit hiero. Hec aūt reſurrectio ad vita mortalē incepit in xp̄o. ẜm ꝙ dicit. i. ad Corin. xv. Xp̄s reſurrexit a mortuis pͥmitie dormiētiū: qm̄ quidē ꝑ hoīem mors ⁊ per hoīem re­ſurrectio mortuorum: ⁊ ſic̄ in adā oēs moriunt ita ⁊ in xp̄o oēs viuifi­cabūtur. In reſurrectio ne vero ſua liberauit pa tres ſāctos de māu mor tis in limbo detētos: iō dicitur. q De manu mortis li­berabo eoſ ⁊c. qꝛ in ſua reſurrectōe d̓ poteſtate mortis liberauit aliqͦs ꝑtialiter: ⁊ in reſurrecti­one generali liberabit oēs generaliter: ⁊ huic expoſitioni cōſonat q̄­dā glo. hebraica. Gen̄. xxiiij. dixit Ra. Ioſue filius leui. Iui cū ange lo mortis vſqꝫ ad por­tas gehenne ⁊ iuit me­cū meſſias filius dauid ⁊ cū viderūt captiui lu­cē meſſie letantes dixe­runt. Iſte educet nos d̓ hac obſcuritate: ſic̄ ſcri­ptum eſt in oſee. De manu inferni redimet e­os. r Ero mors tua o morſ hoc dicit̉ in perſona xp̄i qui mortem deſtruxit inchoatiue in ſua reſur rectione ⁊ in fine mūdi deſtruet cōſummatiue vt dictū eſt. s Ero morſus tuus inferne. qꝛ aliqͦs inde eripuit.ſ. ſanctos: ⁊ aliqͦs ibi reliqͥt.ſ. dānatos. ⁊ ſic erit in finali reſurrectōe. vt hr̄ Math̓. xxv. Ibūt hi in ſuppliciū eternū: iuſti aūt in vitā eternā. Et qꝛ in pn̄ti nul­lus ſcit de qua parte ſit futurꝰ. ẜm illud Eccl̓. ix. Neſcit hō vtruꝫ odio vel amore dignꝰ ſit: ideo ſubdit ꝓpheta in perſona hūani generis. Conſolatio. q̄ fiet ſanctis in iudicio. v Abſcōdita eſt ab oculiſ meis. ⁊ ſubditur cā. x Quia ipſe.i. xp̄us ſolus. y Inter fra­tres.i. homines qui omnes ſunt fratres ab adam primo patre deſcen­dentes. z Diuidet. ſeꝑando oues ab edis.i. iuſtos a reprobis. Math̓. xxv. et qꝛ illud iudiciū p̄cedet ignis cōflagrationis: iō ſubdit̉. a Adducꝫ vrentē vētū dominꝰ.i. ignē cōflagratōis ad modū vēti diſcurrentem. b De deſerto aſcēdētem. qꝛ tm̄ aſcendet ſuꝑ terrā qͣꝫtū aſcenderūt aq̄ diluuij. c Et ſiccabit venas ⁊c. qꝛ cōburet oīa viuentia ⁊ ſiccabit humida. d Et ip̄e diripiet theſauruꝫ ⁊c. i. oīa generaliter que mō Capitulum. xiiij. concupiſcūtur in pn̄ti vita. Ereat ſamaria. Superiꝰ poſita eſt ꝓmulgatio diuine iuſticie: in hoc vltimo capitulo pōitur ꝓmulgatio ſue miſericodie: p̄mittitur tn̄ decē tribuū punitio tꝑalis: eo ꝙ iſte ꝓpheta ſcribebat prīcipaliter cōtra decē tribꝰ dicēſ. a Pereat ſamaria. metropol̓ in regno decē tribuū. b Qm̄ ad amaritudinē cōcitauit deū ſuū ꝑ ydoloꝝ cultū In gladio pereant.ſ. aſſyrioꝝ. d Paruuli em̄ eoꝝ elidātur. ꝓ­pter enim rebellionē oſee ita crudeliter ſe hēbant ꝙ etiā nec paruulis nec p̄gnantibus parcebāt. e Cōuertere. Hic ſubditur ꝓmulgatō diuine miſericordie generalit̓ qͣꝫtū eſt ex ſe. Sciēdū tn̄ ꝙ aliqui expoſi tores catholici reſiduū huiꝰ capituli reducūt ad tp̄us ezechie: in quo captiuatis iā decē tribubꝰ: ppl̓s regni iude timēs egit penitētiā. Eze chia rege ad hoc eū exhortante: ꝓpter qd̓ deꝰ eū miſericorditer libera­uit de manu ſennacherib miraculoſe. iiij. Reg. xix. Alij vero reducunt ad tempꝰ liberatōis de babylonica captiuitate. qꝛ vexatione date iu­deis intellectū cōuerſi fuerūt ad dn̄m: ꝓpter qd̓ deꝰ miſericorditer eoſ liberauit ꝑ cyrū. Et poſſet ſatis applicari litera ad hūc ſenſum vel illū ſed iſti vidētur nimis iudaizare. Tranſlatio em̄ chaldaica vbi noſtra DD iij