Abdie uiter afflictus atqꝫ oppreſſus: iō hoc regnū qd̓ more eſau p̄dictuꝫ ppl̓m ꝑſecutūⁱ eſt: ꝑ denūciatōeꝫ abdie ꝓphete increpat̉: qd̓ nō d̓i indignatōe ſꝫ ſua ꝟtute populū ſuꝑatuꝫ gloriabat̉. Deᵐ qͦ regno olim ꝑ dauid inⁿ p̄s. cxxxvi. dictū eſt. Memorareᵈ dn̄e filioꝝ edom inᵖ die hieruſalēq. Naꝫʳ reliqua le ctione cōprehēſaᵍ futuꝝ in gētes iudiciū obᵗ cauſas lectōe ꝯprehēſas: regnūqꝫᵘ dei in populo iſrael ſignificat. Hebreiˣ hūc dictū eſſe qui ſub rege ſamarie achab et impiiſſima iezabel pauitʸ centū prophetas īᶻ ſpecubꝰ ꝗ n̄ curuauerūt genū an̄ª baal ⁊ᵇ de ſeptē milibꝰ e rāt quos helias arguit̉ ignoraſſe. C Sepulchrū qͦꝫ eiꝰ vſqꝫ hodie cū mauſeolo heliſei ꝓphete ⁊ bapti ſte iohānis in ſebaſthe veneratōi hr̄: q̄ olim famaria dicebat̉. Hāc herodesᶜ rex ātipr̄is filiꝰ ī honore auguſtiᵈ ceſarisᵉ grecoᶠ noīe vocari ſic. Si in hoc eodem ꝓpheta fit cōminatio cōtra gētes alias que nō ita meruerūt ſicut ydumei multofortius ꝯͣ iſtos. dic̄ igit̉ x Nam reliqͣ. lectione huiꝰ libri. s Cōprehēſa. ibi. Iuxta eſt dies dn̄i ſuꝑ oēs gētes. t Ob cauſas.ſ. qꝛ inſtar Eſau filios iſrael impugnauerūt ⁊ de malis eoꝝ gaudebāt. y Regnūqꝫ dei vnde in fine iſtiꝰ libri d̓r. Et erit dn̄o regnū. q. d. dicta contenta ī ꝓphetia ſignāt ꝙ pena inferet̉ alijs regnis ⁊ iſrael erit regnum dn̄o. xº. Hebrei hunc eſſe ⁊c. Hic noti ficat̉ ꝓph̓a mul tiplicit. Prīo.n. oſtenditur qͥs ſit cū dicit̉. Hebrei būc eſſe ⁊c. ſecūdo oſtendit̉ vbi ſepultꝰ fuit. ibi. Sepl̓erū quoqꝫ eius. tertio oſtēditur meritū doni ꝓph̓ie: qd̓ ha buit. ibi. Igitur qꝛ centū ꝓph̓as ⁊c. quarto oſten ditur cōueniētia noīatōis que ei cū paulo cōgruit. ibi. Et ſic̄ ſtephanuſ. dicit igi tur. Hebrei hunc dicunt. hoc dicit quia videt̉ ꝙ tra ditio hebreorum hoc ꝯfinxerit: qꝛ nō videt̉ ꝙ poſſet pauiſſe ꝓph̓as ſub achab ⁊ ꝓphetaſſe ſub hieroboā. y Pauit centū ꝓph̓as. iij. reg. viij. Abdias timebat dn̄m deū iſrael valde: nā cum interficeret igzabel. ꝓph̓as dn̄i tulit ille centū ꝓph̓as ⁊ abſcondit eos qͥnquagenos ⁊ qͥnquagenos in ſpeluncis ⁊ pauit eos pane ⁊ aqͣ Si ergo fuit ſub achab quō ꝓphetauit ſub hieroboā filio ioas conſtat aūt ꝙ ſub eo ꝓph̓auerit: qꝛ ſub eiſdē regibus ꝓph̓auit ſub qͥbus amos ẜm regulā hiero. quā pōit in fine illiꝰ ꝓlogi.ſ. No idē eſt ordo ⁊c. vbi d̓r. In quibꝰ aūt tp̄s nō p̄fert̉ in titulo ſub illis eos regibꝰ ꝓph̓aſſe: ſub qͥbus ⁊ hi qͥ ante eos hn̄t titu los ꝓph̓auerūt. Abdias aūt nō hꝫ tp̄s determinatum in titulo. Quo aūt tm̄ vixit: ab achab em̄ vſqꝫ ad hieroboam fuerūt. vij. generatōes. Rn̄deo: poſſet eſſe ꝙ hiero. nō dixit hoc ẜm ſuā ſen tentiaꝫ: ſed ẜm iudeoꝝ traditioneꝫ: ſicut ſupra expoſitū eſt. ibi. Hebrei hūc dicūt ⁊c. Vel pōt dici ꝙ ſub achab fuit multū iuue nis: ſub hieroboā ꝟo ſenex. Ochozias em̄ filiꝰ achab regnauit ſuper iſrael duobꝰ ānis. ij. reg. vlti. g. ⁊ poſt eū iorā frater eiꝰ duo decim anis. iiij. reg. iij. a. poſtea hieu. xxviij. ānis. iiij. reg. x. poſt ea ioachab filiꝰ hieu..xvij. ānis. iiij. reg. xiij. a. poſt hūc Ioas fillus eius ſexdecim ānis. iiij. reg. xiij. c. poſt hunc regnauit hieroboa ſicut legit̉ in eodē ca. ⁊ ſic ab achab vſqꝫ ad hieroboaꝫ fue ſunt. lxxv. anni. fuit ergo iuuenis ſub achab ⁊ ſenex ſub hieroboa. ⁊ tūc datū eſt ei donum ꝓphetie. z In ſpecubus. vel ipeluncis. in originali tantum eſt In ſpecubus. ⁊ conſtat ꝙ al ietum ſuperfluit cū ideꝫ ſignificent ſpecus ⁊ ſpelunca. cnte bal. in originali non eſt Ante ſed Baal ibi eſt datiui caſus. ect deſeptē milibꝰ. iij. reg. xix. f. Et derelinquā mihi in iſrael piſ. milia viroꝝ. quoꝝ genua nō ſunt curuata ante baal. Herodes antipatris filius. Nota tres fuiſſe herodes. pͥmus mogtodes aſcolonita filiꝰ antipatris: qui pueros occidit. de uit ſebaſthē. Hic igr̄ ꝗ centū pro phetas pauerat: accepit gr̄am ꝓ phetalē: ⁊ d̓duce exercitꝰ fuit dur eccl̓ie. Tūc ī ſamaria ꝑuū gregeꝫ pauerat: nūc ī toto orbe xp̄i paſcit eccl̓ias. Etᵍ ſicut ſtephanꝰ coro nāʰ meruit paſſiōis: ſic hic de ſeruitutis dei cū paulo apl̓o noīe glo riat̉: qꝛ abdias ſeruꝰ dn̄i in nr̄o ſonat eloquio. Explicit prologus. Incipit argumentum. Bdias ꝗ interp̄tat̉ ẜuꝰ dn̄i ꝑſonat cōtra edom ſanguīeū terrenūqꝫ fratrē: fratris qͦꝫ iacob ſemꝑ emuluꝫ haſta ꝑcutit ſpiritali. Explicit argumentum. Incipit abdias propheta.i. Iſioª abdie. Hec di v cit dn̄s deꝰ ab edom Auditūᵇ audiuimꝰ a dn̄o: etᵇ legatuꝫ ad quo Math̓. ij. Secūdꝰ herodes antipas filius herodis predicti: ſub quo paſſus eſt xp̄s. de quo Luc̄. xxiij. Tertiꝰ fuit herodes agrippa filius ariſtoboli filij herodis magni: qͥ iacobū fratreꝫ iohānis interfec̄. ⁊ petrū in carcerē truſit: de qͦ Act̉. xij. de prīo agit̉ hic. d Auguſti ab augēdo ſic dicti. vnde Iſi. etymol̓. ix. Auguſtꝰ iō apud romanos nomen imperij eſt: eo ꝙ olim augerent rempub. amplificādo: qd̓ nomē pͥmū ſenatꝰ octauiano ceſari tradidit: vt qꝛ auxerat terras ipſo noīe ⁊ titulo cōſecraret̉: dū idē octauianꝰ iaꝫ ceſar ⁊ im perator appellaret̉ vel auguſtꝰ. Itē alibi legit̉ ꝙ romani adulātes au guſto mēſem qͥ priꝰ ſexti lis dicebat̉ a noīe augu ſti appellauerunt augu ſtum. Ceſar. ſic dicti a Iulio ceſare prīo imperato re. vn̄ Iſi. ethymol̓. ix. Ceſarū nomē a iulio incepit. qͥ bello ciuili ꝯmo tus pͥmus romanū ſingularē obtinuit pͥncipa tū. Ceſar aūt dictꝰ eſt ꝙ ceſo mortue matris vte ro ꝓlatꝰ: eductuſqꝫ fue rit: vel qꝛ cū ceſarie natꝰ ſit a quo īperatores ſequentes dicti ſunt ceſares: eo ꝙ comati eſſent qͥ eī ex ſecto matris vte ro extrahebant̉ ceſones vel ceſares appellaban tur. f Greco noīe vocauit ſebaſtē.i. auguſtā. iſtaꝫ literā hn̄t libri correcti. alij hn̄t ſic. Greco noīe vocauit auguſtam. ſebaſte grece: auguſta latine. g Et ſicut ſtephanꝰ. de quo Act̉. vi. ⁊.vij. coronam iuxta ſui noīs interp̄tationē. na ſtephanꝰ grece: corona latine. i Si hic d̓ ſerui. dei cū paulo ⁊c. hoc dicit qꝛ apl̓us paulus ſemꝑ in epl̓is ſuis ſe ſeruum appellauit. q. d. ſic̄ paulus gl̓iari poterat de hoc: ꝙ ſeruꝰ dei e rat: ⁊ ẜuū dei ſe dicebat: ſic ⁊ iſte ẜm nōis interp̄tatōnē gl̓iari poterat qꝛ factus eſt ſeruꝰ dei. Abdias em̄ ẜuus dn̄i vel ẜuiēs deo interp̄tat̉. Explicit qualiſcunqꝫ expoſitio iſtius ꝓlogi. Incipit poſtilla Nycolai de lyra ſuper Abdiā cum additionibꝰ Pauli burgenſis. Iſio Abdie. ẜm doctores hebraicos ⁊ latinos. iſte abdias fuit diſpēſator domꝰ achab regis iſrael: qui cū iezabel interficeret ꝓph̓as dn̄i abſcōdit ex eis quinquagenos: ⁊ qͥnqua genos in ſpelūcis: ⁊ pauit eos. iij. reg. xviij. ⁊ ideo meruit a dn̄o ſpm̄ ꝓphetie ẜm dictum ſaluatoris. Math̓. x. Qui recipit ꝓphe tam in noīe ꝓph̓e mercedē recipiet ꝓph̓e. Hic aūt ꝓph̓at cōtra ydumeos: qui debuiſſent diligere iudeos. eo ꝙ a duobus fratribꝰ deſcendiſſent: ⁊ ipſi ecōtrario habuerūt eos odio: ⁊ eoꝝ ꝑſecutoribꝰ auxiliū p̄buerūt. Diuidit̉ ergo eiꝰ ꝓph̓ia in duas partes: qꝛ primo nūciatur ydumeorum vaſtatio. ſecundo iudeorum conſolatio. ibi. In monte. Prima in tres: quia primo denūciatur eorum vaſtatio ꝓpter culpaꝫ ſuperbie: ſecundo ꝓpter culpam ſuperſtitioſe ſcientie. ibi. Non ē prudentia. tertio ꝓpter culpam fraterne inimicitie. ibi. Propter interfectionem. Circa primum dicitur. a Uiſio abdie. ſcilicet eſt hec que ſequitur. b Auditum audiuimus a domino. ego ⁊ alij ꝓphete inſpirati ab eo. Et legatum ad gentes miſit. iſte legatus eſt inſtinctus diuinus excitans aduerſarios ydumeorum ad deuaſtandum eos propter pec cata eorum: ideo ſubditur cōfederatto eoꝝ ad hoc agendum: cum dici tur. Surgite ⁊ conſurgamus ⁊c̄.
