LiberCapl̓m. iiij.Cceª.n. dies veniet ſuccēſaᵇ qͣſi caminꝰ ⁊ᶜ eruntoēs ſuperbi ⁊ᵈ oēs faciētes impietateꝫ ſtipulaᵉ Et īflamabit eos dies veniens dicit dn̄s exercituū queᶠ nō derelinquet eis radicē ⁊ germen. Etᵍ oriet̉ vobis timētibꝰ nomē meū ſolʰ iuſticie ⁊ᶠ ſanitas ī pennis eiꝰ. Etᵏ egrediemī⁊ ſalietis ſic̄ vitulꝰ de armento: ⁊calcabitis impios cū fuerint cinisCce em̄. Hic predictꝰ error remouet̉ magis explicite ex premiatione bonoꝝ ⁊ punitōe maloꝝ. ⁊ prīo ponit̉ maloꝝ punitio. ſecūdo bonoꝝ retributio. ibi. Et oriet̉. Circa pͥmū dr. a Ecceem̄ dies veniet.ſ. iudicij. b Succenſa qͣi caminꝰ. qꝛ illam diem p̄cedet ignis ꝯflagratiōis ad purgationē elemētoꝝ ⁊ eaꝫ ſequetur ignisgehenne ad punitioneꝫreproboꝝ. iō ſubditur.c Et erunt om̄s ſuperbi. peccātes ꝯtra deumd Et om̄s faciētes impietateꝫ. ꝑ pctā ꝯtra ꝓximū. e Stipula. incēdio gebēne deputataf Que nō derelinqueteis radiceꝫ: qꝛ poſt finalē ſnīam nō erit tp̄s neclocꝰ reuertēdi ad gr̄amEt oriet̉. Hic ꝯn̄r ponitur bonoꝝ retributio.cū dr̄. Et oriet̉ vobis timētibꝰ nomē meum. timore filiali. qꝛ hꝫ charitatē annexā. h Soliuſticie.i. xp̄s qͥ tunc apparebit electis retributor ⁊ ſaluator iuſtus. i Et ſanitas in pēniseius.ſ. oriet̉. qꝛ per ip̄m electi gloriā aīe ⁊ corꝑis ꝯn̄t̉. k Et egrediemini. ad cōſiderationē pene reproboꝝ quā euadetis. l Et ſalietisſicut vitulꝰ de armēto. qꝛ talis viſio erit eis exultationis occaſio. tū ꝓpter eiꝰ euaſionē. tū ꝓpter diuīe iuſticie īpletionē ẜꝫ qd̓ dr̄ psͣ. lvij. Letabit̉ iuſtus cū viderit vindictā ⁊c̄. m Et calcabitis impios cū fuerint cinis.i. afflicti pena ignis gehēnalis: qꝛ corpora dānatoꝝ nō incinerabūtur: ſꝫ ſꝑ viuēt ⁊ ſꝑ cruciabunt̉. n In die qua ego facio.i. indie iudicij. o Memētote. Hic ꝯn̄r ponit̉ gn̄alis monitio ⁊ maximeiudeoꝝ quoꝝ plures ꝯuertent̉ ante iudiciū. iō dicit̉. Memētote legismoyſi ẜui mei in qua ſit mentio de aduētu xp̄i. ẜm ꝙ dicit ſaluator iohā. v. Si crederetis Moyſi: crederetis forte ⁊ mihi. p Quā mandaui ei in oreb. Exo. xx. q Precepta ſcꝫ decalogi que ẜuāda ſunttꝑe noui teſtamēti. r Et iudicia.i. illa que ꝯtinēt iuſtū modū viuendi ad ꝓximū. que ſil̓r ſeruant̉ in noua lege: licet nō eodē mō qͣꝫtuꝫ adoīa. qꝛ p̄cepta iudicialia que ẜuant̉ in noua lege obligant vt de nouoinſtituta. de cerimonialibꝰ ꝟo nō fit hic mentio. qꝛ illa ſunt totalit̓ excluſa in noua lege: ita ꝙ nō pn̄t obſeruari licite eo ꝙ erant reſpectu noui teſtamēti figure. ⁊ iō ceſſauerunt adueniente ꝟitate. s Ecce egomittā vobis helyā ꝓphetā. qui ad hoc reſeruat̉ in vita cū enoch: vt p̄dicent ꝯtra ꝑfidiā antixp̄i. iō ſubditur t Anteqͣꝫ veniat dies dn̄i.i.dies iudicij: quā diē p̄cedet perſecutio antixp̄i v Et ꝯuertet cor patrū ad filios. reducendo illos qui tūc erūt increduli ad fideꝫ xp̄i: ī quēcrediderūt pr̄es antiqui. ⁊ ſic illi patres diligent filios ⁊ econuerſo incharitate xp̄i. x Ne forte veniā. In hebreo nō eſt forte: qꝛ aduentꝰdei ad iudiciū certꝰ eſt. pōt etiā dici ẜm trāſlationē noſtrā: ꝙ nō ponit̉hic forte ꝓpter incertitudinē aduentꝰ. ſꝫ ꝓpter incertitudinē determinati tꝑis. vn̄ xp̄s dicit act̓. i. Nō eſt veſtrū noſſe tꝑa vel momenta ⁊c̄.v Et percutia terrā.i. habitātes in terra gn̄aliter. z Anathematei ſempiterna ſeꝑatione ab ea. qꝛ nullus homo habitabit terram vltraſꝫ aliqui.ſ. electi adherebunt deo ſempiterna fruitione: quā nobis cōcedat qui cū patre ⁊ ſpirituſancto viuit ⁊ regnat deus in ſecula ſeculorum Amen.In capl̓o. iiij. vbi dr̄ in poſtilla. Precepta.ſ. decalogi. AdditōBi nos habemꝰ in hoc loco precepta ⁊ iudicia. in hebreo habet̉cerimonia ⁊ iudicia. vnd̓ ex hoc loco eſtimant hebrei habere ꝯtranos validum argumentū ad ꝓbandū ꝙ cerimonialia nō debēt ceſſare tꝑe meſſie: vt habetur cōiter in expoſitionibꝰ eoꝝ. ſꝫ bene aſpicientivera ⁊ ꝓpriā littere ſignificationē ex hac auctoritate nō habent intētum. ſed forte ex ea poteſt oppoſitum probari. ad qd̓ ſciendū ꝙ aliudeſt dicere. Memētote legis moyſi. ⁊ aliud eſt dicere. Seruate legemmoyſi ⁊c̄. nā ad ſeruandū legē requirit̉ facere ea que in lege precipiuntur: ⁊ vitare ea que in lege prohibentur. ad memoriaꝫ vero legis habedam hoc non requiritur: ſed ſufficit habere memoriam de lege in mente ad eius ſpiritualem intelligentiam percipiendam. vnde in hoc locopropheta ad ſpiritualem legis intelligentiam inuitat ẜm gloſā interliſubplāta pedū veſtroꝝ inⁿ die quaego facio dicit dn̄s exercituū. Mementoteᶜ legis Moyſi ſerui mei:quāᵖ mādaui ei in oreb ad oēm iſrael p̄ceptaq ⁊ʳ iudicia. Ecceˢ egomittā vob̓ helyā ꝓphetā anteqͣꝫveniat dies dn̄i magnꝰ ⁊ horribilis. Etᵘ ꝯuertet cor patrū ad filioſ⁊ cor filioꝝ ad patres eoꝝ neˣ forte veniā ⁊ʸ percutiā terrā anathemateᶻ.Explicit Malachias ꝓphetanearē. non autem exhortatur ad obſeruantiam legis. ⁊ ſic exiſtaauctoritate habetur ꝙ cerimonialia ⁊ iudicialia legis moſaicede quibus hic tm̄ fit mentio ſūt habenda in memoria modo predicto: nō aūt ſeruanda qd̓ eſt ꝯtra eos. ſi em̄ ꝓpheta intenderetexhortari populum ad legē moſaicam perpetuo obſeruandamvtiqꝫ dixiſſꝫ. ẜuate ſeu cuſtodite legem moyſi. ⁊ hocnon dixit. ſꝫ memētote legis: adinnuenduꝫ qd̓. sͣ.dictuꝫ eſt. Et notandum ꝙ hancdifferentiam int̓cuſtodire preceptum: ⁊ memoriaꝫhabere de preceto ſeu de lege: ponit ra. Moy. gerunden̄. in expoſitione ſuper pētatheucum ſuper illud verbuꝫ Exo.xx. Memento vtdiem ſabbati ſanctifices. ⁊ illud verbum Deutero. v. Obſeruadiem ſabbati. Dicendo ꝙ primū verbū importat preceptū affirmatiuū ſolum de memoria ſabbati habenda. ⁊ ſcd̓m verbū importat preceptum de cuſtodiendis omnibꝰ que cuſtodienda ſūtin ſabbato.In eodem capitulo vbi dicit̉ in poſtilla. Et conuertet cor patrum ad filios.AdditioOc quod dicitur d̓ helya. Et conuertet cor patrū ad filios⁊ cor filiorū ad patres eorū. videt̉ ꝓprie exponendū de ſancto Iohanne baptiſta qui p̄ceſſit xp̄m in ſpū ⁊ in virtute HelyeLuce.i. ca. Iſte enim ꝯuertit cor patrum ad filios inqͣꝫtum digito demonſtrauit filijs xp̄m. in quē cor patrū fide ⁊ deſiderio tēdebat: ſed hoc in ſingulari vago. non autē in fingulari demonſtrato: ſimiliter ꝯuertit cor filiorum ad patres eorū: inqͣꝫtuꝫ xp̄squē filijs digito demonſtrauit eſt ille in quem patruꝫ fides ⁊ deſiderium tendebat ſaltem in ſingulari vago. ⁊ ſequitur. Ne forteveniam ⁊ percutiā terrā anathemate. q. d. ſi ſine precurſore p̄cedente veniſſem: deficiente demonſtrante me deficeret fides mea⁊ ſic terra eēt percutienda auathemate ⁊c̄.Replica.N ca. iiij. vbi dicitur. Et ꝯuertet cor patrū ad filios. poſtil.exponit de helya. quia hoc faciet p̄currendo ẜm aduentumxp̄i: Burgē. aūt exponit de ſancto Iohāne baptiſta. ſed illa expoſitio eſt myſtica ſicut Iohannes fuit myſticus Helyas. quiavenīt in ſpiritu ⁊ virtute helye. expoſitio etiā Burgen. ſi litteralis eſſe debeat occurrunt inconuenientia. primuꝫ quia in litteradicitur de die preuenienda magna ⁊ horribili. Iohannes autēnon preuenit diē horribilem: ſꝫ deſiderabilē. Itē dicitur d̓ nō cōuerſis per Helyam comminatorie. Ne forte veniam ⁊ percutiaꝫterram anathemate. Iohannes autē non precucurrit taleꝫ percuſſorē. quia xp̄us non venit poſt Iohannē iudicare ſꝫ iudicari. nec venit vt iudicet terram vel percutiat: ſꝫ vt ſaluetur mūduſper ipſum. huius ſalutis participes nos faciat xp̄us ip̄e Ielusin ſecula ſeculoꝝ bn̄dictꝰ. Amen.Poſtilla fratris Nicolai de lyra cum additionibꝰ Pauli epiBurgen. ac replicis magiſtri Mathie doringk eiuſdē ordinisſuꝑ Malachiam prophetam finit.