Liber Capl̓m. iiij. Cceª.n. dies veniet ſuc cēſaᵇ qͣſi caminꝰ ⁊ᶜ erunt oēs ſuperbi ⁊ᵈ oēs faciē tes impietateꝫ ſtipulaᵉ Et īflama bit eos dies veniens dicit dn̄s ex­ercituū queᶠ derelinquet eis ra dicē germen. Etᵍ oriet̉ vobis ti mētibꝰ nomē meū ſolʰ iuſticie ⁊ᶠ ſa nitas ī pennis eiꝰ. Etᵏ egrediemī ſalietis ſic̄ vitulꝰ de armento: calcabitis impios fuerint cinis Cce em̄. Hic predictꝰ error remouet̉ magis explicite ex premia­tione bonoꝝ punitōe maloꝝ. prīo ponit̉ maloꝝ punitio. ſe cūdo bonoꝝ retributio. ibi. Et oriet̉. Circa pͥmū dr. a Ecce em̄ dies veniet.ſ. iudicij. b Succenſa qͣi caminꝰ. qꝛ illam diem p̄ce det ignis ꝯflagratiōis ad purgationē elemētoꝝ eaꝫ ſequetur ignis gehenne ad punitioneꝫ reproboꝝ. ſubditur. c Et erunt om̄s ſuper­bi. peccātes ꝯtra deum d Et om̄s faciētes im­pietateꝫ. pctā ꝯtra ximū. e Stipula. in cēdio gebēne deputata f Que derelinquet eis radiceꝫ: qꝛ poſt fina ſnīam erit tp̄s nec locꝰ reuertēdi ad gr̄am Et oriet̉. Hic ꝯn̄r po nitur bonoꝝ retributio. dr̄. Et oriet̉ vobis ti mētibꝰ nomē meum. ti­more filiali. qꝛ hꝫ chari­tatē annexā. h Sol iuſticie.i. xp̄s tunc ap parebit electis retributor ſaluator iuſtus. i Et ſanitas in pēnis eius.ſ. oriet̉. qꝛ per ip̄m electi gloriā aīe corꝑis ꝯn̄t̉. k Et egredie mini. ad cōſiderationē pene reproboꝝ quā euadetis. l Et ſalietis ſicut vitulꝰ de armēto. qꝛ talis viſio erit eis exultationis occaſio. pter eiꝰ euaſionē. ꝓpter diuīe iuſticie īpletionē ẜꝫ qd̓ dr̄ psͣ. lvij. Le­tabit̉ iuſtus viderit vindictā ⁊c̄. m Et calcabitis impios fue rint cinis.i. afflicti pena ignis gehēnalis: qꝛ corpora dānatoꝝ inci nerabūtur: ſꝫ ſꝑ viuēt ſꝑ cruciabunt̉. n In die qua ego facio.i. in die iudicij. o Memētote. Hic ꝯn̄r ponit̉ gn̄alis monitio maxime iudeoꝝ quoꝝ plures ꝯuertent̉ ante iudiciū. dicit̉. Memētote legis moyſi ẜui mei in qua ſit mentio de aduētu xp̄i. ẜm dicit ſaluator io­. v. Si crederetis Moyſi: crederetis forte mihi. p Quā man­daui ei in oreb. Exo. xx. q Precepta ſcꝫ decalogi que ẜuāda ſunt tꝑe noui teſtamēti. r Et iudicia.i. illa que ꝯtinēt iuſtū modū viuen di ad ꝓximū. que ſil̓r ſeruant̉ in noua lege: licet eodē qͣꝫtuꝫ ad oīa. qꝛ p̄cepta iudicialia que ẜuant̉ in noua lege obligant vt de nouo inſtituta. de cerimonialibꝰ ꝟo fit hic mentio. qꝛ illa ſunt totalit̓ ex cluſa in noua lege: ita pn̄t obſeruari licite eo erant reſpectu no ui teſtamēti figure. ceſſauerunt adueniente ꝟitate. s Ecce ego mittā vobis helyā ꝓphetā. qui ad hoc reſeruat̉ in vita enoch: vt dicent ꝯtra ꝑfidiā antixp̄i. ſubditur t Anteqͣꝫ veniat dies dn̄i.i. dies iudicij: quā diē p̄cedet perſecutio antixp̄i v Et ꝯuertet cor pa trū ad filios. reducendo illos qui tūc erūt increduli ad fideꝫ xp̄i: ī quē crediderūt pr̄es antiqui. ſic illi patres diligent filios econuerſo in charitate xp̄i. x Ne forte veniā. In hebreo eſt forte: qꝛ aduentꝰ dei ad iudiciū certꝰ eſt. pōt etiā dici ẜm trāſlationē noſtrā: ponit̉ hic forte ꝓpter incertitudinē aduentꝰ. ſꝫ ꝓpter incertitudinē determi­nati tꝑis. vn̄ xp̄s dicit act̓. i. eſt veſtrū noſſe tꝑa vel momenta ⁊c̄. v Et percutia terrā.i. habitātes in terra gn̄aliter. z Anathemate i ſempiterna ſeꝑatione ab ea. qꝛ nullus homo habitabit terram vltra ſꝫ aliqui.ſ. electi adherebunt deo ſempiterna fruitione: quā nobis cō­cedat qui patre ſpirituſancto viuit regnat deus in ſecula ſeculo rum Amen. In capl̓o. iiij. vbi dr̄ in poſtilla. Precepta.ſ. decalogi. Additō Bi nos habemꝰ in hoc loco precepta iudicia. in hebreo habet̉ cerimonia iudicia. vnd̓ ex hoc loco eſtimant hebrei habere ꝯtra nos validum argumentū ad ꝓbandū cerimonialia debēt ceſſa re tꝑe meſſie: vt habetur cōiter in expoſitionibꝰ eoꝝ. ſꝫ bene aſpicienti vera ꝓpriā littere ſignificationē ex hac auctoritate habent intē­tum. ſed forte ex ea poteſt oppoſitum probari. ad qd̓ ſciendū aliud eſt dicere. Memētote legis moyſi. aliud eſt dicere. Seruate legem moyſi ⁊c̄. ad ſeruandū legē requirit̉ facere ea que in lege precipiun tur: vitare ea que in lege prohibentur. ad memoriaꝫ vero legis habe dam hoc non requiritur: ſed ſufficit habere memoriam de lege in men te ad eius ſpiritualem intelligentiam percipiendam. vnde in hoc loco propheta ad ſpiritualem legis intelligentiam inuitat ẜm gloſā interli ſubplāta pedū veſtroꝝ inⁿ die qua ego facio dicit dn̄s exercituū. Me mentoteᶜ legis Moyſi ſerui mei: quāᵖ mādaui ei in oreb ad oēm iſ­rael p̄ceptaq ⁊ʳ iudicia. Ecceˢ ego mittā vob̓ helyā ꝓphetā anteqͣꝫ veniat dies dn̄i magnꝰ horribi­lis. Etᵘ ꝯuertet cor patrū ad filioſ cor filioꝝ ad patres eoꝝ neˣ for te veniā ⁊ʸ percutiā terrā anathe­mateᶻ. Explicit Malachias ꝓpheta nearē. non autem exhortatur ad obſeruantiam legis. ſic exiſta auctoritate habetur cerimonialia iudicialia legis moſaice de quibus hic tm̄ fit mentio ſūt habenda in memoria modo pre dicto: aūt ſeruanda qd̓ eſt ꝯtra eos. ſi em̄ ꝓpheta intenderet exhortari populum ad legē moſaicam perpetuo obſeruandam vtiqꝫ dixiſſꝫ. ẜua te ſeu cuſtodite le gem moyſi. hoc non dixit. ſꝫ me­mētote legis: ad innuenduꝫ qd̓.. dictuꝫ eſt. Et no tandum hanc differentiam int̓ cuſtodire precep­tum: memoriaꝫ habere de prece­to ſeu de lege: po nit ra. Moy. ge­runden̄. in expoſi tione ſuper pēta­theucum ſuper il lud verbuꝫ Exo. xx. Memento vt diem ſabbati ſanctifices. illud verbum Deutero. v. Obſerua diem ſabbati. Dicendo primū verbū importat preceptū affir matiuū ſolum de memoria ſabbati habenda. ſcd̓m verbū im­portat preceptum de cuſtodiendis omnibꝰ que cuſtodienda ſūt in ſabbato. In eodem capitulo vbi dicit̉ in poſtilla. Et conuertet cor pa­trum ad filios. Additio Oc quod dicitur helya. Et conuertet cor patrū ad filios cor filiorū ad patres eorū. videt̉ ꝓprie exponendū de ſan cto Iohanne baptiſta qui p̄ceſſit xp̄m in ſpū in virtute Helye Luce.i. ca. Iſte enim ꝯuertit cor patrum ad filios inqͣꝫtum digi­to demonſtrauit filijs xp̄m. in quē cor patrū fide deſiderio tē­debat: ſed hoc in ſingulari vago. non autē in fingulari demon­ſtrato: ſimiliter ꝯuertit cor filiorum ad patres eorū: inqͣꝫtuꝫ xp̄s quē filijs digito demonſtrauit eſt ille in quem patruꝫ fides de ſiderium tendebat ſaltem in ſingulari vago. ſequitur. Ne forte veniam percutiā terrā anathemate. q. d. ſi ſine precurſore p̄ce­dente veniſſem: deficiente demonſtrante me deficeret fides mea ſic terra eēt percutienda auathemate ⁊c̄. Replica. N ca. iiij. vbi dicitur. Et ꝯuertet cor patrū ad filios. poſtil. exponit de helya. quia hoc faciet p̄currendo ẜm aduentum xp̄i: Burgē. aūt exponit de ſancto Iohāne baptiſta. ſed illa ex­poſitio eſt myſtica ſicut Iohannes fuit myſticus Helyas. quia venīt in ſpiritu virtute helye. expoſitio etiā Burgen. ſi littera­lis eſſe debeat occurrunt inconuenientia. primuꝫ quia in littera dicitur de die preuenienda magna horribili. Iohannes autē non preuenit diē horribilem: ſꝫ deſiderabilē. Itē dicitur uerſis per Helyam comminatorie. Ne forte veniam percutiaꝫ terram anathemate. Iohannes autē non precucurrit taleꝫ per­cuſſorē. quia xp̄us non venit poſt Iohannē iudicare ſꝫ iudica­ri. nec venit vt iudicet terram vel percutiat: ſꝫ vt ſaluetur mūduſ per ipſum. huius ſalutis participes nos faciat xp̄us ip̄e Ielus in ſecula ſeculoꝝ bn̄dictꝰ. Amen. Poſtilla fratris Nicolai de lyra cum additionibꝰ Pauli epi Burgen. ac replicis magiſtri Mathie doringk eiuſdē ordinis ſuꝑ Malachiam prophetam finit.