nobiliū atꝫ ſenatorū omīa deponentes vite ſeculi onera monachi fierēt. Rex aūt ut hec audiuit ira maxima repletus atꝫ furore ſuc­cenſus edictū illico poſuit omēꝫ xp̄ianū co­artari vt negaret fidē xp̄i. Vnde nouas dem contra ip̄os xp̄ianos. ſpēs tormnetorū excogitabat et ſtudioſe ꝑqͥrebāt et nouos morciū modos minabatur eis et lr̄as vni­u̓ſas ſibi ſubiectas ꝓuincias delegabat pͥn­cibus atꝫ duabꝰ penas aduerſus pios et ne ces iniuſtas decernētis. Precipue vero ad u̓ſus monaſtici ordinis ꝓpoſitos furēs atro­ciſſimū cōtra eos et ineffabile excitauit bel­lum. Tūc multi fideliū mente cōmouebā­tur alij vero tormēta ſuſtinere valentes execrabili illiꝰ obediebāt p̄cepto. Monaſti­ci aūt ordīs duces ac principes palā quidē atꝫ in facie regis in pietatē redarguētes martiriū temꝑalis vite finē ſorciebantur et eternā acqͥrebant beatitudinē. Alij vero in ſolitudinibꝰ et montibꝰ abſcondebātur tormēta metuerēt ſed diſpenſacōe quadā diuina hoc agebant uiꝰ modi ergo obſcuritate vidiā oc cupante et fidelibꝰ quidē vndiqꝫ re pulſis īpietatis vero mīſtris oīa tenentibꝰ cruoribꝰ et nidoribꝰ ſacrificiorū etiā ip̄o ae­re iam inquinato quidā regis archiſatrapa