ab hac iam deieciſti et aīarum ꝑiculo tradidiſti. Scito igitur quia ego nō credā tibinec acqͥeſcā aut cōmunicabo in huiuſmōicontra deū īpietate neqꝫ meū benefactoremet ſaluatorem negabo etiā ſi me beſtijs deuorādum ꝓicias vel gladio aut igni tͣdasꝙ nūc tue ē poteſtatis. Nō em̄ mortē timeonec amo preſencia multā eorū cognoſcensinfirmitatē et vanitatē. Quid em̄ in ip̄isvtile eſt vel ſufficiens vl̓ ſtabile. Nec hocſolū ſed et in ip̄o ſuo eſſe grandis eſt in eismiſeria et multa tͥſticia multaqꝫ ſine int̓miſſione ſollicitudīs cura. Nā leticie ip̄orumet delectacioni oīs copulatur dolor et triſticia. Diuicie ip̄orū ſunt penuria et ſublimitas eorū vltima deiectio. Et quis eorū mala enu̓abit. Que tamē ꝑ modicā verba michi meꝰ theologꝰ inſinuat dicēs. Mūdustotꝰ in maligno poſitꝰ eſt. Et nolite diligere mundum neqꝫ ea que in mundo ſuntQuoniā om̄e ꝙ in mūdo eſt cōcupīa carnis eſt et cōcupīa oculorū et ſuperbia viteEt mūdus tranſit et cōcupīa eiꝰ. Qui aūtfacit volūtatem dei manet ineternū. Hancego volūtatem deī bonam exqͥrens dimiſiomīa et adheſi illis habētibꝰ deſideriū et eūdem q̄rentibꝰ deū. in quibꝰ non eſt cōtencioaut inuidia triſticia vel ſollicitudo ſed om̄sequalem agūt curſū vt ad eternas ꝑueīant