dn̄s vniu̓ſorū coeqͣlis et coet̓nus deo patri Qui celos verbo et t̓ram ſtabiliuit hoīeꝫqꝫ manibꝰ ꝓprijs formauit et hūc inmortali­tate donauit. regemqꝫ cūctorū in t̓ra ſunt cōſtituit et qͣſi regalem ſedē oībus pulchri­orem paradiſū ei ſubdidit. Qui inuidia dyaboli deceptꝰ. et voluptate heu ꝓchdolor illectꝰ miẜrime ab vniu̓ſis hijs corruit bo­nis. qui priꝰ erat deo dilectꝰ factꝰ eſt miẜrimꝰ lacrimis ꝓpter ſuā miẜrima omni­ plangendꝰ. Sꝫ qui nos formauerat et creauerat benignis rurſus aſpiciens oculis opus manuū ſuarū deꝰ eſſet amittēs erat ab inicio factus eſt ꝓpter nos abſqꝫ peccato ſumꝰ nos. Et crucem ſponte ac mortem ſuſtinēs hoſtem iam ſupradictū primū ꝑentū nr̄m deceꝑat deiecit et de illiꝰ amara ẜuitate nos redimēs in pͥſtinā beni­gniſſime reſtituit libertatē. Et vnde ꝓpter in obedienciam cecidaramꝰ illuc denuo ſua nos reduxit mīa pociori nos pͥſtino honoe̓ efficiens dignos. Tu aūt illū qui talia ꝓp ter nos paſſus eſt. et talibꝰ bonis nos iterū dignos effecit ip̄e reſpuis et in illiꝰ crucem offendis. Totus vero delicijs corꝑis dedi­tus et ext̓mīandis ſubditꝰ paſſionibꝰ. De os appellas ignoīe et cōfuſionis ydola et tantū teip̄m celeſtiū bonorū hereditate alie efficis ſꝫ et om̄s tuis p̄ceptis obaudiūt