dn̄s vniu̓ſorū coeqͣlis et coet̓nus deo patriQui celos verbo et t̓ram ſtabiliuit hoīeꝫqꝫmanibꝰ ꝓprijs formauit et hūc inmortalitate donauit. regemqꝫ cūctorū q̄ in t̓ra ſuntcōſtituit et qͣſi regalem ſedē oībus pulchriorem paradiſū ei ſubdidit. Qui inuidiadyaboli deceptꝰ. et voluptate heu ꝓchdolorillectꝰ miẜrime ab vniu̓ſis hijs corruit bonis. Nā qui priꝰ erat deo dilectꝰ factꝰ eſtmiẜrimꝰ lacrimis ꝓpter ſuā miẜrima omnimō plangendꝰ. Sꝫ qui nos formauerat etcreauerat benignis rurſus aſpiciens oculisopus manuū ſuarū cū deꝰ eſſet nō amittēsꝙ erat ab inicio factus eſt ꝓpter nos abſqꝫpeccato ꝙ ſumꝰ nos. Et crucem ſponte acmortem ſuſtinēs hoſtem iam ſupradictū qͥprimū ꝑentū nr̄m deceꝑat deiecit et de illiꝰamara ẜuitate nos redimēs in pͥſtinā benigniſſime reſtituit libertatē. Et vnde ꝓpterin obedienciam cecidaramꝰ illuc denuo ſuanos reduxit mīa pociori nos pͥſtino honoe̓efficiens dignos. Tu aūt illū qui talia ꝓpter nos paſſus eſt. et talibꝰ bonis nos iterūdignos effecit ip̄e reſpuis et in illiꝰ crucemoffendis. Totus vero delicijs corꝑis deditus et ext̓mīandis ſubditꝰ paſſionibꝰ. Deos appellas ignoīe et cōfuſionis ydola et n̄tantū teip̄m celeſtiū bonorū hereditate alienū efficis ſꝫ et om̄s qͥ tuis p̄ceptis obaudiūt