ti ſentētiarū. diſ. xlv. Sꝫ hoc qd̓ petēs annexuithāc cōditōꝫ vt nulla aīa ei adiūgetur ſub equa ſatiſfactōe hoc habꝫ quēdā nodū poteſt eī hoc referri quo ad ſe ſcꝫ. quēadmod̓ eēt in eo optaret qd̓ hocſacrifitiū per mod̓ recōpēſacōis penarū debitarumprīcipaliter pro ſe offerretur Et hoc n̄ iudico iuſtūnec impiū qꝛ caritas a ſe īcipit. et liberacō d̓ peniscadit primo ī optione proprie perſone ſꝫ qd̓ iſta perſona petēs ītenderet excludere actū et offitiū eccleſie cuius perſonam gerit ſacerdos. qui pro multisaīabus ymmo pro uiuis et defūctis oībus ẜm ſtatū eccleſiaſicū orōes deo porrigit ut patet ex teōrecanonis et collectarū hoc iuditio eid̓ fuiſſe illicitūvt patebit ī ſequētibus. nec diuinā manū recluderehabet. qm̄ ille ex ſua liberalitate vni plus alteriminus poterit īdulgere. Cū em̄ neme dicere potteſt Cur ita facis caute tn̄ facēnt tales ſīplices quineſcirēt d̓terminare quo modo ſe regerēt ī talibusſuffragijs pro ſe aut ſuis poſtulādis vt dicerēt preſpitero oratorio aut celebratorio peto propter deūvt pro aīa illius vel illorum velitis celebrare tot ettot miſſas ẜm qd̓ eccleſia rite facere ſtatuit aut decreuit nichil ī ſpē poſtulādo Et tūc ſiue preſpiterplures admitteret ſiue n̄ ī eadē miſſa aut orōe piecredend̓ ē qd̓ deus ītētōeꝫ petētis adīpleret. n̄ obſtāte ſi preſpiter aliter faceret quā fuerat poſtulatuꝫNā preſpiter habꝫ ſe ſecundū vt mīſter et quaſi inſtrum̄tū reſpectu huius actionis Deus aūt ē prīcipale agēs. reſpitiēs ītencōeꝫ primi petētis. n̄ īſtrumēti ſeu mīſtri Cū ī naturalibus et artificialibuseffectus megis ſequitur formā agētis. quā īſtrum̄
