Tractatꝰ. VII. prime partis Corinth̓. vij. c. Si autem vult cohabitare ſecum non eſt compellendus. tamen illo vel illa viuuente poterit cōtra­here cum alio. adhuc duret matrimoniū vt in p̄alle. de­cre. interrogaſtꝭ. Sꝫ qͥd ſi iudeꝰ vel paganꝰ ꝯtrahit ſanguinea ſua ẜm ritum ſuū. poſtea cōuertunt̉ ad fidem. quid poſt talem cōuerſionē remanebit tale mr̄ionium. Di­co ſic dūmodo non contraxerint in gradibꝰ a lege diuina ꝓhibitis. qui ponūtur Leui. xviij. quia infideles non coar­centur canonicis inſtitutōibꝰ. ſacramentū baptiſmi non ſoluunt̉ cōiugia ſed crimina dimittunt̉. Item vnus paga­nus plures habēs vxores cōuertit̉ ad fidem. nūqͥd retinebit om̄es vxores vel ſolum vnam ex eis. Dico ſolum retinebit illaꝫ pͥmo fuit eiꝰ vxor. quia nulla aliaꝝ fuit vera eiꝰ vxor. Si autem alter coniugum fidelium relabat̉ in hereſim vel in infidelitatem. ille qui manet in fide poteſt contrahere īmo tenetur cōtinere. quia licet in iſto caſu magis appareat cōtumelia creatoris qͣꝫ in pͥmo. matrimoniū tamen fideliū ratum eſt. et nullo caſu ſuperueniente poteſt diſſolui. quia quos deus coniunxit homo ſeꝑare non poteſt. Matrimo­niū aūt infideliū eſt ratū. id̓o diſſolui legitime p̄t. ſcꝫ ſi alter ꝯiugū ꝯuertat̉ ad fidem. extra de diuor. ca. qͣꝫto magis circa finem. in ca. p̄allegatꝭ De impedimēto violentie Iolentia de ſui nat̉a etiā ſine ꝯſtitutōne eccl̓ie īpedit mr̄ioniū. qꝛ excludit libeꝝ ꝯſenſum ſolꝰ facit matri moniū. nam vbi metus vel coactio interuenit poteſt con ſenſus locum habere. extra de ſpon. locū. Sꝫ qꝛ magna eſt differentia inter vim metū. id̓o videndū eſt qͥd ſit vis vl̓ coactio et quid metꝰ. violētia excuſat. qͥs metꝰ. Uis ſi­ue coactio vel violentia eſt maioris rei impetꝰ repelli non p̄t. ff. me. cauſa. l. j. ca. vlti. Metus eſt inſtantis vel futuri periculi mentis trepidatio. vt dicit̉ in eadem. l. Uis ſiue co actio vel violentia que eodem accipio. alia leuis alia vio­lenta. Leuis excludit ꝯſenſuꝫ matrimonialē ſed violēta excludit. ar. lj. diſt. p̄ſbyteros. extra de ſpon. c. veniēs. Uiolē