quan admiratione vt ibi Nōne tacui. nōne diſſimulaui Aliquando cum dolore et lamentatione vt ibi Abſolon fili mi abſolon Aliquādo horrore et commotione. vt ibi niſi ꝯuerſi fueritis ⁊c̄. Aliquādo vronia et deriſione vt ibi Adhuc permanes in ſimplicitate tua Aliquando cuꝫ gratia vultꝰ et manuū arttractione. vt ibi Uenite ad me omnes ⁊c̄. Aliquando cum quadam elatione. vt ibi De terra longinquā venerunt ad me Aliquando cum tedio et indignatione. vt ibi Conſtituamus nobis ducem. ⁊c. Aliqn̄ gaudio et manuū eleuatione. vt ibi Uenite be­nedicti Aliqn̄ odio vultꝰ aduerſione. vt ibi Ite male dicti ⁊c̄. Et ſic predicator dꝫ ſe cōformare geſtui. queꝫ cre dendū eſt chriſtū habuiſſe quādo dixit Soluite templuꝫ hoc ponendo manū ſuꝑ pectus reſpiciēs templum Ex hijs ſequentibꝰ quiſqꝫ predicās faciliter recolligere pōt adqͥrere geſta artē verā modum que ſūt tanꝙͣ inſtru menta ipſum in oꝑando dirigentia. qꝛ repugnat ali­quē plura alia multa ſcire videlicet modū ignorare poſ ſe et pauca ſūt et modica illa que ſcimus reſpectu illorum que ignoramus. Hema eſt principiū ſermonis ad qd̓ plura requi ruūt̉ Primo qd̓ ſit de biblia ſumptuꝫ. habeat ſenſū perfectū Non īcongruum Non nimis longū Non nimis breue Bene quottatum de terminis predicabilibꝰ vt ſūt oīa v̓ba. participia ⁊c̄. Item thema eſt prelocu­tio facta pro approbatiōe terminoꝝ p̄dicabiliū in thema­te poſitoꝝ. aut autoritatibus biblie atqꝫ doctoꝝ cum intro ductione autoritatū philoſophie aliquā ſimilitudinem moralitatem aut ꝓuerbiū ſiue naturale. Item quicqͥd dicit̉ in themate et eius diuiſione thema vocat̉. qꝛ diuiſio thematis eſt ipſum thema met Nam ex themate ꝓcedūt diuiſiones tanꝙͣ ex radice vt patꝫ in arbore. ideo thema vocat̉ Notandū quattuor ſūt ꝑtes ſermonis. ſcilicꝫ