Seite
re mala et defendentur quaſi licita. Item in aſſignatio ne oppoſiti occurrūt iſta duo ſcꝫ cōfirmatio et refutatio ꝑ que ſermo hꝫ ꝓlongari. Na circa cōfirmationē debent dici vtilitates extrinſece que ſequunt̉ poſſeſſorem rei. uel q̄ poſſunt ſequi ſi res bona in ſe eſt Si aūt mala eſt debēt di ci vtilitates que ſequuntur ad eius oppoſituꝫ ſcꝫ diuerſas virtutes exponendo et habilitas ad bona operanduꝫ Sꝫ oppoſito modo circa confutationem debent exponi mala damna que ſequuntur vel ſequi poſſunt poſſeſſorē rei vel rem ſi in ſe mala eſt Sꝫ ſi bona eſt debent dici que ſequū tur oppoſitum rei. videlicet diuerſe inclinationes ad malū et varia vitia que cauſantur inde in homine Tandem cō cludatur ex hijs ꝙͣ bona vel mala ſit res. et que ſunt qui culpabiles vel commendabiles ex ipſis reddentur. Septimo dilatatur ſermo ꝑ cōꝑationes. Item dilatare ſermones per comꝑationes eſt quando in aliqua autoritate ponitur nomen adiectiuum. tūc ꝑ ip­ſum poteſt fieri diſcurſus per poſitiuum cōparatiuū ⁊ ſu perlatiuum. et econuerſo videlicet de ſuperlatiuo ad alios gradus ꝯparationis Uerbi gratia ſicut ſcribit pſalmiſta Magnus es tu et faciens mirabilia Dicatur qͦ ſic Ma­gnus apparuit deus in xeruꝫ creatione. maior in hominis recreatione Sed maximus in ſanctorum glorificatione. Similiter Mathei. xix. ſcribit̉ Qui tradidit me tibi ma­ius peccatum hꝫ Dicat̉ ergo ſic. Iudas magnum pecca­tum habuit. quia ex auaritia magnum precium concupi­uit. maius qꝛ dominum ſuum tradidit. maximum Quia de miſericordia dei deſperauit. Iteꝫ de ſuꝑlatiuo nota exemplum Eſtote imitatores dei ſicut filij cariſſimi. quia cari ꝓpter imaginem creationis Cariores propter p̄ciuꝫ redemptionis Cariſſimi propter hereditatem celeſtis bea titudinis Item ad epheſios ſecundo Proter nimiam caritatē q̄ dilexit vos deꝰ ⁊c̄. Dicat̉ gͦ ſic. dei caritas fuit