ritate ſermonis diceret̉ de dilectione quo deus ſit diligendus tūc p̄dicator dilatare poteſt ſermonē ꝑ aliqd̓ naturalevt per illud naturale eſt om̄i creature ſuos parētes diligēQuātomagis ⁊ nos debemꝰ diligere deū exquo naturale eſt nobis diligere parentes. igitur a fortiori debemus diligere iſtum a quo parentes noſtri et nos venimus Etiaꝫpoteſt fieri prolongatio ſermonis ꝑ ſimilitudines Uerbigratia. poſito ꝙ in aliqua parte ſermonis loquatur de dilectione ꝓximi et de eius cōparatione Tunc poſſum aſſumere ſimilitudinē ab iſtis irrationabilibus videlicet ſcrofſis Nam quando vna clamat om̄is currūt ad ſubueniendum ſibi Et ſi hoc faciūt animalia irrationalia. igit̉ a forciori nos rationales debemus proximis noſtris cōpati ⁊ipſis ſubuenire temꝑe neceſſitatis Sic ſimili modo poteſtſermo dilatari in alijs ſimilitudinibus.¶ Sexto prolongatur ſermo per aſſignationemoppoſiti videlicet correctionem.¶ Item circa aſſignationē oppoſiti dicat̉ qūo aliqui faciūtoppoſito modo.i. non ſicut merito deberet fieri Nam dominus deus ꝓpter eius bonitatem quā nobis oſtendit increatione reuocatione et redemptione habet ſe circa nos ſicut bonus pater ad filios ſuos. quia reſpicit nos in om̄ibus neceſſarijs et reuocat nos ad ſe per plura et diuerſavt tantū poſſumus accedere ad eū ⁊ vita eternā poſſidere. et hoc non facit ꝓpter ſe. cū em̄ ſibiipſi ſufficit ſed ex mera bonitate ꝓpter quā merito graciarūactiones deberentfieri cū dn̄o deo nihil magis diſplicet ꝙͣ īgratitudo. Ubiem̄ eſt ingratitudo. ibi gratia acceſſum nō adinuenit neclocū habet. quia merita diſſipat benefitia perdit. fontē diuine miſericordie exſiccat. ⁊ dies gratie obſtruit Et ſignificatio oppoſita habet ſe ſub forma correctionis et iſtadꝫ fieri in omni ſermone ne mala perpetrata eſtimentur nō foBi