ritate ſermonis diceret̉ de dilectione quo deus ſit diligen­dus tūc p̄dicator dilatare poteſt ſermonē aliqd̓ naturale vt per illud naturale eſt om̄i creature ſuos parētes diligē­Quātomagis nos debemꝰ diligere deū exquo natura le eſt nobis diligere parentes. igitur a fortiori debemus di­ligere iſtum a quo parentes noſtri et nos venimus Etiaꝫ poteſt fieri prolongatio ſermonis ſimilitudines Uerbi gratia. poſito in aliqua parte ſermonis loquatur de di lectione ꝓximi et de eius cōparatione Tunc poſſum aſſu mere ſimilitudinē ab iſtis irrationabilibus videlicet ſcrof­ſis Nam quando vna clamat om̄is currūt ad ſubuenien dum ſibi Et ſi hoc faciūt animalia irrationalia. igit̉ a for­ciori nos rationales debemus proximis noſtris cōpati ipſis ſubuenire temꝑe neceſſitatis Sic ſimili modo poteſt ſermo dilatari in alijs ſimilitudinibus. Sexto prolongatur ſermo per aſſignationem oppoſiti videlicet correctionem. Item circa aſſignationē oppoſiti dicat̉ qūo aliqui faciūt oppoſito modo.i. non ſicut merito deberet fieri Nam do­minus deus ꝓpter eius bonitatem quā nobis oſtendit in creatione reuocatione et redemptione habet ſe circa nos ſi cut bonus pater ad filios ſuos. quia reſpicit nos in om̄i­bus neceſſarijs et reuocat nos ad ſe per plura et diuerſa­vt tantū poſſumus accedere ad vita eternā poſſide­re. et hoc non facit ꝓpter ſe. em̄ ſibiipſi ſufficit ſed ex me ra bonitate ꝓpter quā merito graciarūactiones deberent fieri dn̄o deo nihil magis diſplicet ꝙͣ īgratitudo. Ubi em̄ eſt ingratitudo. ibi gratia acceſſum adinuenit nec locū habet. quia merita diſſipat benefitia perdit. fontē di­uine miſericordie exſiccat. dies gratie obſtruit Et ſignifi catio oppoſita habet ſe ſub forma correctionis et iſtadꝫ fi eri in omni ſermone ne mala perpetrata eſtimentur fo­Bi