Deutero. ꝗſqꝫ in poſſeſſionē ſuam quā dedi uobis. Ioſueº qͦꝫ in tꝑe illo p̄cepi dicēs. Oculi tui uiderūt fec̄ dn̄s deꝰ nr̄ duobus his regibꝰ: ſic faci­et oībus regnis ad que trāſiturus es. Ne timeas eos. Dn̄s em̄ deus ueſter pugnabit uobis. Preca tuſqꝫᵍ ſū dn̄ꝫ in tꝑe illo dicēs. Do mineʳ deus tu cepiſti on̄dere ſeruo tuo magnitudinēᵍ tuā manumqꝫ fortiſſimā. Neqꝫ em̄ eſt aliꝰ deus uel ī celouel in terra poſſit facere oꝑa tua et cōꝑari fortitudini tue. trāſibo igit̉ et uidebo terrā hāc op timā trās iordanē. etᵏ montē iſtum egregiū et libanū. iratuſqꝫ eſt dn̄s mihi propter uos: necᵐ exaudiuit me: ſꝫ dixit mihi. Sufficit tibi: neqͣ qͣꝫ ultra loquaris de hac re ad me Aſcendeⁿ cacumē phaſgeetº ocu los tuos circūfer ad occidētē ad aꝗlonē: auſtrūqꝫ et orientē et aſpi­ce. Nec enī trāſibis iordanē iſtuꝫ Precipeᵖ ioſue etq corrobora euꝫ atqꝫ cōforta: qꝛ ip̄e p̄cedet ppl̓m no aqͣlonari: et intelligit̉ petita viſto locoꝝ intermediorum Iratuſqꝫ eſt mihi dn̄s ꝓpt̓ vos. iſtud refert̉ ad pctm̄ moyſi in aqͥs ꝯͣdictōis. qd̓ hr̄ Nu. xx. Cuiꝰ pctī occaſio fuit malicia ppl̓i: vt Nec exaudiuit me. verbū ſuū retractando . dictū eſt ca. i. m ſꝫ magis ꝯfirmādo: qͣꝫtū ad terrā intrarē: ꝯceſſit tn̄ ab extra miraculo ſe viderē. vn̄ ſub­ditur. Aſcende cacu­mēphaſge. nomē eſt montis. o Et oculos cir­cūfer ad oriētē ⁊c̄ accipit̉ ori­ens occidēs au­ſter et aqͥlo ꝓut ſt̄ termini totiꝰ terre bitabilis: qꝛ non fuit on̄ſa moyſi: ſꝫ ꝓut ſignificant termīos terre pro miſſiōis: qꝛ moy­ſes vidit ocul̓ cor poralibꝰ totā ter­ ꝓmiſſiōis a ter mino eiꝰ auſtrali vſqꝫ ad aqͥlonarē et ab orientali vſ­qꝫ ad occidētalē. Precipe ioſue vt recipiat regimē ppl̓i: et labores ī acqͥrēdo terraꝫ et diuidēdo. q Et corrobora atqꝫ conforta. Timebat em̄ Io­ſue ne ſic̄ moyſes magiſter ſuus ab īgreſſu terre eiꝰ diuiſiōe fuerat im peditus: ita et ip̄e erat tāte ꝑfe­ctōis: multo fortiꝰ īpediret̉. et dn̄s voluit aſſecurare de trāſi tu et diuiſiōe. ſeqͥtur. Ip̄e p̄cedet ppl̓ꝫ iſtū et diuidet eis t̓rā ⁊cͣ I viſio terre ꝓmiſſiōis quā moyſes petebat Additō. a deo intelligat̉ de viſiōe corꝑali tm̄ modice admiratio nis dignū vid̓r cur moyſes tāte ꝑfectōis erat vt de eo diceretur in domo mea fideliſſimꝰ eſt et palā et enigmata et figu­ras dn̄m videt.. Nu. xij. tāta affectōe et tam ardēti inſtātia pe teret videre a deo terrā illā trās iordanē: et mōtē illū egregiū trāſiret iordanē: p̄ſertī ad īpetrādū inducat memoriā maxi­moꝝ operū deꝰ ſibi on̄derat. ad dic̄. tu cepiſti on̄dere ẜuo tuo ⁊c̄. Neqꝫ em̄ aliꝰ deꝰ in celo et in terra poſſet facere oꝑa tua in vid̓r maxīe magnificare hmōi petitionē qͣſi coequādo eam bis potiſſimis: deꝰ ſibi on̄derat: tn̄ īter illa ſit modica vel nulla cōꝑatio. pͥma magnalia moyſi fuerūt on̄ſa de qͥbꝰ fit mētio ꝑtinebāt ad oīpotētiā diuinā. et ad magnā ppl̓i dei vti­litatē: ſicut redēptio egyptiaca et datio legis: et deductio deſer­ et hmōi. Qd̓ aūt moyſes trāſiret iordanē: et videret illa terraꝫ corꝑalit̓ nihil hoꝝ ſil̓e vel eqͣle includit. Ad qd̓ qͥdā expoſitores hebreoꝝ dicūt faciebat moyſes vt ppl̓s ille magis diligeret terrā illā cuiꝰ viſio deſiderabilis erat a viro tāte ꝑfectōis: ſꝫ vid̓r ꝯuenient̓ dictū: qꝛ ſi ſic moyſes petebat modū fictōis vt ppl̓o hoc on̄deret in corde ſic hr̄et: qd̓ ꝑtinet ad viruꝫ dei. vn̄ vid̓r alit̓ dicendū: moyſes deſiderabat illā terrā videre ex deuotōe quā hēbat ad illa fuerūt ibi fcā.ſ. īmolatio yſaac: fuit celebrata in mōte moria. vbi deꝰ cōceſſit et iuramēto ſolēniſſi mo firmauit in ſemīe abrae.i. chriſto bn̄dicerēt̉ oēs gētes: ꝓut fuit large on̄ſuꝫ.. Gen̄. xxij. in additōe. iiij. et fecit mētioneꝫ de mote di. Et mōtē iſtū egregiū: et qꝛ ex fide etiā cognoſcebat in illo mōte poſtqͣꝫ ibi tēplū fuiſſet edificatū de lignis libani erat iſtū et diuidet eis terrā quā uiſurꝰ es. Māſimuſqꝫ in ualle ꝯtra pha phogor. Capl̓m. iiii. e T nūcª iſrl̓ audi p̄cepta iu dicia ego docebo te ut fa­ciens ea uiuas et ingrediēs poſſi­deas terraꝫ quā dn̄s deꝰ patrū ue ſtrorū daturꝰ eſt nobis Nōᵇ adde tis ad uerbū qd̓ nobis loquor: nec auferetis ex eo. Cuſtodite māda­ta dn̄i dei ur̄i ego p̄cipio uobis. Oculi ur̄i uiderūt oīa fecit dn̄s ꝯtra beelphegor: quō contriuerit oēs cultores eiꝰ de medio ueſtri. Uos aūt adheretis dn̄o deo ve ſtro: uiuitis uniuerſiuſqꝫ in pn̄teꝫ diem. Scitis docuerim uos cepta atqꝫ iuſticias ſicut mādauit mihi dn̄s deꝰ meꝰ ſic facietis ea in terra quā poſſeſſuri eſtis et obſer­uabitis īplebitis oꝑe. Hecᵗ eſt enī ueſtra ſapiētia etᵈ intellectꝰ co­ram populis: ut audiētes uniuerſi p̄cepta hec dicāt. En ppl̓s ſapiēs et intelligens gens magna. Necº offerēdus xp̄s et doctrinā ſalutis ibi docturꝰ: fecit mētionē de libano dicēs. Mōt ē iſtū egregiū et libanū: et generalit̓ deſiderabat terrā totam videre. vt pꝫ in lr̄a: qꝛ totā t̓rā ꝓmiſſiōis.ſ. iudeā galileā et trās iorda­ xp̄s ingreſſurꝰ erat p̄dicādo et docēdo mirabilia faciēdo. vt in hy­ſtorijs euā geliſtaꝝ ſatis pꝫ: vn̄ moyſes et ſi videre petebat corꝑalē viſio terre: tn̄ erat ꝓpt̓ vi­ſionē ſpūalē ſupradictā Nimirū ſi rōne huius de uotōis moyſes petiuiſſꝫ videre terra illā: qꝛ etiaꝫ hodie fideles xp̄i vide­mꝰ in longinqͣs regiōes ꝑegrinari vt loca ſancta viſitēt: ſꝫ deꝰ ut ſuā iuſti­ciā on̄deret etiā circa ſan ctos noluit ſibi ꝯcedere illā viſiōꝫ de ꝓpinqͦ: ſed tm̄ a lōge di. Aſcēde ad cacumen phaſge et ocu­los circūfer ad occidentē ⁊cͣ. In viris em̄ ꝑfectis modica exercitatō corpo ris in rebꝰ ad deuotōem excitātibꝰ tm̄ oꝑat̉: ſicut taliū magna exercitatio ī minꝰ deuotis. nam ẜm ph̓m. Actiuoꝝ actus eſt ẜm diſpoſitōꝫ paſſi. Eſt etiaꝫ alia hr̄ ī glo. vbi ſic d̓r Magna diſpē ſatōe factū ē: vt moyſes eſt typꝰ legis intro duceret ppl̓m in terrā ꝓ­miſſiōis: qꝛ lex neminem ad ꝑfectū adduxit: ſꝫ io­ſue typꝰ xp̄i ſaluator in terp̄tatur tanqͣꝫ dux pͥn ceps ppl̓m in terram ꝓ­miſſiōis introduxit. hec ī glo. Que qͥdē expoſitio lꝫ allegorica ſit multū tn̄ corrn̄det lr̄ali. vt pꝫ ꝯſi­derāti Cap̄. iiij. T nūc iſrl̓. Poſtqͣꝫ moyſes induxit ppl̓m ad dei reuerētiā et legꝭ obſeruātiā. ꝯn̄r incipit explicare legē et explanare: et replicat explanādo legis datōꝫ. ſecūdo legē ip̄aꝫ capi. v. Adhuc circa p̄mittit̉ dicta explanatio. ſcd̓o infert̉ intēta ꝯcluſto. ibi. iſta eſt lex. Pri ma in duas: in ꝑtē pͥncipalē et incidentalē. ſcd̓a ibi. Tūc ſeꝑauit. Circa pͥ­ deſcribit̉ modū replicatōis et explanatōis legis eminentia. ſcd̓o le giſlatoris. ibi. Nec eſt alia natio ⁊cͣ. Eminētia vero legis on̄dit̉ ex effe ctu: eſt ꝓlongare vitā: et multiplicare poſſeſſionē tꝑalē: ſi lex obſeruet̉: et eſt qd̓ d̓r. Vt faciēs ea viuas et ingrediēs terrā poſſideas. ſecūdo ex eiꝰ ꝑfectōe: d̓r. b addetis ad verbū ⁊cͣ. Illd̓ em̄ p̄ceptū: qd̓ hꝫ aliqͥd ſuꝑfluū aūt diminutū. Cōſiderādū tn̄ ꝓhibet̉ additō deprauās intellectū legis: aūt additio declarās aut illucidās: ẜm ſcribit̉ Eccl̓. xxiiij. Qui elucidāt me vitā eternā habebūt. Qd̓ aūt obſer­uātia legis ꝓlonget vitā: on̄dit violatores legis ydolatriā fue­rāt oēs mortui: et obſeruātes adhuc erāt viui. et eſt qd̓ d̓r. Oculi ve ſtri viderūt ⁊c̄. et pꝫ lr̄a de ydolatria p̄dicta: et de morte ydolatrarū dcm̄ fuit Nu. xxv. tertio on̄dit̉ eminētia legis ex eiꝰ ꝯditōe: d̓r. cHec eſt em̄ vr̄a ſapiētia.i. ſapida ſciētia īducit ad dei amorē. Sapiētia autē ph̓oꝝ magis inducebat ad elatōis tumorē. d Et ītellectꝰ corā po­pulis. intellectꝰ ꝓpͥe d̓r habitꝰ pͥncipioꝝ de quoꝝ ꝟitate eſt heſitatio et hūc modū lex diuīa vocat̉ intellectꝰ: qꝛ eiꝰ ꝟitas eſt certiſſima certitu dine adheſiōis: lꝫ certitudīe euidētie. Itē ſic̄ ea manifeſte ſequūt̉ ex pͥncipijs ſe notis abſqꝫ heſitatōe tenent̉ vera. aūt repugnāt repudiā tur tanqͣꝫ falſa: ſic ea ſequūt̉ ex diuīa lege debēt tanqͣꝫ vera approbari et repugnāt tanqͣꝫ falſa repudiari. e Nec eſt alia natio. replicat̉ explanādo eminētiā legiſlatoris potiſſime apparuit in datōne legis: quā qͥdē eminētiā qͣtuor on̄dūt: ſigillatim explicant̉. ſecūdo vt meliꝰ cōmendent̉ memorie: inſimul breuiꝰ replicant̉. ibi. Interroga de diebꝰ antiqͥs. Illorū aūt qͣtuor: pͥmū eſt benignitatis amor. ſecūdū poteſtatis