Prologus. gſ sTunuſꝗſqꝫ proⁱ arbitrio ſuo ce vel addiderit vl̓ ſubtraxerit qd̓ ei viſū eſt ⁊ᵏ vtiqꝫ poſſit verū qd̓ diſſonat. Un̄ ceſſet arcuato vulnereᵐ ꝯtra nos inſurgere ſcor­pius ⁊ⁿ ſctm̄ opꝰ venenata carꝑe lingua d̓ſiſtat velº ſuſcipiēs ſiᵖ pla cet vel ꝯtēnens ſi diſplicet: memi neritqꝫq illorum verſuū. Osʳ tuū abūdauit malicia: linguaᵍ tua cinnabat dolos. Sedensᵗ aduer­ſusⁿ fratrē tuū loquebarisˣ: ad­uerſus filiū mr̄is tue pōebasᵘ ſcan dalū: hecᶻ feciſtiª: tacui. Exiſti­maſtiᵖ inique ero tui ſilis argu­amᵉ te: etº ſtatuā ꝯtra faciē tuam. Queᵉ em̄ audiētis vl̓ legētis vti litas eſt nos laborādo ſudare:lios detrahēdoᶠ laborare: dolere iudeos calūniādiᵖ eis irriden adeo enim iam variata erat editio ſeptuaginta: vix duo codices inPro arbitrio ſuo Et vnuſqͥſqꝫ. ſciolus. i liquo ꝯcordabāt. h vel ad. vel ſubtra. qd̓ ei viſuꝫ eſt addēdū vel ſubtrahēdū a trāſſatōe. lxx. k Et vtiqꝫ poſſit verū qd̓ diſſonāt.i. ꝯͣrietatē diſcordat. qd̓.ſ. l Un̄ ceſſet. In hac tercia parte cōpeſcit diuerſa ꝯtinet aduerſa. detractōes emuloꝝ git tria mala detracto ribꝰ ꝯueniūt. Sunt em̄ venenoſi in corde. dolo ſi in ore. ꝑnicioſi in oꝑe. venenoſitas tāgit̉ di Unde ceſſat arcuato. id eſt obliquo. m Uulnere ꝯͣ nos īſur gere ſcorpius. Scorpiꝰ in cauda hꝫ aculeū. a poſteriori ꝑcutiēs facit vulnꝰ obliquū. qd̓ vald̓ difficile eſt ad ſanandū. tn̄ in facie blādit̉. cui aſſimilat̉ d̓tractor. hier. ix. In ore ſuo pacē a mico ſuo loquit̉ occul te ponit ei inſidias. n Et ſctm̄ opus vene. carpere lin. deſiſtat. psͣ. Uenenū aſpidū ſub la­bijs eoꝝ.i. corde qd̓ lin­gue ſubiacet ẜm diſpoſi tōem mēbroꝝ. Carꝑe. i. rep̄hēdere. ꝟſus. Diſſi­po. purgo. paro. ſcindo. minuo. rep̄hendo. Dicē do carpo ſex ſil̓ iſta no­to. Ceſſet inqͣꝫ deſiſtat. Uel ſuſcipiēs opꝰ. Si placet ei. vel ꝯtē. ſi diſpli. qꝛ nullꝰ cogit reciꝑe. ſic ceſſet detra bere. q Memineritqꝫ illoꝝ ꝟſuū. psͣ. vbi tāgit̉ detractoris doloſi tas: d̓r. r Os tuū abūdauit malicia. ꝯͣ illud apl̓i Eph̓. iiij. Oīs ẜmo malus ex ore vr̄o ꝓcedat. s Lingua tua ꝯcinnabat.i. cō­ponebat dolos. psͣ. Linguis ſuis doloſe agebāt. ꝟſus dr̄ales. Eſt do lus in lingua maledicētꝭ manifeſta. Fraus eſt fallētis: ſub lingua blāda loquētis. Cinnꝰ ni. d̓r qͣrūlibet rerū cōmixtio ꝓportionalis. Et cōponit̉ ꝯcinus a. um.i. ꝯcors. affabilis. ī mores ꝯcorditer cōmixti cōpoſiti ſunt. Et inde d̓r ꝯcīno. as. cōmiſcere cōponere. ordinare preꝑare. Sedēs in cathedra peſtilētie. v Aduerſus fratrē tuū natura. x Loq̄baris aduerſus filiū mr̄is tue. vel eccl̓ie. y Ponebas ſcan­dalū.i. detractōis offendiculū. Scādalū eſt dictū vel factū minꝰ rectū alteri p̄bēs occaſionē ruine. grecū eſt. ꝟſus. Scādalū eqͥuocāt. obex. im pactio. caſus. z Hec. p̄dicta. a Feciſti tacui. expectās ad cor rectōꝫ ſiue ad pnīam. b Exiſtīaſti iniq̄. ero tui ſil̓is.i. iniuſtꝰ ſic̄ tu. Arguā te. de pctō tuo. d Et ſtatuā ꝯͣ faciē tuā.i. pctā tua.ſ. detra ctōnis et emulatōnis. e Que em̄ audientꝭ. ⁊cͣ. Hic on̄dit detracto rum ꝑnitioſitas in īpediēdo bonū cōe. qd̓ vtile eſt alijs reddūt abho minabile. vn̄ dicit. e Que em̄ audiētis. ⁊cͣ. alios.ſ. emulos. Detrahēdo labore. q. d. nulla eſt vtilitas legētiū ſiue ſint ipſi detrahē tes. ſiue alij. Itē repete. vtilitas eſt. g Dolere. iudeos.i. iu­dei dolēt. h Qd̓ calūniādi eis. ⁊cͣ. qꝛ pn̄t calūniari irride­re xp̄ianos ꝓpter trāſlatōꝫ. lxx. in ml̓ta deficiebāt de ꝟitate hebraica. Et eccl̓ie hoīes.i. fideles k Id deſpicere īmo qd̓ plus eſt lacera Un̄.i. ꝓpt̓ qd̓. m Ad re.i. detrahēdo diſcerꝑe ad modū lane. uerſarij. eccl̓ie iudei.ſ. n Torq̄ant̉.i. crucient̉. multū em̄ anguſtiātur de habemꝰ plene hebraica ꝟitatē. ſic on̄dit mala faciūt de tractores. o Qd̓ ſi vetꝰ. ⁊cͣ. In hac qͣrta parte eos ml̓tipliciter ꝯfutat qꝛ nihil extra trāſſatōꝫ. lxx. putabāt recipiēdū. ꝯfutat eos de ꝯtēptu veritatꝭ agnite. In correctiōe em̄ quā origenes fecerat multa viderāt ad dita. multa ſubtracta. nec tn̄ ꝓpter volebāt credere veritati. vn̄ dicit. Qd̓ ſi vetꝰ. i. lxx. p Eis tm̄ interp̄tatō placet mihi diſpli cet ſupple inqͣtū ſequit̉ ꝟitatē hebraicā. q Cur ea ſub aſtericꝭ. ⁊cͣ. le gūt. ecce agnitio ꝟitatꝭ. r Et negligūt. ecce ꝯtēptus. qꝛ acqͥeſcūt ſupͣ in epl̓a ad deſideriū inuenies pleniꝰ de iſta correctōe origenis. qͥd ſignificet aſtericus. qͥd obelus. vbi talia ſigna ponūtur exteriꝰ. ſcd̓o ꝯfu tat eos opīonis ſingularit ate. ꝓpter quā nolebāt ſeqͥ cōitatē eccl̓ie, di xp̄ianos ſit ablata occaſio: ⁊ᶠ ec cleſie hoīes: idᵏ deſpicere īmo la­cerare: vn̄ᵗ aduerſarijᵐ torqueāt̉ Qd̓º ſi vetus eis tm̄ interp̄tatio placet: que mihi diſplicꝫ ni hil extra recipiendū putāt: cur ea que ſub aſtericis obelis vel addi ta ſunt vl̓ amputata: legūt negli­gūtⁿ. Quareᵍ danielē iuxta theo­dotōis traditōꝫ eccl̓ieᶜ ſuſceperūt. Curᵘ origenē mirant̉ euſebium pamphili: cūctasˣ editōes ſimili­terʸ diſſerētesᶻ. Autª que fuit ſtul ticia: poſtqͣꝫ vera dixerit ꝓferreᵗ que falſa ſunt. Un̄ᵗ aūt in nouo teſtō ꝓbareᵉ poterūt aſſumptate ſtimonia: queᵍ in libris veteribus nōʰ habētur. Hec dicimꝰˡ ne om nino calūniātibus tacereᵏ videa­mur. Ceterūˡ poſtᵐ ſancte paule vnde dicit. s Quare danielem iuxͣta theodotiōis traditio nem et iuxta. lxx. t Eccl̓ie ſuſceperūt. tn̄ iſti nolebāt ſu­ſciꝑe. tn̄ dicat Hiero. liber danielis ẜm trāſſatōeꝫ. lxx. recto iudicio repudiatꝰ ſit. ſicut legit̉ in pͥncipio ꝓlogi ſuꝑ danielē ter cio ꝯfutat eos de iudicij indiſcretōe. qꝛ cōmēdabāt recipienda iudicabāt. vn de dicit. v Cur origeneꝫ mirāt̉.i. mirabilit̓ cōmēdāt. Cōmē dabl̓is fuit orige nes in multꝭ. ſicut teſtat̉ hiero. in li. illuſtriū viroꝝ. di cens. Origenes adamātiꝰ alex­andri diſperſa ec cleſia. xviij. etatis ſue anno catheſi on.i. doctrinarū opus agreſſus ml̓tos anos flo­ruit. Quis igͦrat tm̄ habuerit in ſcripturas ſacras ſtudij. vt etiā he­breā līguā ꝯͣ etatꝭ gentiſqꝫ ſue natu ediſceret exce ptis. lxx. interp̄ti­bus. al̓s qͦꝫ editi ones in vnū ꝯgre garꝫ aquile.ſ. tici. ꝓſeliti. et the odotōis. vel edi­tionem ebionei ſymmachi eiuſdē dogmatis. Preterea quītā ſextā ſeptimam editionē. qͣs etiā nos de eius bibliotheca habemꝰ. ml̓to labore v Cur origenē mi reperit: ceteris editōibus cōꝑauit ⁊cͣ. rant̉ euſebiū pāphilī. ipſos dico. x Cūctas editōnes. in vniuerſo ſunt ſeptē. ſicut pꝫ ex ꝟbis Hiero.. ꝓxīo. y Sil̓r id eſt ꝯcorditer. z Diſſerētes.i. exponētes. Diſſero is. rui. rere. diſſertū. ſicut ait hugu. d̓r loqͥ ſapiēter. dicere. ꝯfirmare. euſebio et pāphilo legi nouā fecerint editōꝫ. ſꝫ origenis vulgaue­runt trāſſatōꝫ. de his dicit Hiero. in li. illuſtriū viroꝝ. Euſebius ceſaree paleſtine ep̄s in ſcpͥturis diuinis ſtudioſiſſimꝰ. biblio­thece diuine paphilo martyre diligētiſſimꝰ ꝑueſtigator edidit infinita volumīa. Et ſubdit ibi cām qͣre dixit Euſebiū pāphili dicēs. ob amicitiā pāphili martiris ab eo cognomētū ſortitus eſt. Idē in eodē. Pāphilus p̄ſbyter euſebij ceſariēſis ep̄i: neceſ­ſarius tāto bibliothece diuīo amore flagrauit. vt maximā parte origenis voluminū ſua māu deſcpͥſerit. ⁊cͣ. Sic on̄ſa eſt indiſcre tio emuloꝝ. origenē euſebiū cōmendātiū. tn̄ eoꝝ ſcpͥta fideli­ter tradita temere iudicabāt eſſe recipiēda. innitētes ſolis. lxx. quarto: qꝛ īponebāt ei falſa ſcp̄ſiſſet ī ſua trāſſatōe. ꝯfutat eos oſtendēs ea ꝟa eſſe. ſꝫ in trāſlatōe. lxx. deficere. vn̄ dic̄. a Aut que fuit ſtulticia: poſtqͣꝫ. lxx. ꝟa dixe. ẜm opinionē eoꝝ. me ī tranſ­Proferre falſa ſunt. ita dicebant emuli. ex latiōe mea. b quo. lxx. v̓a dixerūt. Hiero. ſtulte egerat addendo falſa ſunt ideo aūt reputabāt falſa. qꝛ inuenibātur ī trāſſatōe. lxx. qͥbus ecōtrario on̄dit ea eſſe ꝟa. nouū teſtm̄ in dicta teſtīonia aſ ſumunt̉. trāſſatōeꝫ. lxx. deficere: ibi inueniātur. ecōuerio eſt qd̓ dicit. c Un̄ aūt. niſi de ꝟitate hebraica. d In nouo teſtō. qͦrū exēpla ponūtur in epl̓a ad deſideriū. e Probare te ſtimonia aſſumpta. ab apl̓is euāgeliſtis. f Poterūt. emuli. Que ī libris veteribꝰ. lxx. interp̄tū. h hn̄tur. q. d. ꝯſtāt apl̓os euāgeliſtas ꝟa ſcripſiſſe. ſi. lxx. ea ſcpͥſerūt. in traſ latōe mea ſcꝑta ſunt. ꝟa ſcripſi.. lxx. ſunt diminuti. Ne aūt cre­deretur ſupͣdicta dixiſſet ad iactātiā. excuſat ſe dicēs. dixit ad refellenda inuidoꝝ calūniā.i. falſi crimīs impoſitōꝫ. vn̄ dicit. Hec dicimꝰ ne oīno inuidis calūniātibus.i. falſa crimīa impo nentibus. k Tacere videamur.i. ſub diſſimulatōe tranſire. Ceterū poſt ſctēpaule. ⁊c̄. In hac quinta parte proponit pōſt