Seite
Regum. ii. ⁊ interfecit eū haſta ſua. Hec fecit banaias filiꝰ ioiade. Etᵇ ipſe noīa tus inter tres robuſtos qui erāt in ter triginta nobiliores: verūtamē vſqꝫ ad tres non ꝑuenerat. Fecit qꝫ eū ſibi dauid auriculariū a ſecre to. Aſahelᶜ frater ioab inter trigin ta. Eleanā filiꝰ patrui eiꝰ de beth­leem. Semma de arari. Elicha d̓ arodi. Heles de phalti. Hira filiꝰ acces de thecua. Abiezer de ana­thot. Mobōnai de vſathi: ſelmō ahoītes Macharai netophatites Eleph filiꝰ baana: ⁊ ip̄e netopha tites. Itai filius ribai de gebeeth filioꝝ beniamin. Banai pharato­nites. Heltai de torrēte gaas. Al bialbon arbathites. Azamaueth de beromi. Eliaba de ſalboni. Fi lij iaſen: ionathannarā: ſemina de orodi Haiā filius ſarar arothites Elifeleth filiꝰ aaſbai filij maacha ti. Heliā filiꝰ achitofel gelonites Eſrai de carmelo. Varai de arbi. Igaal filiꝰ nathan de ſoba. Bōni de gaddi. Selech d̓ āmoni. Naa rai Berothites armiger ioab filij ſaruie. Hira hietrites. Gareb ⁊ ipſe hietrites. vrias etheꝰ. Oēs triginta ſeptem. Cap̄. xxiiij. Tª addidit furor dn̄i iraſci cōtra iſrael: cōmouitqꝫᵇ da uid in eis dicentē. Uadeᵗ nume­ra iſrael ⁊ iudā. Dixitqꝫ rex ad io­Taddidit furor. Hic deſcribitur punitio dauid propter peccatū ſuꝑbie: qꝛ precepit numerare populū ex elatiōe. igit̉ circa hoc pͥmo ponit̉ ipſius dauid iuſſio. ſcd̓o iuſſio nis executio. ibi. Egreſſuſqꝫ eſt ioab. tercō fctī punitō. ibi. Percuſ ſit aūt cor dauid. Circa primū ſciēdū ꝙ iſtud factū ꝯtigit ante ea que dicta ſunt in pͥncipio p̄cedētis cap̄. quia illa fue­runt verba nouiſ­ſima dauid: vt dr̄ ibideꝫ. p̄mittitur igitur origo tranſ greſſionis dauid in fcō iſto: cū dr̄. a Et addidit fu ror. ⁊c̄. ex hͦ em̄ ꝙ dn̄s volebat pu­nire ppl̓m ꝑmiſit Dauid efferri ad nūerationē ppl̓i. vn̄ dicit glo. Gre gorij ſuper locuꝫ iſtū ꝓ qualitatibꝰ ſubditoruꝫ diſpo nunt̉ acta regētiū vt ſepe pro pecca to gregis etiā ve re bōi luat vita pa ſtoris. Dauid em̄ deo teſte laudatꝰ tum ore repentine elatiōis inflatus ppl̓m numerādo peccauit: ⁊ ppl̓s penā ſuſcepit: qꝛ ẜm meritum ple­biū diſponūt̉ cor da rectoꝝ: qͣle au tem fuerit pecca­tum ppl̓i qͦ deme ruit ī lr̄a nō hr̄: ſꝫ libro d̓ hebraicis queſtionibꝰ dr̄ ꝙ hoc fuit eo ꝙ po pulus dauid nō reſtitit vt debuit ī facto vrie: ⁊ ideo in capitulo prece denti vltimus no minatur: vt ſentē­tia huius capitu­li precedēti aliqͣli ter cōpuletur. ſed hoc dictum vide tur falſum: qꝛ pec catum dauid contra vriam vxorem eius polluendo ⁊ ipſum pro ditioſe occidendo fuit ſecretum quouſqꝫ totū fuit completum. vt patet ex predictis cap̄. xij. ꝓpter quod dixit nathā ad dauid. tu fe­ciſti abſcondite. ⁊c̄. Propter quod patet ꝙ populus non potuit peccato dauid occurrere: ſimiliter nec poſt factū quando venit ad noticiam populi debuit puniri: quia pena iam determinata erat a ſummo iudice deo. vt patet ibidem per verba nathan prophete: ⁊ ideo melius dicitur ꝙ peccatum populi fuit rebellio eius contra dauid ſequēdo ſeba filiū bochri: qui erat hō peſſimus ⁊ ſeditio­ſus. ⁊ de hac rebellione ſolus ſeba fuerat punitus. vt habet̉. sͣ. xx cap. ꝓpter qd̓ populus erat puniēdus: quod factum eſt per peſti­lentiam immiſſam a deo ſuper ppl̓m: ꝓpter eius numeratōem. Cōmouitqꝫ dauid.ſ. ſathan ip̄ꝫ incitauit. vt hr̄ exp̄ſſe. i. Para lip. xxi. c Uade numera iſrael ⁊ iudā. ꝑ ſe p̄cepit tribū iude numerari. qꝛ erat nobilior et bellicoſior. hāc aūt numeratōem p̄ce pit dauid ad ſui oſtentatōem de tot milibus bellatorum. d Quid ſibi dn̄s meꝰ rex vult. io ab em̄ vidēs regē ex elatiōe mo­ueri: voluit hoc impedire: ſed non potuit. ideo ſubditur. ab principeꝫ exercitꝰ ſui. Peram­bula omēs tribus iſrael a dan vſqꝫ ad berſabee: ⁊ numera ꝑ opulū: ut ſciam numerū eius. Dixitqꝫ ioab regi. Adaugeat dominus deus tu us ad ppl̓m tuum quātus nūc eſt iterumqꝫ centuplicet in cōſpectu dn̄i mei regis. Sed ꝗdᵈ ſibi dn̄s meus rex vult in re huiuſcemodi? Obtinuitᶜ aūt ſermo regis verba ioab: ⁊ principuꝫ exercitꝰ. Egreſ ſuſqꝫᶠ eſt ioab ⁊ principes milituꝫ a facie regis vt numerarent ppl̓m iſrael. Cunqꝫ ꝑtranſiſſent iorda­nem: venerūt in aroer ad dexteraꝫ vrbis que eſt ī valle gad: ⁊ per ia­zer tranſierunt in galaad: ⁊ᵍ in ter­ram inferiorē hodſi: ⁊ venerunt in dan ſilueſtria. Circueūteſqꝫ iuxta ſidonem tranſierunt prope menia tyri ⁊ omnē terrā euei ⁊ chananei venerūtqꝫ ad meridieꝫ iuda in ber ſabee: ⁊ luſtrata vniuerſa terra: af­fuerunt poſt nouē mēſes ⁊ vigin­ti dies inhieruſalē. Dedit ergo io ab numerū deſcriptionis ppl̓i regi Et inuenta ſunt de iſrael octingē­ta milia viroꝝ fortiū qui educerēt gladiuꝫ: ⁊ʳ de iuda ꝗngenta milia pugnatorum. Percuſſitᵏ aūt cor dauid eū poſtqͣꝫ numeratꝰ eſt po­pulus. Et dixit dauid ad dominū Peccauiⁱ valde in hoc facto: ſed precor dn̄e vt trāſferas iniquitatē e Obtinuit autē ſermo regis. tum quia ſuperior erat. tuꝫ quia dominus ppl̓m punire diſpoſuerat. ſ Egreſſuſqꝫ eſt ioab. h̓ ponit̉ dicte iuſſio nis executio. et pꝫ lr̄a vſqꝫ ibi g Et in terrā inferiorē hodſi. in heb̓. hr̄. In terrā locoꝝ nouoꝝ.i. de nouo habitatoꝝ vel cultoꝝ ꝑ abſciſiōꝫ ne morū. Cetera patēt vſqꝫ ibi. h Et inuenta ſunt de iſrl̓ octingēta mi­lia. ⁊c̄. i. Paral̓. xx. habe tur. Numerus iſrl̓ mille milia ⁊ cētū milia q̄ diſ­ſonātia ſoluit̉ ab hebre­is. Uno modo ꝑ hͦ ꝙ io ab nō numerauit tribuꝫ leui ⁊ tribū beniamin: vt hr̄. i. Paralip. xxi. qͣrum numerus bn̄ aſcēdebat ad. ccc. milia. ⁊ ſic in vni uerſo erat numerꝰ ſic̄ po nitur. i. Paral̓. h̓ aūt po­nitur nūerꝰ reſecatꝭ illis de tribu beniamin ⁊ leui Alio mō ⁊ melius vt vi detur: qꝛ ioab inuitꝰ exe­quebat̉ hͦ mādatū: ⁊ iō nō curauit multos omit tere: vt pꝫ de tribu leui ⁊ beniamin. ⁊ qꝛ videbat regē ex ſuꝑbia motū: iō tradidit ſibi minorē nu­merū qͣꝫ eēt in ꝟitate: ne nimis ſuꝑbiret. ⁊ hic po nitur nūerus ipſi dd̓ tra ditꝰ qͥ erat minor: aliꝰ āt qͥ erat maior ẜm ꝟitateꝫ exprimit̉.i. paral̓. Cā āt quare nō nūerauit tribū leui et beniamin dicet̉.i. Paral̓. vbi hꝫ locum. Et de iuda quingenta milia. Aliqͥ libri habent hic qͥnquaginta milia. ſꝫ in hebreo ⁊ in libris cor rectis hr̄. Quingēta mi­lia. Sed tūc occurrit du biū quō tot erant in vna tribu. qꝛ numerus noueꝫ tribuū aliarū que fuerūt nūerate ꝑ ioab nō aſcen dit niſi ad mille milia et centuꝫ milia. vt predictū eſt. Ad quod dicendum ꝙ tribus iuda fuit alijs bellicoſior: ⁊ iō plures habuit bellatores qͣꝫ ali qua alia. Itē qꝛ bellato res de alijs nationibus qui cōiungebant̉ cū da­uid. ſicut pꝫ. sͣ. xv. c. de ethei getheo qui cū. dc. bellatoribꝰ erat cōiunctus ipſi dauid ⁊ ſimiliter fuit de alijs nationibꝰ: ⁊ oēs iſti cōputabant̉ cum bellatoribus de tribu iuda de qua erat dauid: ꝓpter quod numerus bel latoꝝ tribus iude tantū aſcendebat. Sciendum tamē ꝙ. i. Paral̓. xxi. d̓r De iuda aūt. cccclxx. milia: qd̓ ſoluitur ab hebreis. vno modo ꝙ. xxx. mi lia que omittūtur. i. Paral̓. erāt capita alioꝝ: ⁊ ſic non numerātur cū eis. ibi. hic aūt in numero cū alijs ꝯcludunt̉. Alio modo ꝙ in libro Paral̓. ponitur numerus minor qui fuit traditus dauid ne nimis ſuperbiret. vt predictum eſt. hic autē ponitur numerus ẜm veritateꝫ qui maior erat op poſito modo qͣꝫ de numero iſrael. vt pꝫ ex dictis. Nec eſt incōueniēs ſic variari modū loquēdi: qꝛ frequēter ꝑ talem modū ſoluūtur apparentes diſſonantie euāgeliſtarū. k Percuſſit aūt. Hic conſequēter deſcri­bitur punitio delicti. vbi pͥmo ponitur determīatio pene. ſcd̓o executio iu ſticie diuine ibi. Immiſitqꝫ dn̄s peſtilētiam. tercio placatio offenſe. ibi. Uenit aūt gad. Circa primū expͥmitur penitentia dauid: cum dicitur. k Percuſſit aūt cor i. conſcientia eū rep̄hendit. l Peccaui valde. peccato ſuperbie. vt dictū eſt. Item ex mandati diuini tranſgreſſione. qd̓ habetur Exod̓. xxx. vbi dicitur. Quaudo tuleris ſummā filiorum iſradi o o