Regum. iii. ſalomon dominū ambulās in preceptis dauid patris ſui: exceptoᵏ ꝙ in excelſis immolabat: ⁊ accendebat thymiama. Abijtⁱ itaqꝫ ſalomon inᵏ gabaon vt īmolaret ibi Illudⁱ ꝗppe erat excelſum maximum. Milleᵐ hoſtias in holocau ſtum obtulit ſalomō ſuꝑ altare illud in gabaon. Apparuitⁿ dn̄s ſalomoni ꝑͤ ſomnium nocte dicens. Poſtulaᵖ qd̓ vis vt dem tibi: ⁊ ait ſalomon. Tuq feciſti cū ſeruo tuo dauid patre meo miſericordiā ma gnā: ſic vt ambulauit in cōſpectu tiro in veritate ⁊ iuſticia ⁊ recto cor de tecū. Cuſtodiſti ei miſericordi am tuā grandem: ⁊ dediſti ei filiū ſedentē ſuꝑ thronū ſicut eſt hodie Et nunc dn̄e deus tu regnare feciſti ſeruū tuū ꝓ dauid patre meo Egoⁱ autē ſum puer parnulus ⁊ ignorās egreſſum ⁊ introitū meū ⁊ᵍ ſeruꝰ tuꝰ in medio eſt ppl̓i quē elegiſti: ppl̓i infiniti qui enumerari et ſupputari nō pōt pre multitudi ne. Dabisᵗ ergo ſeruo tuo cor docile vt ppl̓m tuū iudicare poſſit: ⁊ d. ſcernere inter bonum ⁊ malum. Quisⁿ em̄ pōt iudicare populuꝫ iſtū: ppl̓m tuū hunc multū. Placuit. ergo ſermo corā dn̄o: ꝙ ſalo mon poſtulaſſet huiuſcemodi rē: ⁊ dixit dn̄s ſalomoni. Quia poſtu laſti verbū hoc ⁊ nō petiſti tibi dies multos nec diuitias aūt aīas ini micoꝝ tuoꝝ: ſed poſtulaſti tibi ſapientiā ad diſcernendū iudiciū: ec ce feci tibi ẜm ſermōes tuos: ⁊ᶠ de di tibi cor ſapiēs ⁊ intelligēs intan tum vt nullus an̄ te ſimilis tui fue rit: nec poſt te ſurrecturus ſit. Sꝫ et hec que non poſtulaſti dedi tibi diuitias ſcilicet ⁊ gloriaꝫ vt nemo fuerit ſimilis tui inregibus cūctis retro diebꝰ. Si autem ambulaucris in vijs meis ⁊ cuſtodieris precepta mea ⁊ mandata mea ſicut ambulauit pater tuus: longos fain preceptis dauid. Ueruntamen quia in hoc ad ꝑfectioneꝫ eius nō ꝑuenit. iō ſubdit̉. h Excepto ꝙ in excelſis īmolabat. licet em̄ hͦ eēt licitū illo tꝑe: vt p̄dictū eſt. tn̄ meliꝰ erat talia offerre in lo co vbi erat archa dei. dauid aūt nō legit̉ alibi īmolaſſe niſi ex ſpe ciali mādato dei in area areuna iebuꝫ ei. vt hr̄. sͣ. li. ij. vlt. ca. ſicut ⁊ belyas poſt edifi cationē tēpli obtulit in mōte carmeli. vt dictū eſt. Abijt itaqꝫ ſalomō. k In gabaon. cuiꝰ cauſa ſubditur. Iſtud quippe erat excelſum ma ximū. nō magnitu dine molis ſꝫ reuerētie ⁊ honoris qꝛ ibi erat tab̓naculū ⁊ altare holocauſti q̄ fecerat moyſes. vt hr̄. i. paral̓. xxi. Archa tn̄ dn̄i erat in hieruſalē vbi adduxerat eā dauid. vt hr̄. sͣ. ij. li. ca. vi. mMille hoſtias in holocauſtū obtulit ſalomon. Ex quo apparet effectꝰ ſue deuotō nis. n Appa ruitqꝫ dn̄s. h̓ ꝯn̄r on̄dit̉ quid deuo tio ſalomōis meruit. ⁊ primo circa hoc on̄dit̉ dei cō ceſſio. ſcd̓o in effe ctu oſtēſio ibi. tūc venerūt. Circa pͥ mū d̓r. n Ap paruitqꝫ dn̄s ſalomoni: ꝓpt̓ d̓uo tionē p̄dictā. ⁊ ex hoc ptꝫ qd̓. sͣ. dictū eſt.ſ. ꝙ licituꝫ erat offerre ſacrifi cia alibi qͣꝫ vbi erat archa: ⁊ nō ſo lū licitū: ſꝫ etiam meritoriū: lꝫ nō tā tum ſicut in pn̄tia arche: ſic̄ ꝯtinentia ꝯiugalis meri toria eſt: minꝰ tn̄ qͣꝫ vidualis ⁊ vir ginalis. Per ſomniuꝫ nocte. qꝛ illa hora aīa ītellectiua ma gis diſpoſita eſt ad illuminatōes diuinas ꝑcipiendas: vtpote ceſſā tibus tumultibꝰ: ⁊ qͥ eſcētibus ſenſi bus exterioribus ꝑ q̄ diſtrahit̉ ītellectꝰ. p Po ſtula qd̓ vis: hͦ nō dixit deus tantuꝫ ex merito ſalomo ciam dies tuos. Igiturª euigilauit ſalomon: ⁊ intellexit qd̓ eſſet ſom nium. Cunqꝫ veniſſet hieruſaleꝫ ſtetitᵇ coram archa federis dn̄i: ⁊ obtulitᶜ holocauſta ⁊ fecit victīas pacificas ⁊ grande cōuiuiū vniuer ſis famulis ſuis. Tuncº venerunt due mulieres meretrices ad regē: ſteterūtqꝫ corā eo. quarū vna ait. Obſecro mi domine: ego ⁊ muli er hec hab itabamꝰ in domo vna: ⁊ peperi apud eā in cubiculo. tercia autē die poſtqͣꝫ ego peperi: pe perit ⁊ hec: ⁊ eramꝰ ſimul: nulluſqꝫ alius nobiſcū in domo exceptis nobis duabꝰ. Mortuꝰ eſt aūt filius mulieris huius nocte: dormiēs quippe opp̄ſſit eum. Etᶜ ꝯſurgēs intempeſte noctis ſilētio tulit filiū meū de latere meo ancille tue dor mientis: ⁊ collocauit in ſinu ſuo: ſuum aūt filiū qui erat mortuꝰ po ſuit in ſinu meo. Cūqꝫ ſurrexiſſeꝫ mane vt darem lac filio meo: apparuit mortuus. quē diligētius in tuens clara luce deprehēdi nō eſſe meū quē genuerā. Reſponditqꝫ altera mulier. Nō eſt ita: ſꝫ filius tuus mortuꝰ eſt: meus autē viuit. econtrario illa dicebat. Mētiris: fi lius ꝗppe meꝰ viuit: ⁊ filiꝰ tuꝰ mor tuus eſt. atqꝫ in hunc modū cōten debant coram rege. Tūc rex ait. Hec dicit. filius meꝰ viuit: ⁊ filius tuus mortuꝰ eſt. ⁊ iſta rn̄dit. Nō ſed filiꝰ tuus mortuꝰ eſt: meus aūt viuit. Dixit ergo rex. Afferte mihi gladiū. Cūqꝫ attuliſſent gladi um coram rege: diuidite inquit in fantē viuuꝫ in duas partes: ⁊ date dimidiā partē vni: ⁊ dimidiaꝫ par tem alteri. Dixit aūt mulier cuius filius erat viuus ad regē: cōmota ſunt quippe viſcera eius ſuꝑ filio ſuo. Obſecro dn̄e: date illi infantem viuū: ⁊ nolite interficere cū. Ecōtrario illa dicebat. Nec mihi nectibi ſit: ſed diuidat̉. Rn̄dit rex nis: ſed principaliter ex merito dauid qui pro eo orauerat: ⁊ ideo ſalomō in rn̄ſione ſua pͦ fecit mētōem de pr̄e ſuo dicēs. q Tu feciſti cū ſeruo tuo dauid. ⁊ pꝫ lr̄a ex p̄dictis vſqꝫ ibi. Ego ſū puer paruulꝰ igno rans egreſſum ⁊ introitū meū.i. ꝓcedēdi modū in tāto regimīe. iō ſubdit̉. In medio ppl̓i quē elegiſti ppl̓i infiniti ⁊c̄. hyꝑbolice eſt locutꝰ ad de s notādū magnitudinē ml̓ titudinis: qͣꝫuis eſſet fini ta ⁊ nūerabil̓ ſimplicit̓. t Dabis gͦ ẜuo tuo cor docile.i. illuſtratū a te. v Quis em̄ poterit. ⁊c̄. q. d. nullꝰ ſine tua ſpāli il luſtratōe. x Placuit gͦ ẜmo corā dn̄o. qꝛ peti tio erat ordīata ad diuinū honorē ⁊ ad ꝓpriaꝫ ſalutē: ⁊ ad bonū ppl̓i re gimen. y Dedi tibi cor ſapiēs. ⁊c̄. hͦ eſt intelligendū reſpectu regū qͥ fuerūt an̄ eū ⁊ poſt. d̓ alijs aūt hoībꝰ pl̓es fuerūt ſapiētiores: ſic̄ adaꝫ qͥ fuit creatꝰ in plenitudi ne ſciētie. ꝓut dictū fuit Gen̄. iij. ⁊ Moyſes cui d̓s loq̄bat̉ ſic̄ ſolꝫ loqui hō ad amicū ſuuꝫ. vt hr̄ Exo. xxxiij. ⁊ ſctūs paulus ceteriqꝫ apoſtoli. ⁊ ſctūs ioh̓es qͥ ſcpͥſit apo calipſim: qͥ oēs fuer̄t ma gis illuminati qͣꝫ aliqͥ in ve. teſ. z Diuitias ⁊ gl̓iam. ⁊c̄. ij. paralip..i. dr̄ Sub̓am ⁊ gl̓am dabo tibi: ita ꝙ nullꝰ in regibꝰ nec an̄ nec poſt ſil̓is fue rit tibi. hͦ eſt intelligēduꝫ iſtis tribꝰ ſil̓ ꝯcurrētibꝰ. ſcꝫ ſapīa: gl̓a: ⁊ diuitijs. qꝛ aliqͥ fuer̄t eo potētiores ⁊ magꝭ gl̓ioſi: ſic̄ ale xander magnꝰ ⁊ plures imꝑatores rōani qͥ dn̄a bant̉ toto orbi. ⁊ aliqͥ di tiores: ſic̄ octauianus ⁊ chreſuſ: d̓ficiebāt tn̄ a ſa lomone in ſapientia. Igit̉ euigilauit ſalo mon ⁊ intellexit qd̓ eſſet ſomniū.i. intellexit qͥd ſi gnificaret: ⁊ ꝙ eēt verū vn̄ magꝭ ꝓpͥe fuit viſto vl̓ reuelato diuīa q̄ frequēt̓ fit in ſomnis. vt pꝫ ī mul tis locis ſacre ſcripture. b Stetit corā archa fe deris dn̄i.ſ. ad adorādū c Et obtulit holoca. ⁊c̄. id eſt qꝛ ille locꝰ erat ꝯue nientior ad ſacrificia qͣꝫ gabaō. vt dictū eſt. ⁊ iō poſt apparitōeꝫ dn̄i ſtbi factā ibi obtulit. Tūc venerūt. Hic cō ſequēter oſtēdit̉ impletō promiſſionis facte ſalo moni: ⁊ pͦ qͣꝫtū ad ſapiētiā. ſcd̓o qͣꝫtū ad gl̓am. c. iiij. tercio qͣꝫtū ad opulentiā. ca. x. Iſta tn̄ tria ſunt ita ꝯiuncta ꝙ vnuꝫ
