Seite
Liber unt: app̄hēditeᶻ eos viuos: ſiue vt prelient̉: viuos eos capite. Egreſ ſi ſūt ergo pueri prīcipū ꝓuinciaꝝ ac reliquꝰ exercitꝰ ſequebat̉: Et ꝑ cuſſit vnuſꝗſqꝫ virū q̄ ꝯtra ſe ve­niebat: fugerūtqꝫ ſyri ⁊ ꝑſecutꝰ ē eos iſrl̓. Fugit qͣꝫ benadab rex ſy­rie in equo cū eꝗtibꝰ ſuis. Necnō egreſſus rex iſrl̓ ꝑcuſſit eqͦs ⁊ cur rus: ⁊ ꝑcuſſit ſyriaꝫ plaga magna nimis. Accedēsª aūt ꝓpheta ad regē iſrl̓: dixit ei. Uadeᵇ ⁊ ꝯforta­re ⁊ᶜ ſcito ⁊ vide ꝗd facias. Seq̄n ti em̄ anno rex ſyrie aſcēdet ꝯtra te ẜui ꝟo regis ſyrie dixerūt ei. Dij mōtiū ſūt dii eoꝝ: et iōᵍ ſuꝑauerūt nos: ſꝫ meliꝰ eſt vt pugnemꝰ ꝯtra eos in cāpeſtribꝰ: ⁊ obtinebimus cos. Tu ergo v̓bū hoc fac. Amo ueⁱ reges ſingulos ab exercitu tuo ⁊ pone prīcipes ꝓ eis ⁊ īſtaura nu merū militū ꝗ ceciderūt de tuis: et equos ẜm equos priſtinos: ⁊ cur­rus ẜm currꝰ quos an̄ habuiſti et pugnabimꝰ ꝯtra eos ī cāpeſtribꝰ: ⁊ videb̓ ꝙ obtinebimꝰ eos. Cre didit ꝯſilio eoꝝ: ⁊ fecit ita. Igitur poſtqͣꝫ ānꝰ trāſierat recēſuit Bena dab ſyrios: ⁊ᵍ aſcēdit in aphec vt pugnaret ꝯtra iſrl̓. Porro filii iſrl̓ recēſiti ſūt: ⁊ acceptis cibariis ꝓfe cti ex aduerſo: caſtraqꝫ metati ſūt ꝯtra eos qͣſiˢ duo parui greges ca praꝝ: ſyri aūt repleuer̄t terrā. Etᵗ accedēs vnꝰ vir dei dixit ad regeꝫ iſrael. Hec dicit dn̄s. Quiaᵏ dixe­rūt ſyri. deꝰ mōtiū ē dn̄s: ⁊ nō ē de us valliū: dabo oēm multitudineꝫ hāc grādē ī manu tua: ⁊ ſcietis qꝛ ego ſū dn̄s. Dirigebātqꝫ. vii. die­regno ſuo: ⁊ pͥncipales volebat interficere varijs ſupplicijs lōga mor te. cet̓a patēt. a Accedēs aūt. Hic ꝯn̄r deſcribit̉ ſcd̓a victoria ipſi achab ꝯceſſa: vbi achab pͦ de bello futuro p̄monit̉. ſcd̓o victoria ei p̄­dicit̉: ibi. Et accedēs vnꝰ vir dei. t̓cio obtenta victoria achababutit̉: ibi. Dixerūtqꝫ ei ẜui ſui. Circa pͥmū dr̄. b Uade ⁊ ꝯfortare. accipiē do ꝯſtātiā te defenden­di in bello futuro. Et ſcito ⁊ vide quid facias.i. n̄ ſis negligēs ī ꝓuidēdo tibi ꝓpter vi ctoriā quā habuiſti. d Dij mōtiū ſūt dij eo rū. hͦ dicebāt qꝛ tēpluꝫ vbi colebat̉ deꝰ ī hierl̓ꝫ erat ī monte moria: ⁊ al tare qd̓ reꝑauit helyas ī mōte carmeli e Et iō ſuꝑauerūt nos credebāt em̄ tāqͣꝫ gēti­les ⁊ erronei: ꝙ pote­ſtas dei iſrl̓ ſe extēderet tm̄ ī mōtibꝰ. f Amo ue re. ſin. ab exerc. tuo ⁊ pone prin. ꝓ eis.i. pͥnci pes bellatoꝝ qͥ nō ſint ita delicati ſicut reges: nec ī ſtatu tā alto poſiti ⁊ ſic erunt fortiores ad pugnādū ⁊ magꝭ volun tarij: vt ꝑ hoc poſſint a ſcendere ad altiorē gra dum. g Et aſcēdit ī aphec. que ē ciuitas for tis ī tribu aſer: quā ab­ſtulerāt ſyri ab hebreis ⁊ ē ſita ī mōte ſꝫ an̄ eā ē planicies magna vbi d̓ ſcēderūt ſyri vt pugna­rent cū hebreis in cāpe ſtribꝰ h Quaſi duo ꝑui greges. quia hebrei erāt valde pauci reſpe­ctu ſyrioꝝ. vt ſic victoria magis apꝑeret ex ꝟtute diuina i Et accedēs Hic ꝯn̄r victoria ip̄i a­chab ꝓmittit̉ cū dr̄. Et accedēs vnꝰ vir dei. licꝫ nō noīet̉ d̓r tn̄ a doctori bus cōit̓ ꝙ fuit Miche as filiꝰ iemla: ⁊ hͦ ēt di­cūt hebrei. k Quia dixerūt ſyri deꝰ mōtiuꝫ ⁊c̄. qꝛ blaſphemauerūt deū iſrl̓ attribuentes ei potētiā limitatā: debel labūt̉ ꝓpt̓ iſtā blaſphe miā. dicūt ēt ꝙ cū hͦ di­xit eis ꝓph̓a ꝙ nō ꝑce­ret ip̄i benadab ⁊ ppl̓o eiꝰ: ſꝫ magꝭ īt̓ficeret ꝓpt̓ blaſphemiā dei p̄dictā ⁊ ꝓpt̓ hͦ ī hebreo ponit̉ bis. Et dixit vn̄ ī hebreo ſic hr̄. Et accedēs vir dei dixit ad regē iſrl̓ ⁊ dixit. Hec dicit dn̄s deꝰ ⁊c̄. qꝛ de mādato dei di xit ei ꝙ victoriā illi daret. ⁊ ꝙ ſyris deuictis nō parceret. cetera patēt vſqꝫ ibi. l Et cecidit murꝰ ſuꝑ. xxvij. milia. volebant em̄ fortificare murū ad ſe d̓fendēdū intra ciuitatē. ſꝫ qꝛ edificiū erat antiquū ex ꝯcuſ­ſione ⁊ dei volūtate cecidit ſuꝑ blaſphemos. m In cubi. qd̓ erat in tra cubi.i. in loco valde ſecreto. ioſephꝰ aūt dicit ꝙ cū paucis ſibi fide liſſimis intrauit locū ſubterraneū ſecretū cuiꝰ ingreſſus erat ītra cubi­culū. n Dixerūtqꝫ ei ẜui ſui. Hic ꝯn̄r achab victoria ſibi data abu tit̉ in dimiſſionē blaſphemi: quē occidere tenebat̉ de mādato dei. bꝰ ex aduerſo hi atqꝫ illi acies: ſep tima āt die ꝯmiſſū eſt bellū. Per cuſſerūtqꝫ filii iſrael de ſyris centū milia peditū ī die vna. Fugerūt āt ſyri ꝗ remāſerūt ī aphec ī ciuitateꝫ ⁊ cecidit murꝰ ſuꝑ vigītiſeptē mi­lia hoīm ꝗ remāſerāt. Porrobe­nadab fugiēs ingreſſus ē ciuitateꝫ inᵐ cubiculū qd̓ erat ītra cubiculū dixerūtqꝫⁿ ei ẜui ſui. Ecceº audiui­mus ꝙ reges domꝰ iſrl̓ clemētes ſunt. Ponamꝰ itaqꝫ ſaccos in lū­bis nr̄is ⁊ funiculos ī capitibꝰ nr̄is ⁊ egrediamur ad regē iſrael: forſi­tā ſaluabit aīas nr̄as. Accinxerūt ſaccis lūbos ſuos: ⁊ poſuerūt ſuni culos in capitibꝰ ſuis: veneruntqꝫ ad regē iſrael: ⁊ dixerūt ei. Seruuſ tuꝰ benadab dicit. Uiuat oro te a nima mea. ⁊ ille ait. Siᵖ adhuc vi uit frater meꝰ ē. Qd̓ acceperūt vi ri ꝓʳ omine ⁊º feſtinātes rapuerūt verbū ex ore eiꝰ atqꝫ dixerūt. Pra ter tuꝰ benadab viuit. Et dixit eis Ite ⁊ adducite eū ad me. Egreſ­ſus ē ergo ad eū Benadab ⁊ⁿ leua uit eū ī currū ſuū. Qui dixit ei. Ci uitates qͣs tulit pr̄ meus a pr̄e tuo reddam: ⁊ˣ plateas fac tibi ī dama ſco ſicut fecit pr̄ meꝰ in ſamaria: ⁊ ego federatꝰ recedā a te Pepigit ergo fedꝰ: ⁊ dimiſit eū Tūcʸ vir ꝗ dā de filiis ꝓphetarū dixitᶻ ad ſo­ciū ſuū ī ẜmone dn̄i: ꝑcute me. At ille noluit ꝑcutere. Cui ait Quia noluiſti audire vocē dn̄i: ecce rece des a me ⁊ ꝑcutiet te leo. Cunqꝫ paululū receſſiſſet ab eo: īuenit eū leo atqꝫ ꝑcuſſit. Sꝫ ⁊ alterū īueni ens virū dixit ad eum. percute me. o Audiuimꝰ ꝙ reges iſrl̓ clemētes ſūt. dicit em̄ ſeneca in li. de clemētia ꝙ nullū ex oībꝰ magꝭ decet pͥncipē qͣꝫ clemētia. tn̄ ſemꝑ cū ea dꝫ eē iuſticia. alit̓ nō eēt ꝟtuoſa. ⁊ iō in ꝓpoſito magꝭ fuit demētia parcēdo blaſphemis ꝯͣ deum ⁊ iuſticiā qn̄ dixit achab p Si adhuc viuit frat̓ meꝰ ē.i. volo facere pacē cū eo ⁊ ꝯfedera tionē. q Qd̓ acceperūt viriꝭ.i. ẜui benadab. Pro omīe. eſt aūt omen ẜm ꝙ dicit Ualeriꝰ ma ximꝰ ꝟbum ex in ſperato ꝓlatū: ex quo ſequit̉ bonū alicuiꝰ vel aliqͦꝝ ⁊ tūc dr̄ omē illiꝰ vel illoꝝ: ⁊ ponit̉ exēplū de roma­nis querētibꝰ lo cū aptū vt ibi ma neret ⁊ ciuitateꝫ edificarent. ⁊ cuꝫ veniſſent ad locū vbi nūc ē roma: vexillariꝰ qui p̄­cedebat fixit ve­xillum ī terra. d. Stemꝰ: qꝛ h̓ op time manebimuſ ⁊ hͦ ꝟbū fuit ac­ceptū ꝓ omine. s Et feſtinātes rapuerūt ꝟbū ex ore eiꝰ. tāqͣꝫ firmi ter dictū ne poſſꝫ retractare. Atqꝫ dixerunt frater tuꝰ Bena dab viuit. ac ſi d. ſicut dixiſti ex nūc eſt fedꝰ inter te ⁊ ip̄m u Et leuauit eū in currū ſuū. paci fice ⁊ honorfice recipiens ip̄ꝫ. x Et plateas fac tibi in damaſco. i. in ciuitate mea regia fac foꝝ reꝝ venaliū vt īde re cipiaſ tributū tā qͣꝫ bn̄s in regno meo pͥncipale do miniū. Dicit aūt ra. ſa. h̓ ꝙ nō ha bebat ī aīo hͦ fa­cere. ſꝫ intēdebat achab decipere. Tūcvir quidā Poſtqͣꝫ diuina ꝓuidētia reuoca uit achab qͣꝫtū in ſe fuit ſignis ⁊ victorijs mirabilibꝰ. h̓ ꝯn̄r eū reuocat ꝯminatōi bus. ⁊ pͦ ꝯminat̉ ei mortē ī ꝑſona ꝓpria. ſcd̓o cū hͦ in vxore ⁊ ꝓ­le ſua capl̓o ſequēti. Circa pͥmū ſciēdū ꝙ ꝓph̓a de mādato dn̄i voluit ꝓponere ipſi achab ꝑabolā ꝑ quā ignorās ꝯtra ſeip̄m daret ſnīam ſic̄ nathā ꝓpoſuit ipſi dauid. vt hr̄. sͣ. ij. li. xij. capl̓o Et iō ad ꝓponēdū pͦ diſponit̉ ꝑ plagā ſuſceptā cū dicitur. ſ Dixit ad ſo. ſu. in ẜmo. dn̄i ꝑcute me. at ille noluit. ex qͦdā hor rore. a Cui ait. qꝛ noluiſti ⁊c̄. ⁊ ꝑcutiet teleo ꝓpt̓ pctm̄ inobe diētie. qꝛ eū cognoſcebat ⁊ ſciebat eē prophetā dn̄i cui eſt in om nibꝰ obediēdū cū ſit dn̄s vite ⁊ moriꝭ: ſanitatꝭ ⁊ infirmitatꝭ. Cete