Liber itaqꝫ ml̓ier ⁊ clauſit oſtiū ſuꝑ ſe ⁊ ſuꝑ filios ſuos. Illi offerebāt vaſa: ⁊ illa infundebat. Cūqꝫ plena fuiſſent vaſa: dixit ad filium ſuum affer mihi adhuc vas. Et ille rn̄dit. Nō habeo. Stetitqꝫ oleum Uenitᵍ aūt illa ⁊ indicauit hoī dei Et ille. Uade inꝗt vēde oleū et redde creditori tuo: tu autē ⁊ filij tui viuite de reliqͦ. Fcāᶠ ē aūt que dā dies: ⁊ᵍ trāſibat heliſeꝰ ꝑ ſuam ciuitatem. Erat aūt ibi mulier ma gna q̄ʰ tenuit eū vtˡ comederet panē. Cūqꝫ frequēter īde trāſiret diuertebat ad eā vt comederꝫ panē Que dixit ad virū ſuuꝫ. Aīaduertoᵏ ꝙ vir dei ſcūs ē iſte: ꝗ̄ trāſit per nos frequenter. Saciamꝰ ergo ei cenaculū ꝑuū: ⁊ ponamꝰ ei ī eolectulū ⁊ mēſaꝫ ⁊ cellā ⁊ cādelabrū: vt cū venerit ad nos maneat ibi. Facta ē ergo dies q̄dā ⁊ veniēs di uertit ī cenaculū: ⁊ reꝗeuit ibi. Di xitqꝫ ad giezi pueꝝ ſuū. Uoca ſunamitē iſtā. Qui cū vocaſſet eā: ⁊ illa ſtetiſſꝫ corā eo: dixit ad pueruꝫ ſuū. Loquere ad eā. Ecce ſedule ī oībꝰ miniſtraſti nob̓: ꝗd vis vt fa ciā tibi. Nūꝗdᵐ hēs negociū: et vis vt loquar regi ſiue prīcipi mili tie. Que rn̄dit. In medio ppl̓i mei habito. Etº ait: ꝗd ergo vult vt faciā ei. Dixitqꝫ glezi. Neʰ q̄ras. Filiūq eī nō hꝫ: ⁊ʳ vir eiꝰ ſenex eſt. Precepit itaqꝫ vt vocaret eā Que cuꝫ vocata fuiſſet ⁊ ſtetiſſet an̄ oſtiū: dixit ad eā. Inº tꝑe iſto ī hac eadē hora ſi vita comes fuerit habebis ī vtero filiū. At illa. No li q̄ſo dn̄e mi vir dei: noliᵗ mentiri ancille tue. Et ꝯcepit mulier ⁊ pe perit filiū ī tꝑe ⁊ ī hora eadē qua di xerat heliſeꝰ. Creuit aūt puer ⁊ cū eēt quedaꝫ dies: ⁊ egreſſus iſſꝫ ad pr̄em ſuū ad meſſores: ait pr̄i ſuo Caput meū doleo caput meū do leo. At ille dixit puero. Tolle ⁊ dūc eū ad mr̄eꝫ ſuā. Qui cū tuliſſꝫ cui heliſeꝰ fuit ꝯtēporaneꝰ ⁊ ſic iſta mulier ſi fuiſſet ſoror abiſag qn̄ cō cepit iā fuiſſꝫ ad minꝰ. cxx. ānoꝝ. ⁊ ſi dicat̉ ꝙ miraculoſe ꝯcepit nō va let: qꝛ ꝙ nō habuerat filiū hoc ſolū fuit ꝓpter ſenectutē viri ſui quā al legauit giezi ⁊ nō mulieris. h Que tenuit eū.i. inſtāter inuitauit. Vt comederet panē.i. acciꝑet ꝯpetētē refectionē: qꝛ noīe panis īteliligit̉ oīs cibꝰ vt frequēter dictū eſt. k Anīaduerto ꝙ vir dei ſanctus eſt iſte. Dicit ra. ſa. ꝙ hoc ꝑcepit eo ꝙ nulla muſca vel alia īmūdi cia ſuꝑ mēſaꝫ eiꝰ reſide bat. Faciamꝰ ergo ei ⁊c̄ ſequitur. l Vt cū ve nerit ad noſ maneat ibi i. decēter recipiat̉ ſic̄ decet virū ſctm̄ reciꝑe. cete ra patent vſqꝫ ibi m Nūqͥd habes nego ciū ⁊c̄. habebāt em̄ heli ſeū ī reuerētia: eo ꝙ ſuc currerat exercitui iſrl̓ in aque penuria: vt dictuꝫ ē ca. p̄cedēti n Que rn̄dit. ī medio ppl̓i mei habito.i. ita vallata ſū amicis meis ꝙ nullꝰ in fert mihi moleſtiā: ⁊ ſic non habeo negociū ad regē vel militie pͥncipeꝫ Et ait.ſ. heliſeꝰ giezi faml̓o ſuo: ꝓpter qd̓ reſpōdit giezi dicens. p Ne queras. q. d. hoc eēt fruſtra. cuiꝰ cā ſubdi tur cū dicit̉. q Filiū em̄ nō habet: qͥ poſſit ei in bonis ſuccedere. Et vir eiꝰ ſenex ē. ita ꝙ ē impotēs de cetero ad generādū. s In tēꝑe iſto ⁊c̄. In hebreo habet̉ ſic. In tꝑe iſto ſi cut eſt tp̄us vite: ample xaberis filiū.i. āno reuo luto viues ſana: ſic̄ nūc ⁊ amplexaberis filiū iā natū: ẜꝫ ꝙ exponit Ra. ſa. t Noli mētiri ancille tue. hebrei dicunt. Noli deficere ācille tue ꝟbū em̄ hebraicum qd̓ ponit̉ h̓ eſt eqͥuocuꝫ ad mētiri ⁊ deficere. ⁊ ē ſen ſus ẜmra. ſa. Si impetrares mihi filium cito moriturum: nō eēt mihi materia gaudij ſꝫ mero ris: ⁊ iō rogo vt nō defi ciat ꝟbū tuū: ſic ꝙ filiꝰ mihi donādꝰ nō moria tur: ſꝫ viuat. Cetera pa tēt vſqꝫ ibi. u Collo cauit eū ſuꝑ lectū hoīs dei. ſꝑans ꝙ ꝑ eiꝰ p̄ces ſuſcitaret̉: qꝛ petiuerat ab eo filiū victurum x Et clauſit oſtium. ne puer mortuꝰ īueniret̉: ⁊ ſepeliret̉ an̄ aduētū heliſei. y Et egreſſa. h̓ ꝯn̄r filiꝰ ſunamitꝭ ſuſcitat̉ ad p̄ces ipſius. ⁊ duxiſſꝫ eū ad mr̄eꝫ ſuā: poſuit eū illa ſuꝑ genua ſua vſqꝫ ad meridiē ⁊ mortuꝰ ē. Aſcēdit āt ⁊ⁿ collocauit eū ſuꝑ lectū hoīs dei: ⁊ˣ clauſit oſtiū. Etʸ egreſſa vocauit virū ſu um: ⁊ ait. Mitte mecum obſecro vnū de pueris ⁊ aſinā: vt excurrā vſqꝫ ad hominem dei: ⁊ reuertar. Qui ait illi. Quāˣ ob cām vadis ad eū: hodieª nō ſunt lralēde neqꝫ ſabbatuꝫ. Queᵇ rn̄dit. Uadam Strauitqꝫ aſinaꝫ ⁊ p̄cepit puero. Mina ⁊ ꝓpera: ne mihi morā facias ī eūdo ⁊ hoc age qd̓ p̄cipio tibi. Profecta ē igit̉: ⁊ uenit ad viꝝ dei ī mōte carmeli. Cūqꝫ uidiſſet eā uir dei de ꝯtra: ait ad giezi pueꝝ ſuū. Ecce ſunamitis illa Uade er go ī occurſuꝫ eiꝰ ⁊ dic ei. Recte ne agit̉ circa te ⁊ circa uirū tuū ⁊ circa filiū tuū. que rn̄dit. Recte. Cūqꝫ uēiſſꝫ ad uirū dei ī mōtē app̄hēdit pedes eiꝰ: ⁊ acceſſit giezi ut amo uerꝫ eā. Et ait hō dei. Dimitteᵈ il lā aīa eī eiꝰ ī amaritudīe ē: ⁊ dn̄s ce lauit a me ⁊ n̄ īdicauit mihi. Que dixit illi. Nūꝗdᶠ petiui filiū a dn̄o meo Nūꝗd nō dixi tibi: ne illudaſ me. Et ille ait ad giezi. Accingeˡ lūbos tuos: ⁊ tolle baculū meū in manu tua ⁊ uade. Si occur reritti bi hō nō ſalutes eū: ⁊ ſi ſalutauerit te ꝗſpiā nō rn̄deas illi: ⁊ pones ba culū meū ſuꝑ faciē pueri. Porro mater pueri ait. Uiuit dn̄s ⁊ uiuit aīa tua: nō dimittā te. Surrexit ergo ⁊ ſecutꝰ ē eā. Giezi aūt p̄ceſſerat an̄ eos: ⁊ poſuit baculū ſuꝑ faciē pueri: ⁊ʳ non erat uox neqꝫ ſen ſus reuerſuſqꝫ eſt in occurſuꝫ eius ⁊ nunciauit ei dicens Nō ſurrexit puer. Ingreſſꝰ ē ergo heliſeꝰ domū: ⁊ ecce puer mortuꝰ iacebat in lectulo eius. Ingreſſuſqꝫ clauſit oſtiuꝫ ſuꝑ ſe ⁊ ſuꝑ pueꝝ et orauit ad dn̄m. Et aſcēdit ⁊ incubuit ſu ꝑ pueꝝ: poſuitqꝫᵏ os ſuuꝫ ſuꝑ os eiꝰ: ⁊ oculos ſuos ſuꝑ oculos eiꝰ: z Quā ob cauſam vadis ad eum. ignorabat em̄ mortē pueri. a Hodie nō ſūt kalēde neqꝫ ſabbatū. hoc dixit: qꝛ ī illis diebꝰ feſtiuis hoīes frequētiꝰ ibat ad ꝓph̓as ad audiēdū ꝟbū dei. b Que rn̄dit recte. in hͦ ꝙ videt̉ mētita fuiſſe nō oꝑtet eā excuſari. vel pōt dici ꝙ ſic locuta ē ī ſpe reſurrectōis filij ſui ꝑ heliſeū que fuit materia maioris gaudij qͣꝫ ꝯceptio vel ꝑ turitio. cetera pa tētvſqꝫ ibi. Acceſſit gieꝫ vt amoueret eaꝫ. heliſeꝰ eī nō erat aſſuetꝰ ꝑmittere ꝙ mulier tāgeret ip̄m d Dimit te illā: vt nō ſolū ꝑ p̄ces heliſei: ſꝫ ēt ꝑ lachrymas mr̄is impetraret̉ reſurrectio filij. e Et dn̄s cela. a me: qꝛ ſpūſſcūs n̄ ſꝑ tagit corda ꝓ phetarū neqꝫ de oībꝰ f Nūqͥd peti. filiū ⁊c̄. q. d. ſic̄ proprio motu mihi filiū īpetraſti: ita debes eiꝰ reſurrectionē īpe trare: vt ꝟbū tuū ſit ſtabile. g Accīgelū. tuos.i. diſpone te ad currēdū velociter ⁊ expedite. h Si occurrerit tibi hō n̄ ſalutes eū.i. nō ꝯmiſceaſ cū eo ꝟba ab itinere īpediētia: et ꝑ talē modū loqͥ tur ſaluator diſci pulis ad p̄dican dū miſſis Luc̄. x. Neminē ꝑ viā ſa lutaueritꝭ. Giezi aūt p̄ceſſerat ⁊c̄. ſequit̉. i Et n̄ erat vox neqꝫ ſen ſus dic̄ ra. ſa. ꝙ hͦ fuit ꝓpt̓ d̓meritū giezi qͥ nō ẜuauit p̄ceptū heliſei: ſꝫ occurrentibꝰ ſibi hoībꝰ iactāt̉ dicebat ſe miſſū ad ſuſcitādū mortuum. Expoſitoreſ aūt nr̄i dicūt ꝙ hͦ fuit ad d̓ſignadū ꝙ lex vetꝰ q̄ ꝑ bacl̓ū d̓ ſignat̉ n̄ ꝯferbat gr̄azvi uificātē: ſꝫ hͦ fac̄ ꝟbū īcarnatū: ꝙ ſignificabat̉ ꝑ ex tētiōꝫ heliſei ſuꝑ puerū: vn̄ dr̄ Io. i. Lex ꝑ moyſen data ē: gr̄a ⁊ ꝟitas ꝑ Ih̓m xp̄m
