dn̄s deus meus qui dedit dauid fi­lium ſapientiſſimū ſuper populum hunc plurimū. iij. Regū. v. Edificato templo dixit ſalomon co ram vniuerſo populo bn̄dictꝰ dn̄s deus iſrahel. iij. Regū. viij. Fecit dauid principem vnū ad cō­fitendum deo aſaph et fratres eius et ſequitur. Benedictus dn̄s deus iſrahel ab eterno et vſqꝫ ineternum j. Parali. xvj. Videns eſdras animū regis artax­erſis bonū ad iudeos ait benedictus dn̄s deus patrū noſtrorū Eſdre. vij. et. viij. Completo muro ciuitatis iheruſalē ſub eſdra et neemia dixerunt leuite ſurgite et benedicite deo ab eterno et uſqꝫ ineternū. Neemie. ix. Sara filia raguelis cum compleret orationem dixit benedictū eſt nomē tuū deus patrū noſtrorū iratꝰ fueris miſericordiā facies Tho. iij. Thobias filium ſuū inſtruxit dicēs omni tꝑe benedic deo et pete ab eo vt vias tuas dirigat Thobie. iiij. Raguel et vxor eius vidētes tho biam iuniorem lederet demoniū dixerūt benedicimꝰ deū iſrl̓ qꝛ ac cidit nob̓ vt putabamꝰ Tho. viij. Angelus raphahel monuit vtrūqꝫ thobiam vt benediceret deum celi Thobie. xij. Ozias princeps vides iudith ca­pite holofernis ait benedictus deus qui creauit celū et terrā Iudith. xiij. Daniel poſt reuelationem ſibi fa­ctam ait ſit nomen domini benedi­ctum Danielis. ij. Tres pueri in camino deum bene­dixerunt Danielis. iij. Obtenta de hoſtibus victoria et al tari edificato ſub iuda machabeo fi lij iſrahel benedixerunt deū. ij. Ma­chabeorū. x. Tribulatioues paciens paulus ait benedictus deus pater dn̄i noſtri ihe ſu xp̄i. ij. Corintheorum. j. Audiui homines dicentes ſedenti in throno et agno. Benedictio et cla ritas honor et gloria ⁊cͣ. Apoca. v. De benedictione patrum anti quorum. Elchiſedech rex ſalem reuer enti abraham a cede quatu or regū ait benedictus abra ham deo excelſo Geneſis. xiiij. Benedixit yſaac iacob̓ dicens det tibi deus de rore celi. Geneſis. xxvij. Benedixit iacob filijs ioſeph effra ym et manaſſe et etiā filijs ꝓprijs ſingulis dans propriam benedictio­nem Geneſis. xlix. Dicit dn̄s moyſi ſic benedices filijs iſrl̓. Moyſes ante mortē bn̄dixit fi lijs iſrl̓ dicens Dn̄s de ſyna venit et de ſeyr ortus ē nob̓. Deutro. xxxiij. In cantico de victoria habita de ſi ſara dicit̉ benedicta inter mulieres iahel vxor aberinei Iudicū. v. Noemi videns nurū ſuā ruth a bo­os fuiſſe honoratā dixit benedictus ſit a dn̄o quoniam eandem graciam quā viuis p̄buerat ſeruauit et mor tuis Ruth. ij. Cōmendans boos ruth ad deum iſrahel confugerat ait benedicta es a deo filia que priorem miſericordiā poſteriori ſuperaſti Ruth. iij. Nunciatum eſt dauid viri iabes galaad ſepeliſſent ſaul dixitqꝫ ad eos benedicti vos a dn̄o qui feciſtis miſericordiā hāc ſaul. ij. Reg̓. ij.