Siba ſeruꝰ miphiboſeth nequiter detraxit dn̄o ſuo dauid et fides ni­mis cito ei adhibita. ij. Regū. xvj. Venerunt aduerſus ionathan viri peſtilentes ex iſrahel vt interpellarēt regem alexandrū aduerſus ſed ip̄e intendebat eis. j. Macha. x. Scribe et phariſei xp̄o detraxerunt dicentes eum ſamaritanum et demo mum habentem blaſphemum vora­cem carnium gentis ſubuerſorem ſe ductorem populi ꝓhibentem tribu­ta dare ceſari et ml̓ta alia vt in euā gelio apparet. De dilectione dei. Aturus dn̄s legem moyſi ait ego ſum dn̄s deus faciēs miſericordiam in milia hijs qui diligunt me Exodi. xx. Principium et perfectio eſt dilectio Vnde moyſes poſt repetita manda ta ait dominum deum tuum diliges Deutrononij. vj. Item quid petit dn̄s deus tuꝰ a te niſi diligas Deutro. iiij. Ioſue ſenex et longeū. vocauit iſra hel et mones eos de multis dixit hoc tantū diligentiſſime peccaue niſi vt tu diliges dn̄m deū Ioſue. xiiij. De rege dauid dicit de omni corde ſuo laudauit deū et dilexit dn̄m qui fecit illum Eccleſiaſtici. xlvij. Salo mon dilexit dominum ambu­lans in preceptis dauid patris ſui. iij. Regum. iij. Magdalene dimiſſa ſūt peccata ml̓ ta quoniā dilexit multū Luce. vij. Cōmiſſurus xp̄s petro gregem ſuū ter queſiuit eum diligeret at ille re­ſpondit tu ſcis domine quia amo te Iohannis. xxj. Multum dilexit xp̄m paulus qui dixit Quis nos ſeparabit a caritate dei Romanorum. viij. Item dixit Si quis non amat jhe­ſū xp̄m anathema ſit. j. Corinthe. xvj. Item nos diligamus xp̄m qn̄ ipſe prior dilexit nos. j. Iohannis. iiij. De dilectione proximi. Braham deum ſollicite pro ſodomitis orabat ſignum erat magne dilectionis Ge­neſis. xviij. Multum dilexit moyſes proximos et ſubditos qui orans deū pro pec­catis eorum ait aut dimitte popu­lo noxam hāc aut dele me de libro in quo me ſcripſiſti Exodi. xxxij. Anima ionathe colligata eſt anime dauid quam dilexit vt ammā ſuam . Regum. xviij. Oſtendit dauid amicum diligere in planctu ionathe inimicū vt in plan ctu ſaul. ij. Regū. j. Proximum in planctū abner. ſecū­do Regum. iij. Filium malū et ſibi aduerſariū in planctū abſolonis ibidē. xviij. et. xix. Tantam vult nos deus erga proxi­mum habere dilectionem vt peccan tem vſqꝫ ſeptuagiēs ſepcies dimit­tat Mathei. xviij. De diſcordia. Rima diſcordia orta eſt de nuidia cayn et abel Gene­ſis. iiij. Inter abraham et loth diſcordiam fecerunt paſtores Geneſis. xiij. Factum eſt etiā iurgiū paſtorū adū ſus yſaac habebat em̄ ip̄e magnam poſſeſſionem vt patet Gen̄. xxvj.