dn̄i ꝙͣ muros ciuitatis tamen in magno periculo eſſent die ac nocte ne incurrerent hoſtes Eſdre. iij. Cōmendat̉ thobias qꝛ iuit ad teni­plū dn̄i in iheruſalē et ibi dn̄m ado­rauit Thobie. j. Iudas qn̄ obtinuit victoriā de mi­inicis qui templū dn̄i eotammauer̄t dixit ad fr̄es eiꝰ anteꝙͣ faceret men­cionem de ꝓprijs ecce contriti ſunt mimici noſtri aſcendamꝰ nūc mūda­re templū. j. Machabeorū. iiij. Rex demetrius ſtatuit vt quicūqꝫ fugerent ad templū qd̓ eſt in ihero­ſolimis et in omnibꝰ finibꝰ eius ob­noxius regi in omni negocio dimit. tatur. j. Machabeorū. x. Xp̄us quadrageſimo die p̄ſentatus eſt ad templū Luce. ij. Item anno. xij. in templo diſputans eſt inuentus Luce. ij. Item de templo ementes et venden­tes eiecit Mathei. xxj. Item in templo frequent̉ docuit et miracula fecit Mathei. xxj. Arguebat dn̄s phariſeos qui dice­bant aurū templi ſanctius templo. Mathei. xxiij. Petrus et iohannes aſcendebāt in templū ad horam oracionis nonam et tunc factū eſt primū miraculū ſa­nitatis Actuum. iij. Angelus dn̄i in nocte ianuā carce­ris aperiens et apl̓os inde educens dicit ite ſtātes loqͥnimi in tēplo ple­bi oīa verba vite huiꝰ Actuū. v. Iudei paulū ꝑſequentes nolebāt in tēplo occidere ſꝫ traxerunt extra vt foris interficeretur Actuū. xxj. De temptacione dei contra ho­nimen. Emptauit deus abrahā p̄ci­piens vt filiū ſuum ymmola ret Geneſis. xxij. Dixit dn̄s ad moyſen ecce pluā vo bis māna de celo egrediat̉ ppl̓us et colligāt ſufficiūt ſingulos dies vt tēptem ſi ambulet in lege mea an Exodi. xvj. Loquente dn̄o moyſe audiebat ppl̓us vocem et ſonitū buceme vide runtqꝫ montē funigantē et perterri ti ſūt ac pauore cōcuſſi et dixit moy ſes nolite timere vt em̄ ꝓbaret vos venit deus Exodi. xx. Dereliquit dn̄s ezechiam vt tempta ret et fierent omnia erat in corde eiꝰ qn̄ ſcꝫ venerūt ad nūcij regis babilonis. ij. Paralipo. xxxij. Poſtꝙͣ thobias excecatus fuerat di cit̉ de eo deus hanc tēptacōem per miſit fieri vt poſteris daretur exem plū paciencie. Thobie. ij. Dixit iudith filijs iſrahel quos ho­lofernes deſtruere cogitabat memo­res eſſe debetis qꝛ tēptati ſūt patres veſtri vt ꝓbarent̉ ſi vere deum cole­rent Iudith. viij. Propt̉ grauiſſimas tribulacōes qͣs iob paſſus ē dicebat ꝓbauit me qͣſi aurū qd̓ ignē tranſit Iob. xxiiij. Petebat dauid in pͣs. ꝓba me deus et tempta me. pͣs. xxv. Volens deus petrū tēptare iuſſit venire ad aqͣs in quibꝰ aliqualit̉ mergi permiſit Mathei. xxiiij. Dixit etiā philippus vn̄ eniemꝰ pa­nes Iohannis. vi. Accede vt probem vtrum ſis filius meus eſau Geneſis. xxxvij. De temptacione que fuit facta deo ab homnibus.