Seite
modus. et ut ſcd̓m id qḋ ꝓphete p̄­dixerant abhomīatio deſolatonis in ip̄o quondā dei famoſiſſimo col locata ſit tēplo. atꝫ ad vltimū cūcta ignis ppl̓atꝰ ſit et flāma cōſūpſerit ſi quis pleniꝰ noſce vult. hiſtorias ioſephi relegat. Nos vero ex hijs ea tm̄ que ad explanationē ſuſcepti operis ſufficiūt aſſumimꝰ. et in qui bus refert ꝙ ex omī iudea ppl̓i in die ſolempni paſce. iheroſolimā ve­lut exiciali qͣdam manū cogēte cō­uenerant. quos tricies centenami­lia hoīm dicit fuiſſe. iuſto ſcilicet dei iudicio temꝑe hoc vltionis elec to. vt qui in diebus paſche ſaluato rem ſuū et ſalutare xp̄m dn̄m. cru­entis manibꝰ et ſacrilegis vocibus violauerāt. in ip̄is diebus velut in vnū carcere omīs multitudo con­cluſa. feralis pene exiciū qd̓ mereba tur exciꝑet. p̄teribo que in eis vel gladij cede. vl̓ alijs belli machinis collata ſūt explicare. Ea tm̄modo que dire famis exicio ꝑtulerit. ſu­pradicti hiſtoriogphi ſermonibꝰ ꝓ feram. quo legentes hec intelligāt quātum piaculi ſit audere aliqͥt in xp̄m. et ꝙ grauibꝰ auſa ſupplicijs exꝑientur. Age itaqꝫ quintꝰ ioſe­phi hiſtoriarū liber ponatur ī me­dium. ex quo omīs illorū luetuo­ſa tragedia ꝑnoſcatur. Diuitibus aut ꝑmanere inqͥt aut ꝑire. vnum atꝫ idem erat. Si em̄ in vrbe ꝑma­ſiſſent. facultatū ſuarū cauſa crimi­ne obiecto. quaſi qͥ d trāſfugiendo cogitaret ꝑimebātur. Neceſſitas vero famis factioſorū extollebat ar rogantia. et vtrūqꝫ ſimul media cū temeritate creſcebat. Publice qui dem fiumentū nuſqͣ omnino erat ſed irruentes vrbis p̄dones. ꝑſcru­tabātur domos. et ſiqͥdē inueniſſēt tanꝙͣ de hijs qui fefellerāt penas ſummebāt. ſi vero nō inueniſſent. ni­chilominꝰ tanꝙͣ eos qui occultius et diligentiꝰ abſconderit trucidabāt Indiciū ve̓o haberi ab eis pabula capiebant. hoc ip̄o ꝙ adhuc viue re et ſubſiſtere corporibꝰ videbam tur. tanꝙͣ qui ꝓfecto iā interiſſent niſi abſconditos vſpiam tegerēt ci­bos. Si quos ſane tabeſcentes macie vidiſſent. hos cū venia p̄ter­ibant. ſuꝑfluū putantes ꝑimere quos paulopoſt abſumeret fames Multi tn̄ in occultis oī cenſu ſuo mercati ſūt vnū metrū. Si diuites frumenti. hordei ſi inferiores fuerūt et cōcludentes ſe ī interioribꝰ qͥbuſ qꝫ penetralibꝰ domꝰ. nōnulli nec in panes cōfectas frugēs edebant. alij vero inquātum vl̓ neceſſitas vl̓ me tus ꝑmitteret excōquebāt. Et mē­ſam quidē nullꝰ expectabat apponi ſed ex ip̄o ſemiuſta igne rapiētes ꝓpria velut furtiua deuorabat. Et erat infelicis ip̄iꝰ cibi ſpectaculum miſerabile. cū validiores quiqꝫ in­uenta diriperent. ībecillioribꝰ vero nichil p̄ter luctum ſuꝑaret et lacri­mas. et oīm licet acerbitates rerū ſuꝑet fames. nichil tamen ita ſub­ruit et ſubuertit ſicut verecundia Quicq̓d em̄ ſaluis rebus pudore dignū eſt. id in hac neceſſitate con tempnitur. Deniqꝫ et vxores de vi rorū manibꝰ. et filij de parentū. et qḋ eſt infelicius matres cibos de