Liber Biſta. C. XXVIII immūdiſſimaꝝ ptātū tartareo iu­go ſocietate penali erui xp̄inomē hoīes: ī lucē ſalub̓­rime pietatꝭ ab illa ꝑnicioſiſ ſime impietatis nocte tranſ ferriquerunt̉: murmurāt iniqͥ ingrati: illo nefario ſpū altiꝰ obſtrictiuſqꝫ opp̄ſſi qꝛ ppl̓i ꝯfluunt ad eccl̓ias ca­ſta celebritate: honeſta vtri­uſqꝫ ſexus diſcretōe: vbi au­diant: qͣꝫ bene ad tp̄s viue­re debeāt: vt pꝰ hāc vitā bea te ſemꝑqꝫ viuere mereant̉. vbi ſctā ſcriptura iuſticieqꝫ doctrina de ſuꝑiore loco ī ſpectu oīm ꝑſonāte: faci­unt audiāt ad p̄miū: non faciūt audeāt ad iudiciū. ſi veniūt qͥdā taliū p̄ceptorū irriſores: oīs eoꝝ petulātia aut repētina īmutatōe depo nit̉: aut timore vl̓ pudore primit̉. Nihil eniꝫ eis turpe ac flagicioſum ſpectandum imitandūqꝫ ꝓponit̉: vbi ve ri dei aut p̄cepta inſinuant̉: aut miracl̓a narrant̉: aut do nalaudant̉ aut biiſiciaxoſtu lant̉. Ca. x Ec potiꝰ ꝯcupiſci o indoles romana laudabbo ꝓgenies regioꝝ ſceuolaꝝ: ſcipionū: fabricio­: hec potius cōcupiſce: ab illa turpiſſima vanitate fallaciſſima d̓monū maligni tate diſcerne. Si qͥd in te lau dabile naturaliter eminet: niſi vera pietate purgat̉ at­qꝫ perficit̉ impietate aūt di­ſpergit̉ punitur. Nunc iaꝫ elige quid ſequaris: vt non inte ſed in deo vero ſine vl­lo errore lauderis. Tunc ſpectante. populus vt mimi ederent̉.i. ꝓcederent ex­tra ſcenā ad ludendū poſtulare erubuit. qd̓ cato co gnouiſſer diſceſſit a theatro. ne ſui pn̄tia ſpectacl̓i ſuetudinem im­pediret. quo abe unte priſcū morē iocorerruocarūt Cn quidiꝰ ercu­ſat totū ironice dicēs ſic Turba qͥdē cur hos cele­bret meretricia lu dos ſcꝫ flore. non ex difficili pe­tita fuit. eſt ex tetricis.i. crude­libꝰ vel triſtibus eſt dea magna feſtis.ſ. dea flo ra Uelut ſua ple beio ſacra patere choro. Et moner etatis ſpecie duꝫ floreat vti. Con tēnit ſpinā ce cdereroſe.i. ꝯtē nit̉ etaſ anilis ꝑdiderit florē iu­uentutis. hec dea monet vti flo re iuuētutꝭ. Hec quidius. Ca. XXVIII B iſtarū immūdiſ ſima ⁊cͣ. In hoc ta. on̄dit b. augꝰ ex declara tis ī li. ꝙnimiſ irrōnabil̓r culto res deoꝝ inſulta bāt xp̄ianis. cuꝫ chriſtiani habe­ant a xp̄o lege maxīe honeſtatꝭ Ca. XXIX. Ex pori us ꝯcu­piſce ⁊c̄. In ca. hortat̉ b. augꝰ. romāos a multis dijs ad vnū deum cōuer ſos. vt ꝑſeuerēt in bono occaſio ſum̄tes ex oſtē ſis in li iſto. b Illic em̄ tibi veſtalis foc non lapis capitolinus ⁊cͣ. Per lapidem capito­unū inteligit maginē iouis. velaliquꝰ alictiua ⁊ci. tibi gloria popularis affuit: ſed occulto iudicio diuine uidentie: vera religio qua eligeres defuit. Expergiſce re: dies eſt: ſicut experrecta es in quibuſdam: de quoruꝫ virtute perfecta pro fide vera paſſionibus gloriamur qui vſqꝫquaqꝫ aduerſus po­teſtates inimiciſſimas con­fligentes: eaſqꝫ fortiter mori endo vincentes ſanguīe no bis hanc patriam peperere ſuo. Ad hanc patriamte in­uitamus et exhortamur vt eius adijciaris numero ciui um: cuius quodammodoſylum eſt vera remiſſio pec­catorum. Non audias dege neres tuos chriſto chriſtia­nis ve detrahentes: accu­ſantes velut tempora mala cum querant tempora qui­bus non ſit quieta vita: ſꝫ po tius ſecura nequicia. Hec ti­bi nunqͣꝫ nec terrena pa­tria placuerunt. Nunc iam celeſtem arripe pro qua mi­nimum laborabis: in ea ve raciter ſemperqꝫ regnabis Illicem̄ tibi non veſtalis fo­cus: lapis capitolinus: ſꝫ deus vnus verus: qui nec metas rerum nec tempora ponet: imperiuꝫ ſine fine da bit. Noli deos falſos fallaceſ qꝫ requirere: abijce potius atqꝫ contemne in veraꝫ emi cans libertatem. Non ſunt dij: maligni ſunt ſpiritus qui bus eterna tua felicitas pe­na eſt Non tam iuno troia­nis a quibus carnalem ori­ginem ducis arces videtur inuidiſſe romanos: quaꝫ iſti d̓mōes qͦs adhuc d̓os putas omni generi hoīm ſedes īui dent ſempituas. Etꝰ tipia. l vel dee qui vel que celebrabat̉ in capitolio. ibi em̄ erāt ſimulacra templa deoꝝ multoꝝ ſicut iouis iunonis alioꝝ magnoꝝ. Pro tanto vero dicit veſtalis focꝰ quia feſta quaꝫ deam igneam in­telligebant non habebat ẜm oui­dium libro. vj. de faſtis imaginem aliquam ſicutlia numīa. hoc quia ignis in ſe non poteſt bene effigiari. ideo ī templo eius fo­uebatur ignis. et decebat̉ ignis et ternus vel per­petuus. Et fuit negligentia fouē di hunc ignē cri­men capitale. vn de dicit valerius li. j. capitulo pri mo licinus tifex maximꝰ vir ginem veſtalem id eſt dee veſte ſecratam iudica uit igne creman­dam. quia qua­dam nocte parū diligens eterni ignis cuſtos tuiſ ſct. Ettitus liui us libro octauo. de ſecundo bello punico ponit in ter prodigia il le ignis ex negli­gentia fuit extin ctus. Quia vero veſta habuit tem plum in capito­lio. ideo ſimul lo cuit̉ auguſtinus de veſtali igne de lapide capito lino. t Non tam iu no troianis. ⁊cͣ. De ira iunonis contra rroianos dixi ſupra libro primo capitulo tertio d Et tu ipſan̄ parua ex parte. ⁊cͣ. Hoc dicit. quia ipſa ſcilicet roma notauit ſcenicos. non tn̄ ī to­to recte talibꝰ iudicauit. qꝛ ludiſ ſcēicꝭ eos placauit