Transkription / De civitate dei [65

III non parua ex parte de talibus ſpiritibus iudi caſti: quando ludis eos placaſti: ⁊ ꝑ quos homines eoſdem ludos feciſti: infames eſſe voluiſti: Patere aſſeri libertatem tuam aduerſus immundos ſpiritus: qui tuis ceruicibus ī poſuerant ſacrandam ſibi ⁊ celebrandā ignominiaꝫ ſuā. Auctores criminū diuinoꝝ remo uiſti ab honoribꝰ tuis: ſupplica d̓o vero vt a temoueat illos deos qͥ delectant̉ criminibꝰ ſuis ſiue veris qd̓ ignominioſiſſimū eſt: ſiue falſis quod malicioſiſſimum eſt. Bene ꝙ tua ſponte hiſtrionibus ⁊ ſenicis ſocietatem ciuitatis patere noluiſti: euigila plenius: nullo modo his artibus placatur diuina maieſtas: quibus humana dignitas inquinatur. Quo igit̉ pacto deos qui talibus delectant̉ obſequijs haberi putas in numero ſanctarum celeſtiū poteſtatum: cum homines ꝑ quos eadem agun tur obſeqͥa: nō putaſti hn̄dos in numero qͣliūcūqꝫ ciuiū romanoꝝ: Incomꝑabil̓r ſuꝑua ē ci uitas clarior: vbi victoria veritas: vbi dignitas ſanctitas: vbi pax felicitas: vbi vita eternitas. Multominus habet in ſua ſocietate ta les deos: ſi tu in tua tales hoīes habere erubuiſti. Proinde ſi ad beatā peruenire deſideras ciuitatē: deuita demonū ſocietatem. indi gne ab honeſtis colunt̉: qui ꝑ turpes placant̉ Sic iſti a tua ſocietate remoueant̉ purgatōe xp̄iana: quō illi a tua dignitateˡ remoti ſūt notatione cenſoria. De bonis aūt carnalibꝰ qͥbꝰ ſolis mali perfrui volunt: ⁊ de malis carnalibus que ſola perpeti nolunt: ꝙ neqꝫ in his ha beant quā putant̉ habere iſti demones poteſtatē: quāqͣꝫ ſi haberent deberemꝰ potius iſta cōtemnere: qͣꝫ ꝓpter iſta illos colere. ⁊ eos co lendo ad ea q̄ nobis inuident ꝑuenire nō poſ ſe. Tn̄ nec in iſtis eos hoc valere qd̓ hi putāt qͥ ꝓpter hec eos coli oꝑtere ꝯtendunt. Deinceps videbimus: vt hic ſit huius voluminis modus. Explicitus eſt liber ſecundus. Incipiunt capitula tertij libri. j De aduerſitatibus quas ſoli mali metuunt: ⁊ quas ſemper paſſus eſt mūdus cum deos coleret. ij. An dij qui ⁊ a romanis ⁊ a grecis ſimiliter colebantur cauſas habuerint: quibus ilium paterentur excidere. iij. Non potuiſſe defendi deos paridis ad ulterio quod inter ip̄os traditur fre quentatum. e Remo ti ſūt notatiōe cēſoria ⁊c Notatō cēſoria ē iudiciū cenſo rū ſed ſeuerum. ⁊ pe nale multū eſt. nō eniꝫ ponit̉ ꝓ iu dicio abſo ſolutionis iiij De ſententia varaonis qua vtile eſſe dixit vt ſe homines dijs genitos mētiantur. v Non probari ꝙ dij adulteriuꝫ paridis punierint: quod in matre romuli nō vlti ſunt. vj De parricidio romuli quod dij nō vin dicarunt. vij De euerſio ne ilij quod dux marij fimbria excidit viij An debuerit dijs iliacis roma cōmitti. ix An illā pacē que ſub nume regno fuit deos preſtitiſſe credendum ſit x An optandū fuerit ꝙ tanta belloꝝ rabie romanorum augeret̉ imperium cum eo ſtudio quo ſub numa auctū eſt. ⁊ quietū eſſe potuit ⁊ tutum. xj De ſimulacro cumani apollinis cuius fletus creditus eſt cladem grecorū quibus opitulari nō poterat īdicare xij Quātos ſibi deos romani p̄ter ꝯſtitutionem nume adiecerint quoꝝ eos numeroſitas nihil adiuuerit. xiij Quo iure quo federe romāi obtinuere prima coniugia xiiij De impietate belli qd̓ albanis romani intulerunt: ⁊ de victoria dominandi libidine adepta xv Qualis romanorum regum vita atqꝫ exitus fuerit. xvj De primis apud romanos conſulibuſ qͦꝝ alter alteꝝ patria pepulit. moxqꝫ rome poſt atrociſſima parricidia a vulnerato interijt hoſte vulneratꝰ. xvij Poſt initia conſularis imperij quibus malis vexata fuerit romana reſpub lica: dijs non opitulantibus quos co lebant. xviij Quanti clades romanos ſubbellis pu nicis triuerint fruſtra deorum preſidijs expetitis. xix De afflictiōe belli punici ſecundi qua vires vtriuſqꝫ partis cōſumpte ſunt xx De exitio ſaguntinoruꝫ quibus propter romanorum amiciciaꝫ pereuntibus dij romani auxilium non tulerunt. xxj Ꝙͣ ingrata fuerit romana ciuitas ſcipioni liberatori ſuo: ⁊ in quibus moribꝰ egerit qn̄ eam ſaluſtius optimā fuiſſe deſcribit xxij De mithridatis edicto quo omnes ciues romanos qui in traaſiam inuenirētur iuſſit occidi