![]()
Liber eoꝝ deo artifici tribuant. Uerūtn̄ex terrenis artubꝰ moribūdiſqꝫ mēbrꝭ ſic affici aīas opināt̉ vt hinc eis ſint morbi cupiditatū ⁊ timoꝝ ⁊ leti cie ſiue triſticie: qͥbꝰ qͣttuor vel ꝑturbationibus vt cicero appellat: vel paſſionibꝰ vt pleriqꝫ ꝟbū e verbo greco expͥmūt: oīs hūanoꝝ moꝝ vitio ſitas ꝯtinet̉ Qd̓ ſi ita eſt: qͥd ē qd̓ eneas apd̓ vir giliū cū audiſſet a pr̄e apd̓ īferos aīas rurſꝰ ad corꝑa redituras: hāc opīonē mirat̉ exclamās? O pr̄: an ne aliqͣs ad celū hinc ireputandū eſt. Sublimes aīas: iterūqꝫ ad tarda reuerti. Cor pora: q̄ lucis miſeris tā dira cupido? Nūqͥd nā hec tā dira cupido ex t̓renis artubꝰ moribūdiſ qꝫ mēbrꝭ adhuc ineſt aīaꝝ illi p̄dicatiſſime puri tati? Nōne ab hmōi corꝑeis vt dicit peſtibꝰ oībus eas aſſerit eſſe purgatas: cū rurſus incipi unt in corꝑa velle reuerti Un̄ colligit̉ etiā ſi ita ſe hr̄et. qd̓ eſt oīno vaniſſimū: viciſſim alt̓nās. īceſſabilit̓ eūtiū atqꝫ redeūtiū aīaꝝ mūdatio ⁊ īqͥnatio: n̄ potuiſſe veracit̓ dici oēs culpabiles atqꝫ vitioſos motꝰ aīaꝝ eis ex t̓renis corꝑibꝰ in oleſcere̓. Si qͥdē ẜm ip̄os illa vt locutor nobilis ſcꝫ lgiliꝰ ait: dira cupido: vſqꝫ adeo nō eſt ex corꝑe vt ab oī corꝑea peſte purgatā: ⁊ exͣ oē corpꝰ aīaꝫ cōſti tutā: ip̄aꝫ cōpellet eē ī corꝑe Un̄ ēt illis fatētibꝰ n̄ ex carne tm̄ afficit̉ aīa vt cupiat. metuat: lete tur ⁊ triſtet̉: verūetiā ex ſeip̄a his p̄t motibꝰ agi Ntereſt aūt qͣlis ſit volū tari. Ca. VI. tas hoīs: qꝛ ſi ꝑuerſa eſt: ꝑuerſos hēbit hos motꝰ ſi aūt recta ē nō ſolū īculpabi les: verūetiā laudabiles erūt. Uolūtas ē qͥppe in oīhꝰ: īmo oēs nihil alid̓ qͣꝫ volūtates ſūt. Nā qͥd ē cupiditas ⁊ leticia: niſi volūtas in eoꝝ cōſenſionē q̄ volumꝰ? Et qͥd ē metꝰ atqꝫ triſticia. niſi volūtas in diſſenſionē ab his q̄ nolumꝰ? Sꝫ cū ꝯſentimꝰ appetendo ea q̄ volumꝰ: cupiditas cū aūt cōſētimꝰ fruēdo his q̄ volumꝰ leticia vocat̉. Itēqꝫ cū diſſentimꝰ ab eo qd̓ accidere nolu mus: talis volūtas metꝰ ē. cū aūt diſſentimꝰ ab eo qd̓ nolētibꝰ accidit: talis volūtas triſticia ē. Et oīno ꝓ varietate reꝝ q̄ appetunt̉ atqꝫ fugiunt̉: ſic̄ allicit̉ vel offendit̉ volūtas hoīs: ita in hos vel illos affectꝰ mutat̉ ⁊ vertit̉. Quapropt hō qͥ ẜm deū. nō ẜꝫ hoīeꝫ viuit: oꝑtet vt ſit ama tor boni: vn̄ ſit ꝯſeq̄ns vt malū oderit. Et qm̄ nēo naͣ: ſꝫ qͥſqͥs malꝰ ē: vitio malꝰ ē: ꝑfectū odii dꝫ malis qͥ ẜm deū viuit: vt nec ꝓpt̓ vitiū oderit hoīeꝫ: nec amet vitiū: ꝓpt̓ hoīeꝫ ſꝫ oderit vitiū amet hoīeꝫ Sanato eī vitio: totū qd̓ amare: ni hil aūt qd̓ dēat odiſſeremanebit. Ca. VII. Amcuiꝰ ꝓpoſitū ē amare deū: ⁊ nō ẜm hoīeꝫ: ſꝫ ẜm deū amare ꝓximū: ſic̄ etiā ſeip̄m: proculdubio ꝓpter hūc amoreꝫ d̓r volūtatis bone: q̄ vſitatiꝰ in ſcpͥturis ſacrꝭ ca ſcꝫ ī li. d̓ fi bo. ⁊. ma. Nota ꝙ ericas ductꝰ ad infernū ⁊ īde ad cāpos elyſeos vt vide ret patrem ſuū hoc q̄ſi uit a patre vt fingit ꝟ gilius. vj eneidoſ. L pater an ne aliquas ⁊cͣ vt in textu ritas appellat̉: ſꝫ amor q̄ꝫ ẜm eaſdā ſacras lr̄as d̓r. Nā ⁊ amatorē boni dicit apl̓s eē debere quē regendo populo p̄cipit eligendū. Et ipſe dn̄s petrū apl̓m īterrogans cū dixiſſet. Diligis me Iob plus his: ille rn̄dit: dn̄e tu ſcis qꝛ amo te. Et ite rū dn̄s q̄ſiuit: n̄ vtrū amaret ẜꝫ vtꝝ diligeret eū petrus at ille rn̄dit ei iteꝝ: dn̄e tu ſcis qꝛ amote Tertia ꝟo īterrogatiōe ⁊ ip̄e ieſus nō ait: diligis me ſꝫ amas me: vbi ſecutꝰ ait euāgeliſta. cō triſtatꝰ eſt petrus qꝛ dixit ei tertio amas me. cū dn̄s nō tertio ſꝫ ſemel dixerit amas me: bis aūt dixerit diligis me. Un̄ ītelligimꝰ: qꝛ cū dicebat dn̄s diligis me: nihil alid̓ dicebat qͣꝫ amas me. petrus aūt nō mutauit huiꝰ vniꝰ rei ꝟbū: ſꝫ etiaꝫ Ibiden. tertio dn̄e inqͥt: tu oīa ſcis: tu ſcis qꝛ amote. hͦ ꝓpt̓ea cōmēorandū putaui: qꝛ nōnulli arbitrā tur aliud eē dilectionē ſiue caritatē: aliud amo rem. Dicūt eī dilectionē accipiendā eſſe in bono: amorē in malo. Sic autē nec ip̄os auctores ſeculariū litteraꝝ locutos eſſe certiſſimūē. Sꝫ viderint ph̓i vtꝝ vel qua rōne iſta diſcernant. Amorē tn̄ eos in bōis rebꝰ: ⁊ erga ip̄m deū ma gnipende̓ libri eoꝝ ſatꝭ loquūt̉. Sꝫ ſcpͥturas re ligionis nr̄e: quaꝝ aucͣtē ceteris qͥbuſqꝫ lr̄is āteponimꝰ: nō alid̓ dicere amoreꝫ: aliud dilectō nem: vel caritatē īſinuandū fuit. Nā ⁊ amoreꝫ in bono dici iā on̄dimꝰ. Sꝫ ne qͥs exiſtimet amo rem qͥdē ⁊ in bono ⁊ in malo: dilectionē aūt nō niſi in bono eſſe dicendā: illud attendat qd̓ in pſalmo ſcpͥtū ē. Quiāt diligit iniqͥtatē odit aniPsͣ io mā ſuā. Et illud apl̓i ioanis Si qͥs dilexerit mū ij. Iob̓ a. dum: nō eſt dilectio pr̄is ī eo. Ecce vnoloco dilectio ⁊ in bono ⁊ in malo. Amorē aūt in malo: qꝛ in bono iā on̄dimꝰ ne qͥſqͣꝫ flagitet: legat qd̓ ſcpͥtū eſt: Erūt eī hoīes ſeip̄os amātes: amato 2. Tix. res vtiqꝫ pecunie. Recta itaqꝫ volūtas eſt bonus amor: ⁊ volūtas ꝑuerſa malꝰ amor. Amor gͦ inhians hr̄e qd̓ amat: cupiditas eſt: id āt hn̄s eoqꝫ fruens: leticia. Fugiens qd̓ ei aduerſat̉. timor eſt: idqꝫ ſi acciderit ſentiens: triſticia eſt Proinde mala ſūt iſta: ſi malꝰ eſt amor bonaſi bonꝰ: qd̓ dicimꝰ: de ſcpͥturis probemus. ConPhilij. cupiſcit apl̓us diſſolui ⁊ eſſe cū xp̄o: et: ConcuPsͣ ij8 piuit aīa mea deſiderare iudicia tua in omnitē pore. Uel ſi accommodatius dicitur. Deſiderauit anima mea concupiſcere iudicia tua. Et Sap̄c. concupiſcentia ſapientie perducit ad regnum hoc tamen loquendi obtinuit cōſuetudo: vt ſi cupiditas vel concupiſcentia dicatur. Nec ad datur cuius rei ſit: nō niſi in malo poſſit ītelligi Leticia apud pſalmiſtā in bono eſt. Letamī in dn̄o ⁊ exultate iuſti: ⁊ Dediſti leticiaꝫ in corde meo: ⁊ Adīplebis me leticia cū vultutuo. Timor in bono ē apud apl̓m vbi ait. Cū timore et 