XVII eritcuius tꝑibꝰ etiā diluuium magnū factum ē illd̓ maximū in quo nulli homīes euaſerunt ne. 7. niſi qui in arca eſſe potuerūt: qd̓ gentium nec greca nec latina nouit hiſtoria: ſed tn̄ maiꝰ qͣꝫ poſtea temꝑe deucalionis fuit: inter ſcriptores hiſtorie conuenit: Nam varro inde exorſus ē librum: cuius mentionem ſuperius feci: et ni­hil ſibi ex quo ꝑueniat ad res romanas propo nit antiquius qͣꝫ ogygij diluuiū: hoc eſt ogygij factum tꝑibus. Noſtri aūt qui chronicam ſcri­pſerunt: prius euſebius poſt hieronymus: qui vtiqꝫ p̄cedentes aliquos hiſtoricos in hac opīo ne ſecuti ſunt. poſt annos amplius qͣꝫ trecētos iaꝫ ſcd̓o argiuoꝝ phoroneo rege regnāte: ogy gij diluuiuꝫ fuiſſe cōmemorant. Sed quolibet tempe fuerit: iam tn̄ minerua tanqͣꝫ dea coleba turᵍ regnante atheniēſibus cecrope: ſub quo rege etiam ip̄am vel inſtauratā ferūt: vel cōdi tam ciuitatem. Ca. IX. Am vt athene vocarent̉: qd̓ certe no­men a minerua eſtque grece athena di citur. hanc cauſam varro indicat: Cum aperuiſſet illic repente oliue arbor: alio loco aqua erupiſſet: regem prodigia iſta mouerunt Et miſit ad appollinem delphicū ſciſcitatuꝫ qͥd intelligēdū eſſet: quidue faciēdū. Ille reſpon dit: qd̓ olea mineruā ſignificaret: vnda neptu­num: qd̓ eſſet in ciuiū poteſtate: ex cuius no­mine potius duoꝝ deoꝝ quoꝝ ſigna illa eēt ci uitas vocaret̉. Iſto cecrops oraculo accepto. ciues oēs vtriuſqꝫ ſexus: mos em̄ eis tūc in eiſ­dem locis erat vt etiam femine publicis cōſul tationibus intereſſent: ad ferendum ſuffragiū conuocauit. Conſulta igit̉ multitudīe mares pro neptuno: femine pro minerua tulere ſentē tias. Et quia vna plus eſt inuenta feminaꝝ: mi nerua vicit. Tunc neptunus iratꝰ marinis flu ctibus exeſtuantibus terras athenienſiū popu latus eſt: qm̄ ſpargere latiꝰ quolibet aquas dif ficile demonibus ē. Cuius vt iracūdia pla­caretur: triplici ſupplicio dicit idem auctor ab a thenienſibus affectas mulieres: vt nulla vl terius ferrent ſuffragia: vt nullus naſcentium mat̓nū nomē acciperet: vt ne qͥs eas ateneas vocaret. Ita illa ciuitas mat̓ ac nutrix libera­lium doctrinarum: tot tantorūqꝫ philoſopho rum: qua nihil habuit grecia clarius atqꝫ nobi­lius: ludificātibus demonibus de lite deoꝝ ſuo rum maris femine: de victoria per feminas femine athenas nomen accepit: a victo leſa: ip̄am victricis victoriam punire compulſa eſt: plꝰ aquas neptuni qͣꝫ minerue arma formidās Nam in mulieribus que ſic punite ſunt: et mi­nerua que vicerat victa ē: nec affuit ſuffraga­Legn heniē­cecro­. crops it r̄gna thenis io āno ati. xvj. is aſſy ū moy ūc agen tatꝭ ſue v. ānu Ca. X Am vt a the­. In var­ē de no ne athe um. tricibus ſuis: vt ſuffragioꝝ deīceps perdita po teſtate: alienatis filijs a noībꝰ matrū athene­as ſaltē vocari liceret: eius dee mereri voca bulum quam viridei victricem fecerant feren do ſuffragium: de quo ſatis apparet que et quā ta hinc dici poſſent: niſi ſermo ad alia ꝓperaret Capitulum. X. Ttamen marcus varro non vult fabu loſis aduerſus deos fidem adhibere fi­gmentis: ne de maieſtatis eoꝝ dignita­te indignum aliquid ſentiat̉. Et ideo nec areo pagon vbi cum athenienſibus paulus apoſto­Actꝭ. 17. lus diſputauit: ex quo loco areopagite appella ti ſunt curiales vrbis eiuſdem: vult inde acce­piſſe nomē: mars qui grece ares dicit̉: ho micidij crimine reus fieret: iudicātibus duode cim dijs in eo pago ſex ſententijs abſolutus ē: et quia vbi paris numeri ſentētie fuiſſent. pre poni abſolutio damnationi ſolebat. Sed cōtra iſtam que multo eſt amplius celebrata opinio­nem aliam quandā de obſcuraꝝ noticia lr̄aruꝫ cauſam nomīs huius conatur aſtruere: ne are opagon athenienſes de nomīe martis pagi. quaſi martis pagū nomīaſſe credantur: in iniu riam videlicet numinum a quibus litigia vl̓ iu­dicia exiſtimat aliena: non minus hoc quod de marte dicitur falſum eſſe aſſeuerans: qͣꝫ illd̓ qd̓ deᵇ tribus deabus iunone ſcilicet et minerua venere: que malo aureo adipiſcendo apud iudicem paridem de pulchritudinis excellen­tia certaſſe narrantur: ad placādos ludis de os qui delectant̉: ſeu veris ſeu falſis iſtis crimi nibus ſuis: inter theatricos plauſus cantant̉ atqꝫ ſaltantur. Hec varro non credidit: ne deo rum nature ſeu moribus credat incongrua: et tn̄ non fabuloſam: ſed hiſtoricam rationem de athenarum vocabulo reddens tantam neptu ni et minerue litem ſuis litteris inſerit de cuiꝰ nomine potius illa ciuitas vocaretur: vt ꝓ­digiorum oſtentatione contenderent: int̓ eos iudicare nec apollo conſultus auderet: ſꝫ a deo rum iurgium finiendum: ſic ut memoratarum trium dearum ad paridem iuppiter. ita et iſte ad homines mitteret: vbi vinceret minerua ſuffragijs: et in pena ſuarum ſuffragatricū vin ceretur: que in aduerſarijs ſuis viris obtinere athenas potuit: et amicas ſuas feminas athe­neas habere non potuit. His tēporibus vt var­ro ſcripſit regnante athenienſibus cranao ſuc ceſſore cecropis: vt autem noſtri euſebius et hieronymus adhuc eodem cecrope permanē­teᶠ diluuium fuit: quod appellatū ē deucalionis eo ip̄e regnabat in eaꝝ t̓raꝝ ꝑtibꝰ vbi maxime factū ē. hoc aūt diluuiū neqͣqͣꝫ ad egyptū neqꝫ Ca. X. a T tn̄ mar­cꝰ var ro ⁊cͣ. dicit varro noīe areo pagi aſ ſentit cau­ſe quā aſſi­gnat Au gu. qꝛ fabu loſa ē. ſꝫ co nat̉ aſſigna re aliā quā tn̄ po nit. b De tri bus deab­⁊cͣ. Itē li te triū dea pomo aureo iu­dicio pari dis notas li. j. ca. iij. c Diluui um fuit ⁊cͣ de diluuio deucaliōis qd̓ ẜm euſe biū fuit an no cecro­pis. xxxj. qd̓ varro ponit fuiſ­ſe tꝑe ſuc­ceſſoris eiꝰ