Seite
XVIII temporibusʸ hercules in ty ria clarꝰ habebat̉. Sꝫ nimiꝝ alius non ille d̓ quo ſupra lo locuti ſumꝰ. Secretiore qͥp pe hiſtoria plures fuiſſe dicū tur ⁊ liberipatreſ ⁊ hercules Hunc ſane herculem cuius ī gentia duodecim facta nūe rant: inter que antei afrine­cem non commemorant: ꝙ ea res ad alterum herculeꝫ pertinet: in oēta monte a ſe ipſo incenſum ꝓdunt ſuis lit teris: cuꝫ ea virtute qua mō ſtra ſubegerat: morbum ta­men quo languebat ſuſtine re non poſſetᵍ Illo tempo­re vl̓ rex vl̓ potius tyrann buſiris ſuis dijs ſuos hoſpi­tes immolabat: quem filiuꝫ perhibent fuiſſe neptum: ex matre lybia filia epaphi Ue rum non credatur hoc ſtu­prum perpetraſſe neptunus ne dij accuſentur: ſed poetꝭ et theatris iſta tribuantur: vt ſit vnde placēturʰ Erich thonij regis athenienſium: cuius nouiſſimis annis ih̓s naue mortuus reperit̉: vul­canus ⁊ minerua parentes fuiſſe dicuntur. Sed quoni­am mineruaꝫ virgineꝫ volūt in amboruꝫ ꝯtentiōe vulca­num commotū effudiſſe aiūt ſemē in terram: atqꝫ inde ho mini nato ob eam cauſam ta le inditum nomen. Greca enim lingua eris contentio: chiton terra eſt ex quibus du obus compoſitum vocabulū eſt erichthonius Uerum qd̓ fatendum eſt refellunt: ⁊ aſu is dijs repellūt iſta doctiores qui hanc opinionem fabulo­ſam hinc exortam ferunt: qꝛ intemplo vulcani ⁊ minerue quod ambo vnum habebāt athenis: expoſitus inuentꝰ r Hercules in tyria ⁊cͣ Quod dicit d̓ hercule ꝙ inter duodecim eiꝰ ingentia facta necē antei nō nūerauit qꝛ ea res ad alium pertinet herculem de quo patet ſupra ca. viij. verū ouꝫ dius li. ix. de trāſ formatis. ⁊ boe tius li. iiij. de ꝯſo latione inter in­gentia facta her­culis computāt necem antei. De hoc etiam hercu le ſeneca duas tragedias ſcrip­ſit. vnam de her cule furente. in cͣ docet̉ quō furia agitatus vxorē ⁊ filios occidit. ali aꝫ d̓ hercl̓e etheo ī qua docet̉ quō morbopeſtilē tie vexatꝰ ſcip̄m py­re ardenti īmiſe­rit. g Illo tē pore ve rex ⁊cͣ. Debuſyri tyran­no nota ꝙ hercu les eum interfec̄ vnde ouidius li­ix. de tranſforma tis hoc pͥmo po nit inter ingētia facta herculis di cens. Ergo ego ſ fedantē peregrīo tēpla cruore buſi ri domui h Erichthoni regis ⁊cͣ. Deinde agens d̓ nomine erichthonij ⁊ ge­neratōe eiꝰ. nunc fabuloſe. nūc hi ſtorice ẜm varro nem allegat. hic ẜm quod ī hiſto­rijs dicitur pͥm quadrigam du­xit in greciam. Capl̓m. XIII. a Eꝝ poſt mortem ⁊cͣ. ibi. fabule ficte ⁊c̄. ponit fabulas d̓ triptolemo quaſ ponit pleniꝰ oui dius de tranſfor matis libro quin to iſto modo. qͥa ceres cum iunxiſ ſet in currum duos angues ⁊ immiſiſſet in vrbem a­eſt puer dracone inuolutus qui eum ſignificauit magnū futurum: Et propter hoc cō mune templum cum eſſent parentes eius ignoti vulca ni ⁊ minerue dictum eſſe fi­lium: nominis tamen eius originem: fabula illa potius qͣꝫ iſta deſignat hiſtoria. Sꝫ quid ad nos hoc: cum iſti in veracibus libris homines ī­ſtruant religioſos: illud ī fal lacibus ludis demones de­lectet impuros. Quos tam̄ illi religioſi tanqͣꝫ deos co­lunt. Et cum de illis hec ne­gant ab omni eos crimine: purgare non poſſunt: quo­niaꝫ ludos eis poſcentibus exhibent vbi turpiter agun tur: que velut ſapienter ne gantur: Et his falſis ac tur pibus dij placantur: vbi etiā ſi fabula cantat taꝫ hominū crimen qͣꝫ numinum falſum delectari tamen falſo crimi ne crimen eſt Ca. XIII Eruꝫ poſt mortē ieſu naue populus dei iudices habuiſ quibus temporibus alterna uerunt apud eos: ⁊ humili­tates laborum pro eorum peccatis: ⁊ proſperitates cō ſolationum propter miſera tionem deiª His temporibꝰ ę fabule ficte ſunt de triptole mo: qui iubente cerere an­guibus portatus alitibus in digentibus terris frumen­ta volando contulerit. bDe l mino tauro ꝙ beſtia fuerit ī cluſa labyrintho: quo cuꝫ in traſſent homines inextrica bili errore inde exire nō po­terant. De centauris ꝙ eqͦ­rum hominumqꝫ fuerint na tura cōiuncti. De cerbero: thenienſium ad triptolemum cum cuius patre hoſpi tata erat. iuſſit eum data ſeuina ſpargere vbiqꝫ per terras qui cum vectus curru veniſſet in ſcythiam por tans dona cereriſ inuidens ei rex ſcytharuꝫ voluit eum occidere dor mientem. ſed ce­reſ mutauit regē in lyncem ⁊ exita tum triptolemū iuſſit curruꝫ per aera agitare b De minotau ro ⁊c̄. d̓ minotau ro in parte ſene ca tangit de hi­polito carmine ſecundo. Paſy­phe eniꝫ vxor mi noris que fingit̉ filia ſolis frequē tans ſiluas. vi­dit ibi thaurum pulcerrimū quē neptunus dedit regi minori ad ſa crificandum. ſed pepercit ei rex ob pulchritudinem eius. hunc vidēs vxor eiꝰ adama­uit eum compreſ ſaqꝫ eſt ab eo. et concepit peperit qꝫ ſemibouem et ſemi virum. quē vocauit mīotau rum. Cum auteꝫ ex hoc monſtro creuiſſet oppro­brium generis ẜꝫ ouidiuꝫ libro ſex to de tranſorma tis. minoīs accer ſito dedalo fecit hoc monſtruꝫ in cludi in domo cu ius egreſſus erat ita inextricabilis vt non poſſet vl̓ perueniri ad mō bſtrū vel rediri ad exitum. Et hanc domum vocauit labyrinthum. qͥa erat laborioſa ad intrandum. c De centaurꝭ ⁊c̄. Tertia fabu­d. is eſt de centaurꝭ que talis ē. quia fingitur ixioneꝫ velle concubuiſſe cum iunone que in kk