XVIII etiāᶜ de iuliano: quē nūe rāt in decē? An ip̄e eſt ec­cleſiaꝫ ꝑſecutus: xp̄iāos li berales lr̄as docere ac diſce re vetuit? Sub valentini anus maior poſt tertiꝰ imꝑator fuit: fidei xp̄iane feſſor extitit: militiaqꝫ pͥua­tus eſt. Ut omittā apd̓ an thiochiā facere ceperat: niſi vnius fideliſſimi conſtātiſ­ſimi iuuenis multis vt torquerent̉ app̄henſus per totā diem pͥmꝰ eſt tortus: in ter vngulas cruciatꝰqꝫ pſal lentis: libertatē atqꝫ hilari­tatē miratus exhorruiſſet: in ceteris deformius erube­eſcere timuiſſet: Poſtremo noſtra memoria valens ſupͣ dicti valentiniani frater ar­rianus: nōne magna ꝑſecu­tiōe orientis ꝑtes catholi­cam vaſtauit eccleſiā? Qua le eſt aūt conſiderare ec­cleſiā totū mūduꝫ fructifi­cantē atqꝫ creſcentē: poſſe ī aliquibꝰ gentibꝰ ꝑſecutionē pati a regibꝰ qn̄ in alijs patit̉? Niſi forte eſt perſe cutio cōputāda: qn̄ rex go­thoꝝ in ip̄a gothia ꝑſecutꝰ ē xp̄ianos crudelitate mirabi li: ibi eſſent niſi catho­lici: qͦꝝ plurimi martyrio co­ronati ſūt: ſic̄ a quibuſdā fra tribꝰ tūc illic pueri fuerant ſe iſta vidiſſe īcunctanter recordabant̉ audiuimꝰ? qͥd in ꝑſide? Nōne ita in xp̄i quarta iam poſt neronē vice in aſia in gallia eiꝰ cepto extiterūt multiqꝫ ſcōꝝ martyrio coronati ſunt. De ſeuero aūt imꝑatore. xvij. ab auguſto ſcribit qͥntꝰ poſt neronē ꝑſecutiōe xp̄ianos cruciauit. pluri miqꝫ ſcōꝝ diuerſas ꝓuīcias martyrio coronati ſūt De maximo ꝟo imꝑatore. xxij. ab auguſto ſcribit ꝑſecutiōes in xp̄ianos ſextꝰ neronē exercuit. De decio qui xxv. imꝑauit ab d auguſto ſcribit ipſe continuo in quo etiā ſe ob hoc philippū int̓ feciſſe docuit ad ꝑſequēdos inter ficiendoſqꝫ xp̄ia nos. vij. poſt ne ronē feralia diſꝑ ſit edicta plurīoſ qꝫ ſcōꝝ ad corōaſ xp̄i de ſuis cruci atibꝰ miſit. De valeriano cuꝫ galieno. xx vij. imꝑabant ab e Auguſto ſcribit mox vt arripu it imꝑiuꝫ. viij. a Nerone adigit tormēta xp̄ianoſ ad idolatriaꝫ ne gantes interfici iuſſit. De aureliano . xxix. imꝑauit ab auguſto ſcri­bit nouiſſime ꝑſecutōes aduer ſus xp̄ianos. ix. a nerone decre uit ⁊cͣ. De dioclecia. maximiano . xxxiij. impera. bant ab auguſto ſcribit. diocle cianꝰ in oriente maximianꝰ her­culiꝰ in occidēte vaſtari eccleſias affligi īterficiqꝫ xp̄ianos decīo poſt neronē loco p̄ceperūt. ꝑſecutō oībꝰ fere an̄ actis diuturnior atqꝫ īmanior fuit. nam decē ānos incēdijs eccl̓iaꝝ. ꝑſecutiōibꝰ innocētium cedibꝰ martyrū īceſſanter acta ē. c De iuliano ⁊cͣ. De iuliano ꝟo xxxvj. imꝑauit ab auguſto ſcribit xp̄ianā r̄ligionē arte potiꝰ qͣꝫ ptāte īſecutꝰ. vt xp̄i fid̓s negaret̉ idolorū cultꝰ reciꝑet̉. honoribꝰ magis ꝓuo care qͣꝫ tormetis cogere ſtuduit. aꝑto tn̄ p̄cepit edicto ne xp̄ianis docēdaꝝ artiū liberaliū ꝓfeſſor eēt. Bellū anos ferbuit perſecutio ſi tn̄ qͥeuit: vt fugiētes inde nulli vſqꝫ ad romana oppi­da ꝑuenirent? Hec atqꝫ hu­iuſmōi mihi cogitanti: vt det̉ diffiniendus nūerus ꝑſecutionū: quibus exerceri oꝑtet eccl̓iam. Sed rurſus affirmare aliquas futuras a regibus p̄ter illā nouiſſimaꝫ de qua nullus ambigit xp̄ia­nus: minoris eſt temeri­tatis. Itaqꝫ hoc in medio re līquamꝰ: neutrā ꝑtē q̄ſtiōis hꝰ aſtruētes ſiue deſtruētes ſꝫ tātummodo ab affirmādi quodlibet horum audacem preſumptioneꝫ reuocātes. Ca. LIII. Llam ſane nouiſſimā ꝑſecutioneꝫ ab anti­xp̄o futura eſt: p̄ſentia ſua ip̄e extinguet ieſus. Sic em̄ ſcpͥtū ē: euꝫ interficiet ſpirituoris ſui: et euacuabit illūinatiōe p̄ſentie ſue. Hic ri ſolet: qn̄ iſtud erit: īportu ne oīno. Si em̄ hoc nob̓ noſ ſe prodeſſet: a quo meliꝰ qͣꝫ ab ip̄o deo magiſtro interro gantibꝰ diſcipulis diſceret̉ Non em̄ ſiluerūt inde apud : ſed a p̄ſente queſierunt dicentes. Domine ſi hoc in tꝑe rep̄ſentabis regnū iſrl̓? At ille: eſt inquit veſtrū noſſe temꝑa que pater ī ſua poſuit poteſtate. Non vtiqꝫ illi de hora vel die vel anno: ẜde temꝑe interrogauerāt: ꝟo aduerſus parthos parās romanas vires ꝯtra ctas ad deſtinatā ſecū traheret ꝑditione. xp̄ianorum ſanguinē dijs ſuis deuouit palā ꝑſecutur eccl̓iam. ſi victoriā adipiſci potuiſſet. amphiteatrū ī hie­roſolymis extruxit. in reuerſus a parthis ip̄os mo nachos oēſqꝫ lo ci eiꝰ ſcōs beſtijs arce ſeuioribꝰ ob ijceret ſpectaret qꝫ laniandos. d Sub valē tinianꝰ ⁊cͣ. De va lentiniano autē de ſcribit xp̄ianꝰ ītegra fid̓ ſacr̄m militie gereret. ſub iulia Auguſto tri bubꝰ ſcūtarioruꝫ iuſſus ab imꝑa tore ſacrilego aut īmolare dijs aut milicia cedere. ſi delit̓ ſciēs graui ora iudicia d̓i. melior aꝓmiſſa ſponte diſceſſit. ita ꝑua īteriecta mora interfecto iuliano. ac mox iouiniano mor­tuo xp̄i noīe amiſerat tribu­natū. retribuēte xp̄o in loco ꝑſe­2. theſ..2. cutoris ſui acce­pit imꝑiū. im­ꝑauit. xxxviij. ab auguſto. e Poſtremo ⁊c̄ De valēte valēti niani fr̄e pꝰ fra trē. xxxix. imꝑa­uit ab auguīto. ſi cut ſcribit oroſiꝰ viuēte fr̄e in ſoci etatē imꝑij aſſū­Actꝭ. j. ptꝰ ē ab eudoxio ep̄o arriani dog matis aſſertore baptizatꝰ ꝑſua ſus in ſeuiſſimaꝫ hereſim declina uit. ſꝫ malignā ī ſectationē diu te xit ne voluptati ptātē admiſceret. adhuc viuētꝭ fra tris auctoritate cōpreſſus ē. Sꝫ eo mortuo etiā im pie agere potuiſſe erubeſceret. ilico effrenata libe ra audacia legē dedit vt monachi ē xp̄iani ad vnū fidei opꝰ dimiſſa ſeculariū reꝝ ml̓timoda actiōe ſe re digūt. ad militiā cogerent̉. vaſtas illas egypti tūc ſo litudines arenaſqꝫ diffuſas apd̓ qͣs ꝓpt̓ ſitū ac ſteri litatē ꝑiculoſiſſimāqꝫ ſerpētiū abūdātiā ꝯuerſatio hu mana eēt. magna habitātiū monachoꝝ ml̓titudo M