Liber quando illud accepere rn̄ſum. Fruſtra igitur annos qui huic ſeculo remanent cōputare ac definire conamur: ſcire nr̄m ex ore veritatis audiamꝰ. Quos tn̄ alij qͣdrigentos alij qͥngentos: alij etiā mille ab aſcēſiōe dn̄i vſ qꝫ ad eius vltimū aduentū cōpleri poſſe dixe­rūt. Quēadmodū aūt qͥſqꝫ eoꝝ aſtruat opini­onē ſuā: longū eſt demonſtrare: neceſſa­riū. Cōiecturꝭ qͥppe vtūt̉ hūanis: ab eis cer aliqͥd de ſcripture canonice aucͣte ꝓfertur. Oīm ꝟo de hac re calculantiū digitos reſoluit qͥeſcere iubet ille dic̄: eſt veſtrū ſcire pora pater in ſua poſuit ptāte. Sꝫ qꝛ euan gelica ſentētia ē: mirū ē ea rep̄ſſos fuiſſe de oꝝ multoꝝ falſorūqꝫ cultores: minꝰ fingerēt demonū rn̄ſis quos tanqͣꝫ deos colūt definitū eſſe: qͣꝫto tꝑe māſura eēt religio xp̄ianaª Cum em̄ viderēt nec tot tātiſqꝫ ꝑſecutiōibꝰ potu iſſe cōſumi: ſꝫ his potiꝰ mira īcremēta ſūpſiſſe: excogitauerūt neſcio qͥs verſus grecos tanqͣꝫ ꝯſulenti cuidaꝫ dīno oraculo effuſos: vbi xp̄m quidē ab huiꝰ tanqͣꝫ ſacrilegij crimīe faciūt in nocentē: petrū aūt maleficia feciſſe ſb̓iungūt vt coleret̉ xp̄i nomē trecētos ſexaginta qͥn­qꝫ annos: deinde cōpleto mēorato nūero āno : ſine mora ſumeret fineꝫ. O hoīm corda do ctoꝝ: o ingenia litterata digna credere iſta de xp̄o credere vultis in xp̄m: eiꝰ diſcipu­lus petrus ab eo magicas artes non didice­rit: ſꝫ ab ip̄o innocēte: tn̄ eiꝰ diſcipulꝰ maleficus fuerit: nomēqꝫ illiꝰ qͣꝫ ſuū coli maluerit magicꝭ artibꝰ ſuis: magnis laboribꝰ ꝑiculis ſuis: po­ſtremo etiā effuſiōe ſanguīs ſui. Si petrꝰ ma­leficus fec̄: vt xp̄m ſic diligeret mūdꝰ: qͥd fecit innocēs xp̄s vt ſic diligeret petrꝰ? Rn̄deāt igit̉ ſibijp̄i: ſi pn̄t intelligant illa ſuꝑna gratia factū vt ꝓpt̓ eternā vitā xp̄m diligeret mū­dus: qua gr̄a factū eſt vt ꝓpt̓ eternam vitā ab illo occipiendā: vſqꝫ ad tꝑariā mortē pro illo patiendam xp̄m diligeret petrus. Deinde iſti dij qui ſunt qui poſſunt iſta predicere: nec pn̄t auertere ita ſuccumbētes vni malefico: vni ſceleri magico quo puer vt dicūt anniculis oc ciſus dilaniatus ritu nefario ſepultꝰ ē: vt ſe ctā ſibi aduerſariā prolixo tꝑe cōualeſcere: tot tantarūqꝫ ꝑſecutionū horrendas crudeli tates teſiſtendo ſed patiendo ſuꝑare et ad fuoꝝ ſimulacroꝝ temploꝝ ſacroꝝ oraculoruꝫ euerſionem ꝑuenire ꝑmitterēt? Quis poſtre­mo ē deus noſter vtiqꝫ ip̄oꝝ: qui vel ille­ctus tāto ſcelere vel īpulſus eſt iſta p̄ſtare? em̄ alicui demoni hoc aſcribit̉: ſꝫ deo dicūt illi verſus: hec petrū arte magica definiſſe. Talē deū hn̄t: qui xp̄m hn̄t. Ca. LIIII. cōplcuerat tribuni ac milites miſ ſi ſunt ſā ctos ac ve­ros dei mili­tes alio no mīe ꝑſecuti onis abſtra herēt. int̓ fe cta ſunt ibi ml̓ta agmi na ſcōꝝ. git āt augꝰ. duas ꝑticu lares eccīe plecurōes. ſuo tꝑe tigerr vna in gothia a lia ī ꝑſida. de qͥbꝰ alibi nuſqͣꝫ legi. a Hic fit mētio ora cula quodā a dijs ma gicas ames obtēto ex­pͥmebat̉ ꝟſi bus grecis qͦs poīt qꝛ ſolebant tales dij me tricern̄dere vt pl̓imuꝫ ptꝫ in rn̄ſis apolinis tinebat̉ aūt in oracl̓o fides xp̄i quā petrus maleficū induxerat duxerat tā­. ccc. lxv. ānis ẜm di erū in āno ſolari. Ec atqꝫ hmōi multa colligerē: ſi nōduꝫ annus iſte tranſiſſet: queꝫ diuinatio fi­cta promiſit: decepta vanitas credi­dit: vero ex quo nomīs xp̄i cultus eius in carne pn̄tiam apoſtolos inſtitutꝰ eſt ante aliquot annos: anni trecenti ſexagintaquīqꝫ completi ſint: quid aliud querimꝰ vn̄ iſta falli­tas refellat̉? Ut em̄ in xp̄i natiuitate huiꝰ rei non ponamꝰ initiū: quia infans puer diſcipu los non habebat: tn̄ qn̄ hr̄e cepit proculdubio tūc innotuit eius corꝑalē pn̄tiā doctrīa re­ligio xp̄iana: id ē poſtea qͣꝫ in fluuio iordane mi Mꝝ niſterio ioānis ē babtizatus. Propter hoc em̄ de illo prophetia illa p̄ceſſerat. Dn̄abit̉ a mari­vſqꝫ ad mare: a flumine vſqꝫ ad terminos or Pr. bis terre: ſꝫ qm̄ pͥuſqͣꝫ paſſus eēt: reſurrexiſſꝫ a mortuis nōdū fides oībus fuerat definita in reſurrectiōe qͥppe xp̄i definita eſt. ſic aplus paulus athenienſibꝰ loquit̉ dicēs. nunc an am nunciat homībus: oēs vbiqꝫ agere penitētiaꝫ eo ſtatuit diem iudicare orbem in equitate in viro quo defiuiuit fidē om̄ibus reſuſcitans illū a mortuis: meliꝰ in hac q̄ſtiōe ſoluenda in de initiū ſumimꝰ: p̄ſertim qꝛ tūc datus ē etiaꝫ ſpūſſanctꝰ: ſic̄ dari poſt reſurrectionē chri­ſti oꝑtebat in ea ciuitate ex qua debuit incipe lex ſecūda: ē teſtamentū nouū. Prima eniꝫ data fuit lex in monte ſyna moyſen qd̓ teſta mentū vocat̉ vetus. De hac aūt xp̄m dan­Eſale.i. da erat p̄dictū eſt. Ex ſyon lex prodiet: ver­bum dn̄i ex hieruſalē. Unde ip̄e oēs gētes dixit p̄dicari oꝑtere in noīe ſuo penitentiā ſed tn̄ incipientibus ab hieruſalē. Ibi ergo exortꝰ eſt huiꝰ noīs cultꝰ: vt in xp̄m ieſum qui crucifi xus fuerat reſurrexerat: crederet̉. Ubih̓fi­des tam in ſignibus initijs incanduit: vt aliqͦt hoīm milia in xp̄i noīe mirabili alacritate cō­uerſa: venditis ſuis rebus vt egenis diſtribu­erent̉: ꝓpoſito ſancto ardentiſſima caritate ad pauꝑtatē voluntariam ꝑuenirent: atqꝫ in ter frementes ſanguinē ſitientes iudeos ſe vſqꝫ ad mortē pro veritate certare: non arma ta potentia: ſed potentiore potentia prepara­rent. Hoc ſi nullis magicis artibꝰ factū eſt: cur credere dubitāt eadem virtute diuina totū mundū idem fieri potuiſſe qua hic factū ē? Si aūt vt in hieroſolymis: ſic ad cultū hꝰ noīs xp̄i accenderet̉ tanta hoīm multitudo illum in cruce vel fixerat prenſum vel riſerat fixū: iaꝫ maleficiū illud fecerat petrus: ex ip̄o ānoque rendū ē qn̄ trecēti ſexagintaqͥnqꝫ cōpletiſint. Mortuꝰ ē xp̄s duobꝰ geminis cōſulibꝰ octa uo kalendas Aprilis. Reſurrexittertiadie: ſi cut apoſtoli ſui etiā ſenſibus ꝓbauer̄t. Dein­