Seite
De po. prela. ⁊ vniuerſaliter intellige tamen ſcd̓m ius canonicū dū modo ſit ratōnabilis ⁊ preſcripta vt hic aūt ꝯſuetudo eſt particularis ⁊ tunc non vincit. l. vniuerſaliter vt in l. ij. C. que ſit lon. conſue. Sed ſolum vincit legē vbi conſuetudo viget vt in. d. l. venditor. in.§. ſi conſtat. ſecundo caſu quando ꝓceſſit conſuetudo ⁊ lex ꝯtraria ſequitur tꝫ Bar. ꝙ tunc conſuetudo non vincit. l. imo tollit̉. per. l. ſequentem alle. l. ij. ff. de ſepulchro viola to. dicit tamē canoniſte tenent oppoſitū ⁊ certe caſus ē in ꝯtrarium in. c. i. de ꝯſti. li. vi. vbi d̓r. ꝙ lex pape non tollit ꝯſuetudinem certi loci ꝯtrariam niſi de ea fuerit facta mentio qꝛ papa non p̄ſumitur ſcire iſtas ꝯſuetu dinis exquo ego infero ꝙ ſi ciuitas facit ſtatutum con tra ſuam conſuetudinem tollitur cōſuetudo licet de ea non faciat mentōem qꝛ ciues p̄ſumūtur ſcire ſuā ꝯſue­tudinem vt nota. in. l. omnes populi. ff. de iuſti. ⁊ iure facit. c. quod dicitis. xvi. di. ⁊ ceſſat ratio dicti. c. pͥmi ⁊ per hoc habetur ſatis declarata materia huius capi­tuli tam quo ad primam partē qͣꝫ quo ad ſcd̓am hͦ nō ſunt alia vtilia que poſſunt colligi De poſtulatione prelatorum Uiſo de iure ſcripto ⁊ non ſcripto qꝛ parum ē iura ꝯdere niſi ſint miniſtri qui eadem iura tueant̉ vt in. l. ij. ff. de origine iur̄. ⁊ in. c. vbi periculum.§. preterea. de elec. li. vi. ideo de ip̄is miniſtris ⁊ eoꝝ aſſumptōe me­rito erit videndum ⁊ qm̄ aſſumuntur altero ex tribus modis.ſ. per poſtulatōem electionem ⁊ tranſſatōem ideo de omnibus iſtis tribus. jͣ. ſubijcit. ⁊ quia poſtu­latio innitit̉ gratie p̄mittit titulum de poſtu. p̄latorum Quid aūt ſit poſtulatio vide per gl. in. c. vnico. eo. ti. li. vi. que dicit ꝙ ē petitio gratie a ſuperiore facta Illa tn̄ eſt potius deſcriptio qͣꝫ diffinitio cum non euacuat prorſus naturam diffiniti nec eſt ꝯuertibilis cum ſuo diffinito ſicut debet eſſe quelibet bona diffinitio vt no ta. glo. ſuper ica de ſumma tri. ⁊ inſti. de actio. ī pͥn. ideo latius p̄t diffiniri ſic ꝙ poſtulatio eſt quedā gra­cie petitio a ſuperiore facta de promouendo aliquē ad p̄lationem ad quā de iure cōi ꝓpter defectum alique vel impedimentum eligi ſeu ꝓmoueri nō poterat. Ex hoc tacite infertur differentia inter electōnem ⁊ poſtu­lationem nam poſtulatio innititur gratie vt in. c. pe. jͣ. eo. electio vero innititur iuri vnde electio ſolet ſic diffi­niri ꝙ eſt alicuius perſone ad p̄lationem vel fraternaꝫ ſocietatem canonice facta vocatio ⁊ licꝫ olim mīſcue iura vterentur his vocabulis vt in.§. his omnibus lxi. di. ⁊. lxiiij. di. lrās. hodie tamen eſt maxima dif­ferentia inter poſtulationem et electionem vt coligitur ex premiſſis. vnde ille qui de iure poteſt eligi nō debet poſtulari et ſi electores illum poſtulāt nihil agūt quia debent prouidere eccleſie de meliori qͣꝫ poſſunt ⁊ meli ori mō. vnde illi qui eligunt conſentiunt in electum vel ſponſum ⁊ per electionem iniciatur vinculū matrimo­niale vt in. c. cum inter canonicos. jͣ. de. elec. ⁊ in. c. fi. de tranſſa. p̄la. Sed illi qui poſtulant non cōſentiunt in poſtulatum vt in ſponſum nec iniciatur aliqd̓ ꝯiugi­um ſed vota ſua dirigūt in ſuꝑioreꝫ vt ſuperior de gr̄a debeat admittere poſtulatum. de quo vide qd̓ noͣ. in d. c. vnico. eo. ti. li. vi. in. glo. viij. ⁊ ꝑ inno. jͣ. c. ꝓximo nam oportet primo videre fundamēta materie poſtea breuiora dicemus. Phoc in beato Impoſtulabilis eſt qui vio lat interdictum. Hoc dicit quo ad titulum. habet em̄ multa alia dicta q̄ nō faciūt ad materiā: Diuidit̉ nā pri mo ponit̉ iniuſta poſtulatō ⁊ ip̄ius pn̄tatio. Scd̓o ꝯtra poſtulatū obiectio ꝓ­curatoris cōfeſſio ⁊ excuſatio ibi veꝝ Tercio ibi ꝙ nec excuſationū reiectio Quarto poſtulatōis caſſa tio ibi nos. Quinto gratioſa eligendi vel poſtulā di ꝑmiſſio ibi lꝫ. In tex. ibi nō negauit. nō d̓r fuit ꝯfeſſus ⁊ nō negando vid̓r ꝯfiteri de quo. jͣ. dicam Et jͣ. ſub iſto ꝯtinebat̉ ꝙ terram Francie ſubiecit interdi cto ſed iſta non fuit terra francie ⁊ ibi non ſufficit īmo nec ꝓficit. Nota litterā ꝙ non oīno ꝓſunt que ſuffi ciunt ⁊ ibi nō facile facultas credendi tribuit̉. noͣ nō d̓ facili ergo ſi vult ꝓbare ignorantiā admittit̉ Nota pͥmo ibi ꝑ abbatē ꝙ abbas p̄t eſſe ꝓcurator ꝓ eccl̓ia ca thedrali ita colligūt docto. ex tex. et facit. c. ſopite. de cenſi. Et vide qd̓ dixi in. c. in noſtra. d̓ ꝓcu. ⁊ in. c. cū i. et. a. de re iudi. Nō ſcd̓o ex principio practicam porrigēdi poſtulationē factā de ep̄o. nam dꝫ ꝯcludi vt papa dignet̉ trāſlationē faciendo piū p̄bere aſſenſum. Et pondera illud verbū piū. nā qꝛ poſtulatio depen­det a gratia vt dixi ſuper rica oportet ꝙ vna ſupplica toria ſeu petitoria petat̉ admiſſio poſtulatōis Noͣ tercio ibi quaſi ꝓ certo ꝙ dictio qͣſi nō ſemper ē exp̄ſſi ua veritatis ẜꝫ diminuit aliꝗd de ſignificato eiꝰ cui adici­tur vn̄ ſenſus littere ē ꝙ totaliter nō ꝯſtabat ꝙ ep̄s nō ſeruabat īterdictum ẜ qͣſi ꝯſtabat. Qn̄qꝫ tn̄ hec dictio qͣſi ē exp̄ſſiua veritatis de quo vide glo. in. c. ꝑrochia nus. de deci. et in. c. ꝓut. d̓ do. et ꝯtu. vbi dixi. Noͣ qͣrto ibi nō negauit ꝙ is qͥ īterrogat̉ tenet̉ rn̄dere et ſi nō rn̄det habet̉ ꝓ ꝯfitente ī ſuū p̄iudicium ad hͦ facit. c. ſi tibi abſenti. ⁊ qd̓ ibi noͣ. de p̄ben. li. vi. et. l. de etate §. ꝗ tacuit. ff. de īterro. actio. Et noͣ ꝙ hͦ hꝫ locū etiam in ꝓcuratore tacēte vt taciturnitas eiꝰ habeat̉ ꝓ ꝯfeſſio ne ī p̄iudiciū dn̄i. nā iura īterp̄tant̉ ꝙ tacite ꝯfiteat̉ ad hoc vide bo. tex. in. c. ij. de ꝯfeſſi. li. vi. Et qd̓ dixi in. c.