familia ptātis incurrit excōicatōꝫ ſi ad mādatū ep̄i capit clericū et ducit ad carcerem etiā violēter vt in. c. vt fame. de ſen. excōi. et an̄ iudex ſecularis teneat̉ indi ſtincte dare ſuā familiā et omne auxiliū iudici eccīaſti co poſtulāti.. dicā. In glo. i. ibi freq̄ns clamo ſa fama. vult ergo glo. tex. reſtringere vt tūc poſſit ep̄s inqͥrere ꝯtra ſubditū vehemēs infamia inſurrexit tra. dicūt doc. et bene dictū ꝓcedere in inꝗſitione ordinaria et ſpāli que.ſ. ſit ꝯtra certā ꝑſonaꝫ ẜꝫ gn̓aliter reqͥritur īfamia p̄cedat per qꝛ ep̄s viſitādo in quirit generaliter qͣliter viuāt populi. ad. x. q. i. c. re­latū. et. c. placuit. et in. c. i. de cenſi. li. vi. Ad idē. xxxv. q. vi. et in. c. ep̄s. in ſi nodo ideꝫ eſt qn̄ delictū ē noto­rium et neſcitur quis illud ꝯmiſit naꝫ tūc ſuꝑior facit inꝗſitionē generalē vt noͣ. Inno. in. c. bone. ele. i. s. de el. et. bar. in. l. fi. ff. de q̄ſtio. ideꝫ dic p̄latus inquirit ad finē puniēdi ſꝫ in fineꝫ īpediendi ꝓmotioneꝫ ad aliquā p̄lationeꝫ vel ad ordines naꝫ ſine aliqua infa­mia p̄cedenti debet tūc ſuꝑior inꝗrere de vita mori­bus ꝓmouendi. ad qd̓ ſe. et noͣ. in. c. i. de poſt. p̄la. et in. c. nobis. de elec. In glo. in. canones. ibi et de quocūqꝫ mortali peccato. Aduerte qꝛ glo. p̓ma frōte videt̉ ſibi ꝯtraria. naꝫ pͥmo dicit ep̄s dūtaxat debet inꝗrere de cauſis ſinodalibꝰ.i. de cauſis ſpectā tibus ad foꝝ eccīaſticū et dixi de ſinodalibꝰ qꝛ omnes cauſe olim deferebātur ad ſinodū ep̄oꝝ. vi. q. iij. in. c. i. et. ij. in. c. i. de iudi. tn̄ poſtea ſubijcit de quolibꝫ peccato mortali debꝫ ep̄s īꝗrere et ſic videret̉ exhau­ſta iuriſdictio iudicū ſeculariū ꝯtra. c. rex debet. xxiij. q. v. hanc materiā examīaui in. c. nos inter. pur. ca. vbi bona glo. longe latius in. d. c. ſit generale. et cōclude intellectu glo. quedā ſunt crimīa mere ec cleſiaſtica de quibꝰ iudex ſecularis nullo ſe ītromit tere pōt vt eſt crimē hereſis de hereti. vt inqͥſitionis. §. prohibemꝰ. li. vi. q̄daꝫ ſunt crimīa mixta de quibꝰ vterqꝫ.ſ. ſecularis et eccleſiaſticꝰ cognoſcere pn̄t vt cri men ſacrilegij vt in. c. ſit generale. p̄alle. et in. c. feli­cis. de pe. li. vi. Regulariter ꝟo de alijs crimībus in terris imperij pōt iudex eccleſiaſticꝰ ſe īpedire niſi indirecte quo ad penitētiaꝫ imponēdaꝫ et ad delictum ꝓhibendū vt in. c. nouit. de iudi. niſi delictū ſit notori um. nam tūc dep̄hendat̉ negligentia iudicis ſecula ris pōt iudex eccleſiaſticus ꝓcedere vt noͣ hic Inno. et in. d. c. nouit. facit. c. i. in.§. notoria. de cēſi. li. vi. Et in fi. glo. noͣ glo. qꝛ ſatis eſt plena ī materia ſua et ideꝫ ſentit glo. in. c. iudicet. iij. q. vij. et cōcidit glo. ne­qꝫ ꝯdemnādo neqꝫ abſoluēdo dꝫ iudex ſequi ꝯſcīaꝫ ſu am ſꝫ moueri ex ꝓbatōibꝰ corā eo factis. Do. an. reci tat dc̄a cal. poſuit in. c. paſtoralis.§. qꝛ ꝟo.s. de offi. d̓le. ibi ego recitaui plene examīaui iſtū paſſū et ſeqͥtur do. an. cal. p̄terqͣꝫ in vno. dicit enī ſi iudex habet cōſcīaꝫ ꝯtra reū ſed accuſator ꝓbat debet abſoluere diffinitiue vt dicit cal. ſꝫ ſolū in obſerua­tione iudicij qꝛ ſi abſolueret diffinitiua illa ſnīa obſti­ret in alio iudicio ſic reus trāſiret impunitus. ſꝫ mihi plus placet opi. cal. qꝛ in nullo facit cōtra ꝯſcīaꝫ in ab­ſoluendo pure et ſimpliciter qꝛ non ſequit̉ effcrimi noſus ergo neceſſario cōdemnādus quia non debet cōdemnari crimīoſus niſi accuſetur et ꝓbetur. vt. vi. ij. in. c. ſi tantū. et in. c. hoc placuit. et in. l. ex reſcrip. ff. de mune. bone. vnde exquo delictū eſt proba­tum debet illum abſoluere qꝛ occulta ſunt relindenda iudicio dei. vi. q. i. ſi omnes. facit. c. qualiter qn̄ elec. i. in fi. de accuſa. Item xp̄s ſimpliciter abſoluat muli erem quā ſciebat adulterā dum dixit quis ſe accuſauit mulier. et illa reſpōdente nemo dn̄e. dixit xp̄s nec ego te cōdemnabo vade et noli ampliꝰ peccare vt habet̉ ī euāgelio. xp̄i aūt actio noſtra eſt inſtructio vt.. c. xxi. et. ij. q. i. deus. et. c. ſignificaſti. s. de ele. licet iſte cui tet penam corporalē non euitabit eternaꝫ. ſecus econ­tra quādo iudex habet cōſcientiā firmaꝫ pro reo. non enim debet eum cōdemnare ꝓpter ꝓbationes quia in nocens eſt puniendus et certe tūc faceret cōtra cōſciē tiam ſi puniret innocentē. Ultimo ergo aduerte qꝛ glo. inepte poſuit additionē ī fi. dicit ꝯtra ꝯſcīaꝫ iudicat punit̉ et tamē pͥmo dixerat debet iudica­re ẜm ꝯſcīam ſcd̓m allegatā. nec glo. fideliter recitat. caſum illius. c. cum eterni. nam ibi ſimpliciter non di citur iudicās cōtra cōſcientiā ſit puniendus. nam ſi hoc diceret ceſſaret hec diſceptatio ẜꝫ dicit ꝯtra ꝯſcīaꝫ et cōtra iuſticiā quaſi dicat. ſi iudicat ſimpliciter tra iuſticiaꝫ non īcurrit penaꝫ de qua ibi niſi etiā faciat cōtra cōſcīaꝫ nam ſepe iudex iudicat iniuſte errorem et ex certa ſcīa quo caſu non punit̉ illa pena de ibi et ſic pōderādo illū tex. potes euitare cōtrariū qd̓ de illo multū ſtricte formare poteſt. In glo. in ver. publicū. ī fi. Nota duo ex glo. Primo ſicut iudex ſecularis dꝫ īpendere ſuū brachiū et auxiliū iudici ec­cleſiaſtico ita iudex eccīaſticus debet iuuare ſeculares cōtra ſubiectos ſibi rebelles. Scd̓o noͣ iudex ſecu­laris pōt cōpelli per excōicationē ad dandū familiam et auxilium ſuū iudici eccīaſtico. Inn. fatetur hoc pri­ ſed dat duas differētias in hoc inter eccīaſticum et ſecularē prima qꝛ eccīaſticus pōt cōpellere ſeculare ſi vellet ſibi īpendere auxiliū vt in iuribꝰ alle. ī glo. ſꝫ ecōtra qꝛ ſecularis pōt cōpellere eccīaſticū qꝛ maior eſt eo. facit. c. qualiter. iudi. et. c. legimꝰ. in fi. xciij. di. Scd̓a differentia qꝛ eccīaſticus tenet̉ iuua re ſecularē iudicem puta excōicando ſibi rebelles niſi prius fiat ſibi fides de proceſſu quia non debet excō­municare niſi premittat admonitionem et ex iuſta cau­cauſa. ſed facta ſibi fide quod ſubditus iniuſte eſt re­