Transkription / 1 [627

De arbitri. concernere heredem de quo plene ꝑ bar. in. l. eodem. ff. de verbo. oblig. et in. l. ſi deceſſerit. ff. qui ſatiſ co. et in. li. poſtulante. ff. ad trebel. et per hoc deciditur queſtio. pone ꝙ aliquis obligauit ſe in cōtractu vt poſ ſet capi ꝑſonaliter ꝓ obſeruantia ꝯtractus poſito ꝙ ta le pactum valeat queritur nunꝗd hͦ tranſeat in heredē vt heres poſſit capi determinat bar. ꝑ p̄dicta in. d. l. ſi deceſſerit. ꝙ nō. ſecus tn̄ ipſe ſentit in ſtatuto. vt ſi caueatur ſtatuto ꝙ debitor poſſit capi ꝑſonaliter tūc em̄ tenet ꝙ eius heres poterit capi qꝛ poteſt ꝯpelli ad obſeruantiam ꝯtractus ſicut defunctus et hͦ poſuit in. d. l. poſtulante. et de materia dicendū plenius. vt noͣ. in lo cis p̄alle. Scd̓o noͣ ꝙ ꝯpromiſſum tranſit in heredem ſi hoc dictum fuerit in cōpromiſſo et dicit hoſti. ꝙ natura cōpromiſſi tenet medium inter naturam ſocietatis et iudicij. nam ſocietas nunqͣꝫ tranſit in heredē etiam ſi fuit dictū ꝙ tranſiret licet heres teneat̉ ad red dendam rationem et ad alia acceſſoria ad ſocietatem. vt in. l. nemo p̄t. et in. l. cum duobus. in.§. idē rn̄dit. ff. ꝓ ſoti. et ibi noͣ. vera ratio huius dicti et vide quod dixi poſt glo. in. c. inter dilectos. in fi. de fi. inſtru. Iudicium aūt tranſit in heredem licet non ſit dictum ꝙ trāſiret vt patet in. c. pn̄tata. jͣ. de teſti. et in. l. oratōe. ff. de fer. et in. l. vnica. C. ne ex delict. defun. cōpromiſſum vero non tranſit in heredem niſi ſit dictum et pro hoc. quia compromiſſum eſt ſtricti iuris et d̓r in gl. Et credo ꝙ poteſt aſſignari alia ratio magis ſpecialis qꝛ iura non aſſignant in hoc rōnem nam iſte tex. et in. l. diē ꝓferre.§. i. et in. l. ſi interpellat̉. ff. e. ti. ſimpliciter dicūt ꝙ ꝯpromiſſum non tranſit in heredem ſꝫ non aſſignat aliquam rōnem vnde puto ꝙ iſta poruit eſſe rō. nā arbitri cōiter eligunt̉ amici vna ꝯpromittentes receſſerūt a iudice ordinario propter ꝯfidentiā ſpālem quā habebant in arbitris in quos ꝯpromiſerunt que rō nō ven dicat ſibi locum in herede. nam heres qn̄qꝫ non eſt ita amicus vel notus arbitro ſicut erat defunctus. vn̄ cuꝫ arbitri fuerant aſſumpti ſub ſpē amicicie et ꝯfidentie ꝑ ſonalis non debet compromiſſum tranſire ad heredē qꝛ iſta confidentia eſt quid ꝑſonale inherens perſone defuncti merito non dꝫ tranſire in heredem ꝑ predicta ar. opti. in. l. non diſtinguemus.§. q̄ſitum. ff. eo. vbi d̓r ꝙ arbitri non poſſunt alijs vices ſuas delegare. niſi partes cōceſſerint qꝛ ꝑtes habuerunt cōfidentiam de eis et non de alijs. et ſi diceremus cōtrarium ſequeret̉ ꝙ quis poſſet abere qn̄qꝫ arbitum ſibi ſuſpectū cū ius ſuſpitōnem forte ꝓbare non poſſet vt in. d.§. queſi tum. Item ſi a ꝑſona arbitri non receditur ita ꝙ compromiſſum eſt omnino perſonale quo ad arbitros. vt in. l. ſi quis arbitratu. ff. de ꝟ. obli. et in. d.§. queſitum et in. c. vno delegatorum. s. de offi. dele. ita debet eſſe compromiſſum perſonale quo ad ip̄os cōpromittētes vide aliud bonum ſimile in executoribus teſtamētorū nam illud officium vni iniunctum nō tranſit in ſuū be redem qꝛ hoc officiū ſolet iniungi p̄tex. amicicie et con fidentie maxime id quod non ita de facili cōtingit in ꝑ ſonam heredis vt dixit glo. et bn̄ in. c. fi. de teſta. li. vi. ſꝫ iudicium tranſit in heredem. quia iudex ordinarius aditur ex neceſſitate et p̄ſumitur ꝙ incedat ꝑ ſemitā in ſticie quo ad omnes vnde non aditur pretex. amicicie merito cōpromiſſum differt hoc caſu a iudicio vnde arbitria ſint redacta ad inſtar iudicioꝝ vt in. l. i. ff. d̓ arbi. iſtud eſt verum regulariter. ẜ fallit et poteſt inter ea notari diuerſitas ẜꝫ multas differentias inter arbitriū et iudicium dixi poſt glo. in. c. cum dilectus. s. eo. In glo. ibi ꝑ mortem alterius compromittentium intellige hoc et tex. de compromiſſo anteqͣꝫ ſit lata ſen tentia vel laudum nam ſi ſententia vel laudum eſſet la tum ante mortem licet non ſit mandatum executōni ni hilominus tranſit in heredem. vt in. l. diem proferre. 6 i. ff. eo. dixi in. c. ex ꝑte. s. eo. nam ex quo fuit lata ſententia ante mortem ceſſat ratō quam premiſi quare cō promiſſum non tranſit in heredem. ſed ſi ſententia nō dum eſt lata vel laudum vel arbitrium tunc expirat per mortem alterius compromittentium etiam ſi an̄ mortem fuiſſet in cauſa concluſum et dies eſſet prefixus ad ſententiam ferendam vt ſing. probatur. s. e. c. ex parte vbi dixi. Sed circa hoc quero nunquid expirent acta geſta coram arbitro ꝑ mortem partis ſicut expirat compromiſſum. Pe. et Abb. dicunt hic ꝙ nō per c. preſentata. jͣ. de teſti. et. l. pe. C. de arbi. vnde expirat compromiſſum.ſ. vt in eo non ꝓcedatur contra heredes per arbitros. ſed acta geſta coram arbitris non ex pirant ſed faciunt fidem coram iudice et idem tenꝫ ſpe. co. ti.§. differt. poſt principiū. et hoc teneas non ſoluꝫ quando expirat compromiſſum per mortem. ſꝫ etiam qualitercunqꝫ compromiſſum finiatur. ſemper enim acta cauſe non dico lites perſeuerant in ſua validitate ita ꝙ facient fidem coram iudice vt probatur in dicta. l. penult̓. et ibi hoc firmant docto. maxime bal. ⁊ acta cauſe dicuntur atteſtatōnes teſtium confeſſiones partium. et ſimilia. que habent inſtruere cauſam. et reſpectu atteſtatōnum diſtingue. prout habetur in dicto. c. preſentata. et in. l. fi. C. de teſti. acta litis dicuntur que non concernunt inſtructōnem cauſe ſed ordinant iudicium vt citatio litis conteſtatio ſatiſdatio. et ſimilia. iſta enim pereunt expirante compromiſſo ſicut. quādo po rit inſtantia iuditij. de quo vide quod plene dixi poſt Innoc̄. in. ca. cauſam que. de teſti. Item dicas ꝙ licet pereat compromiſſum tamē effectus iam productus de preterito non extinguitur vnde ſi fuerit coram ar bitris interrupta preſcriptio ꝑ conteſtatōnem litis vel alio mō legitio nō expirat ille effectis licet extinguat̉