Seite
cum ibi noͣ. petitio vero reſtitutōnis in integrum cōti net petitōem venie ꝓprij erroris ꝗ merito pōt impu­tari errāti ⁊ ideo in reſtitutōe qua impugnat aliū non hꝫ hoc priuilegiū qd̓ hꝫ qn̄ ſe defendit colligit̉ hec ra tio in. l. p̄fecti. ff. d̓ mino. Alij tn̄ dicūt ut refert ip̄e ꝙ qͣꝫuis quo ad ſubtilitatē iuris p̄dicte rōes locū habe­ant qͦ ad veritatē ⁊ finalē vtilitateꝫ locū n̄ habent ſicut enī appellāte nō ꝓſequēte rata manet ſnīa ⁊ irreuoca­biliter ius ſuū ꝑdit qd̓ ꝓſequēdo recuꝑat ita in peten te ⁊ nō petente reſtōem in integꝝ eſt reꝑiri. ⁊ ideo hac veritate ⁊ equitate inſpecta ꝗbus fauent canones.s. .c. dilecti. ⁊ de do. ⁊ ꝯtu. c. i. de tranſac. c. fi. diſtinguē dū eſt ẜm hoſti. ⁊ Ioh̓. an. an̄ ſnīa lata ſit a tali iudice qui poſſit in integrū reſtituere ⁊ tūc cū voluntarie nō neceſſario uel quaſi veniat ad curiā pro reſtitutōe pe tēda non habet ius reuocandi domū vel an ſit lata ꝑ iudicem qui non poſſit reſtituere in integrū. vel nō po­teſt habere remediū vel nō ꝯmode citra ſedē apoſtoli cam hec enī duo nō habere vel nō ꝯmode ī iure equi­parant̉. ar. ff. de ꝟ. ſig. l. nepos. de dila. c. i. de elec. qꝛ ꝓpter. quo caſu vera ſit ſcd̓a ſnīa ꝙ talis habeat ius reuocandi domū cū veniat neceſſario vel quaſi. ⁊ qui ſint iudices qui poſſint reſtituere ī integrum. le. ⁊ noͣ. in. c. cauſa. de reſti. in inte. hec opi. ſatis equa eſt ſꝫ cō traria videtur iuſtior ⁊ magis iuri cōſentanea naꝫ ⁊ ſi legatus agit tenet̉ ſe defendere aduerſus omnes. vt in p̄al. l. ij.§. fi. ⁊ ſi agatur quaſi exquo pulſat ⁊ impedit debet ſe defendere aduerſus alios. Idem ⁊ fortiꝰ di­cendū eſt in iſto qui venit vt impugnet non ſolum ẜm ius ſed ex priuilegio ſpāli nam de rigore iuris ſnīa re manet valida et a nemine ſtimulat̉ vn̄ opi. Inn. videt̉ verior licet alia equior. Ulterius q̄ro an reuocans domum ex cauſis p̄dictis teneat̉ ſatiſdare d̓ redeūdo ad curiā certo die ad ſe defendendū. Inn. p̓mo dicit ꝙ ſic. ar. de dila. c. expoſuit. ⁊ in p̄al. l. ij.§. ſed ſi dubi tet̉. poſtea dicit plus ſibi placere ꝙ nunqͣꝫ debꝫ dare cautōem de ſe defendēdo ad curiā. ſed corā ſuo iudice ordinario reſpondebit. ar. in. d.§. legatum. tota diffi cultas ſtat ī intellectu illius.§. ſꝫ ſi dubitet̉. Hoſti. vi­det̉ velle ꝙ debeat cauere de redeūdo ad curiaꝫ. Do. an. cōcor. ꝙ qn̄ cauſa p̄t corā inferiori tractari qꝛ non ē ardua ⁊ iudiciū nō erat an̄ legatōem ceptum ⁊ tūc ꝓ­cedit dictum Inno. Dictum autem hoſti. ꝓcedit quā do cauſa eſt ardua vel quando iudicium ante legatio­nem erat ceptum. ſed ego non credo ꝙ hoſti. ſic intel lexit qꝛ tunc dictum ſuū nullum haberet dubium ſeu effectū. Bar. in. d.§. ſed et ſi dubitetur. tenet opi. In no. ⁊ videtur etiam ſentire ibi glo. ⁊ hec verior cum in d.§. ſed et ſi dubitetur. nil dicatur de redeundo ſꝫ tm̄ ꝙ debeat preſtare cautōneꝫ de ſiſtendo in iudicio cer­to die et in.§. legatum. ſimpliciter d̓r ꝙ non compel litur ibi iudicium ſubire. qualis autem debeat eſſe illa cautio dicit tex. in. d.§. ſed et n. ꝙ erit ſola promiſſio alioquin ſequeretur abſurdum ꝙ cogeretur iudicium indirecte ſuſcipere cum forte non reperiret ibi cautio­nem quod procedit in perſona que nō ſit ſic ſuſpecta vt dicitur ibi in glo. et dic vt ibi. Ultimo hic que­ro nunquid indiſtincte ex cauſis predictis poteſt ꝗs reuocare domum. Inno. refert hic nota. quoſdam di­cere ꝙ non vnde ī cauſis electionum ⁊ in alijs que ce leritatem deſiderant ⁊ que tempore ſunt ꝑiture nō ha bet locum ius reuocandi domū. ar. opti. in. l. ſed et ſi. §. edictum. ff. de iudi. vbi legatus cauet de damno in fecto. ad idē p̄al. l. ij.§. pe. facit d̓ appel. oblate. ⁊. c. fi. et. c. licꝫ. de fer. ⁊. l. ij. ff. e. ti. quod poteſt intelligi ẜm eum in electionibus p̄latorum. ſed ſecus in electōe ca­nonicorum vbi non eſt tantum periculum in mora et hoc dictum placet et eſt valde notandum Ad pre dicta ergo habes vnum caſum in quo non competit priuilegium reuocandi domum. ſcd̓s caſus quando ibi in curia contraxerunt ſi aūt contraxerint ante lega tionē et tunc legati non poſſunt ibi conueniri ſed alij ſic ſi cōtraxerūt extra ꝓuinciaꝫ ꝓpriam. ut in. d. l. ij. om̄es. tercius caſus eſt qn̄ ip̄i agunt tūc tenent̉ reſpō dere ut in.§. ſꝫ ⁊ ſi agant. quartꝰ caſus ſi ſtant in curia voluntarie perfecta legatōne vt in dicto.§. omnes. et hec ſufficiant De libelli oblatōne Continuat̉ hec ica. ad p̄cedentē hͦ mō Supra vi ſum eſt de foro cōpetenti ⁊ an̄ ⁊ qn̄ forus poſſit decli­nari. verū qꝛ rei ad iudicia vocati ſi non declinant fo­rum petunt ſibi edi libellū vt ſciant ꝗd ⁊ qͣliter petat̉ ⁊ ſuꝑ qͦ debeant reſpondere. Ideo competēti ordine. ſubijcit iſtā icā ad materiā iſtā. facit qd̓ habet̉. ij. q. viij. ꝑ totū. ⁊. lxxxi. di. maximianus Quero ꝗd eſt libellꝰ glo. i. dicit ꝙ ē quedā ſcriptura in qua continet̉ res q̄ petit̉ ⁊ cā petēdi ⁊ nomē actoris ⁊ rei. Hoſti. di cit ꝙ qͣꝫuis libellꝰ multa debeat ꝯtinere de ꝯſuetudīe approbata tamē ſufficit ꝙ appareat ꝗs petit ⁊ a quo quid ⁊ quare ⁊ coram quo vt. jͣ. e. per totuꝫ. ⁊ de elect. querelam. et ar. ff. de procu. l. ſi procurator. ⁊ ponit hoſti. verſus. Quis quid corā quoquo iure petat et a quo. Recte compoſitus quiſqꝫ libellꝰ habet̉. Spe. d̓ libel. cōcep.§. i. in prin. dicit ꝙ libellꝰ ē breuis me brana actoris petitionem ⁊ eius cauſam ⁊ actōnem complectens. ſed certe minus caute locutus eſt quia ſufficit vt dicit Io. an. ꝙ ſcribat̉ in bombicinis et ita vtimur. naꝫ membrana ſumitur ex membris aīaliam ⁊ ideo forte ſpe. poſuit ibi aliā diffinitōem ꝙ eſt ſcri­tura agentis queſtionem cōtinens ⁊ futuram actionē deprimēs vel dic melius ⁊ breuiꝰ vt diffinit Cy. ī auc. offeratur. C. de li. conteſta. ꝙ eſt breuis ſcriptura cla ram ꝯtinēs ītentōeꝫ actoris ſiue accuſatoris. declara